"ΑΧ, ΜΩΡΕ ΝΥΧΤΑ" ποίηση : Βασούλα Μπουντούρη μουσική : Σπ. Σαμοΐλης ερμηνεία : Αγγελική Καββαδία

Αχ, μωρέ νύχτα, δε μ’ ακούς,

για δε μ’ ακούς, που σου φωνάζω

και με καημούς ερωτικούς,

πάντα με κάνεις να στενάζω.

Πλέκεις, μ’ αστέρια, στεναγμούς

και δε μ’ αφήνεις να ξεχάσω,

σ’ αυτόν, που έσπειρε λυγμούς,

θέλεις, αγάπη να κεράσω.

Μου λες, κομμάτια να ’χω την καρδιά,

να τον φιλεύω, τη δίψα να στερεύουμε μαζί και,

σαν το αύριο φέρει συννεφιά,

εγώ να κλέβω ουράνια τόξα,

να τρομάζω τη βροχή.

Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού,

απ’ την πνοή μου ξεδιψούσε

και με τη μέθη του φιλιού,

ως το πρωί, γλυκά ριγούσε.

Κι όταν ερχόταν η αυγή,

μ’ άφηνε μόνη, να προσμένω,

μ’ ένα κορμί χωρίς ψυχή,

απ’ τη ματιά του λαβωμένο.