ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Τι γυρεύει η Αλεπού στο παζάρι;

Πόλεμος ανακοινώσεων στον Πειραιά για να κρυφτούν οι ενοχές για τη γραμμή ήττας και υποταγής...

Σε μια περίοδο που το δημόσιο σχολείο, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητριών και των μαθητών όπως και αυτά των λαϊκών οικογενειών δέχονται τη λυσσαλέα επίθεση από την κυβέρνηση την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ. Λίγες μέρες πριν τη δίκη (18/12/24) των 2 συναδέλφων και συναγωνιστών (του Παναγιώτη Χουντή και του Ζήση Γκέρτσου) μέλη της ΕΑΑ, στον Πειραιά και ενώ η κυβέρνηση εφορμά τρομοκρατικά ενάντια στην Απεργία – Αποχή, άνοιξε μια δημόσια αντιπαράθεση με επίδικο....την κάλπη στον Κορυδαλλό. Με ανακοινώσεις από την ΕΛΜΕ Κορυδαλλού και την ΕΛΜΕ Πειραιά. (βλέπε https://elme-v-peiraia-new.att.sch.gr/?p=1147 & βλέπε https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/463506_elme-peiraia-anagkaia-perissotero-apo-pote-i-yparxi-eniaias-elme-se-olo-ton )

Για το ζήτημα αυτό η ΕΑΑ έχει τοποθετηθεί στο ΔΣ με τη δήλωση που ακολουθεί. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η απόφαση για τις πολλαπλές κάλπες έχει βρει ενεργούς υποστηρικτές τις παρατάξεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ (για τους τελευταίους το «όριο» ήταν η κάλπη του Κορυδαλλού -για άλλους φυσικά λόγους). Ετοιμάζονται όλοι τους να ανοίξουν το δρόμο σε ηλεκτρονικές εκλογές στα σωματεία για να πειθαρχήσουν στο Νόμο Χατζηδάκη, όπως άλλωστε έχουν ξεκινήσει ήδη (σε ΣΕΠΕ, στον ΣΕΤΤΗΠ, στην Εστίαση κλπ).

Αυτό βέβαια που ακολούθησε ήταν το... ακόμα «καλύτερο»!

Δηλαδή μια απαράδεκτη ανακοίνωση της αντιπροέδρου της ΕΛΜΕ Κορυδαλλού (https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/463471_kataggelia-kata-toy-proedroy-elme-peiraia-gia-sykofantikes-diloseis-kata-tis ) , που από τη μία προσπαθεί να δικαιολογήσει τη στάση της (και όλων των αντίστοιχων διευθυντών) σαν διευθύντρια/αξιολογήτρια ότι πρέπει να αξιολογεί συναδέλφους, ενώ από την άλλη λιβανίζει σε όλους τους τόνους την τήρηση της -αστικής- νομιμότητας στα σωματεία σαν όρο για τη δημοκρατική τους λειτουργία!

Και στη συνέχεια μια δημόσια δήλωση του Προέδρου της ΕΛΜΕ Πειραιά και μέλους της ΑΣΕ ( https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/463489_proedros-elme-peiraia-fonazei-o-kleftis-gia-na-fobithei-o-noikokyris ).

Στην δήλωσή του ο πρόεδρος -που διευκρινίζουμε ότι εκφράζει την προσωπική του άποψη ή της παράταξής του και όχι του ΔΣ της ΕΛΜΕ-, ανάμεσα σε όλα και με διάφορους ακροβατισμούς φτάνει... στην ΕΑΑ.

Προσπαθώντας να δημιουργήσει σύγχυση, και με ένα γνωστό συνειδητό μπουρδούκλωμα καταλήγει να «αναρωτιέται» (;) για τη θέση -και- της ΕΑΑ για την αξιολόγηση, τους διευθυντές, αν είναι με την απεργία-αποχή κτλ. «Αναρωτιέται» αν εκφράζουν την ΕΑΑ οι απόψεις της συγκεκριμένης διευθύντριας και της παράταξής της στην ΕΛΜΕ Κορυδαλλού. Γιατί  όπως «υπενθυμίζει» «....η Αντιπρόεδρος της Β’ ΕΛΜΕ Πειραιά, πριν γίνει Διευθύντρια, υπηρετούσε στο 1ο ΓΕΛ Κερατσινίου και ήταν υποψήφια με την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής»

Αλήθεια αναρωτιέται η ΑΣΕ (μέσω του Προέδρου της ΕΛΜΕ) για τη θέση της ΕΑΑ για την αξιολόγηση και την ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΧΗ;

Κάνει πως δεν ξέρει ότι είναι πρόταση της ΕΑΑ στην ΕΛΜΕ Πειραιά η κήρυξη Απεργίας Αποχής από όλες τις μορφές της αξιολόγησης (αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, ατομική, μέντορες); Σε αντίθεση με την ΑΣΕ που υιοθετεί τις γνωστές θέσεις της ΟΛΜΕ για τα ενιαία κείμενα και τις έχουν ψηφίσει μαζί με ΔΑΚΕ-ΠΕΚ-ΣΥΝΕΚ.

Κάνει πως δε ξέρει ότι η ΕΑΑ παλεύει μέσα στην ΕΛΜΕ Πειραιά, για να μείνει ζωντανή η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση με κατεύθυνση ανατροπής της στους δρόμους με απεργίες-συνελεύσεις-διαδηλώσεις; Πως η ΕΑΑ δεν βάζει προσδιοριστικά (αντιεπιστημονική κτλ) ή εισαγωγικά («») στη λέξη αξιολόγηση, δεν αντικαθιστά τη λέξη με άλλες (κατηγοριοποίηση), ακριβώς γιατί δε πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει «μια άλλη αξιολόγηση»; Πως θεωρεί τη μάχη ενάντια στην ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ κεντρική για ΟΛΟ τον κλάδο; Πως δε θεωρεί ότι είναι ατομικό ζήτημα, της ατομικής στάσης του κάθε συναδέλφου που καλείται να αξιολογηθεί;

Κάνει πως δε ξέρει  ότι ακριβώς για τη συνδικαλιστική δράση τους ενάντια στην αξιολόγηση, η ΕΑΑ έχει δυο μέλη της στο ΔΣ που διώκονται πειθαρχικά και ποινικά με την απειλή της ΑΠΟΛΥΣΗΣ; Μπορεί η κινητοποίηση ενάντια στην αξιολόγηση να μην ήταν στα μέτρα και στα σχέδια της ΑΣΕ, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τέτοια «αμνησία». Ή μήπως θεωρεί ότι αυτές οι διώξεις έχουν τελειώσει – ή έχουν πάρει τέλος πάντων τον δρόμο τους- ;

Αλήθεια αναρωτιέται η ΑΣΕ δημόσια για τη θέση της ΕΑΑ για τους διευθυντές που κάνουν αξιολόγηση;

Κάνει πως δε θυμάται πώς είναι η ΕΑΑ που έχει θέσει ζήτημα διαγραφής στο ΔΣ για διευθύντρια συνδικαλιστικό στέλεχος κυβερνητικής παράταξης που συμμετέχει ενεργά στον μηχανισμό παραγωγής συνδικαλιστικών διώξεων και προφανώς προχωρά κανονικά την αξιολόγηση προς τους νεοδιόριστους συναδέλφους; Πρόταση που προφανώς αρνήθηκαν όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις (και η ΑΣΕ συμπεριλαμβανομένη).

Κάνει πως δε θυμάται ότι ήταν το κείμενο του συναγωνιστή Γιώργου Καββαδία (19/2/24), που κατήγγειλε πρώτα  ότι η συγκεκριμένη διευθύντρια μπουκάρει στις τάξεις για να προχωρήσει την αξιολόγηση (Α2); Ότι με βάση αυτό το κείμενο ο συναγωνιστής διώκεται και απειλήθηκε και με αργία; Ότι όταν με αφορμή αυτό το περιστατικό θέσαμε το ζήτημα στο ΔΣ ότι πρέπει να καταγγελθεί η διευθύντρια αυτή που πάει -πρώτη πρώτη- και εφαρμόζει το Α2 της αξιολόγησης, η απάντηση που πήραμε από τα μέλη της ΑΣΕ ήταν ότι «εντάξει, αξιολογήσεις Α2 γίνονται και άλλες στον Πειραιά». Και γιατί τότε, ούτε καταγγελία ούτε δημόσια τοποθέτηση του προέδρου της ΕΛΜΕ δεν υπήρξε, αν και αφορούσε την ίδια την ΕΛΜΕ, στην οποία είναι πρόεδρος; Μήπως γιατί έτσι εξελίσσονται οι αξιολογήσεις και τελικά «πελεκιέται» ένας ένας οι συνάδελφοι που κάνουν απεργία-αποχή μέχρι τελικά η ήττα να θεωρηθεί δεδομένη και έτσι να θολώσουν οι ευθύνες της κάθε πολιτικής δύναμης;

Και αναρωτιόμαστε: δεν τα θυμάται όλα αυτά η ΑΣΕ στον Πειραιά; Φυσικά και τα θυμάται! Και μια χαρά τα ξέρει. Αλλά μια χαρά βολεύει να κάνει πως «αναρωτιέται».

Αφού λοιπόν σαν καλός «νοικοκύρης», η ΑΣΕ, μαζί με την τριάδα του Κυβερνητικού Συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΠΕΚ-ΣΥΝΕΚ), έχει συμβάλλει στη διάλυση συνειδήσεων σε σχέση με τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση (σε σχέση με αυτούς που «θέλουν» ή «δε θέλουν» να αξιολογηθούν που έχει οδηγήσει στο αδιανόητο να θεωρείται η αξιολόγηση «ατομική υπόθεση» απέναντι στο οποίο δεν πρέπει να αντιδρούμε), αφού έχει βάλει το χεράκι της στην απομάκρυνση της απεργιακής προοπτικής για την ανατροπή της αξιολόγησης, τώρα έρχεται να βάλει ερωτήματα σε σχέση με τις θέσεις της ΕΑΑ ενάντια στην αξιολόγηση; Να προσπαθήσει με τεχνάσματα να δημιουργήσει εντυπώσεις; Μάταια βέβαια κατά τη γνώμη μας! Γιατί οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες, γνωστές και χαίρουν εκτίμησης στους συναδέλφους είτε διαφωνούν, είτε συμφωνούν με αυτές.

Με αυτές παλεύει η ΕΑΑ όλα αυτά τα χρόνια, και προσπαθεί να συγκροτεί ψηφοδέλτια με αγωνιστές/στριες εκπαιδευτικούς, με τίμια αγωνιστική στάση μέσα στα σχολεία, χωρίς σχέσεις με τη διοίκηση και τους μηχανισμούς της, που να μην αναπαράγουν την μοιρολατρία ότι «με τις απεργίες δεν βγαίνει τίποτα», με την προσπάθεια να είναι ενεργά μέλη στο σωματείο και στην πάλη.

Με αυτές τις θέσεις παλεύει η ΕΑΑ, σε συνθήκες προσπάθειας φίμωσης και στοχοποίησής της από τη Διοίκηση και το Κράτος, όλες τις μάχες μέσα στο σωματείο, και την μάχη των εκλογών για το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά.

Για αυτούς τους λόγους καλούμε όλους τους συναδέλφους/ισσες

• Την Τετάρτη 11/12 στις 14:00 στο 3^οΓΕΛ Πειραιά στη ΓΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά. Να είναι μια ουσιαστική συζήτηση για την συνέχεια και την οργάνωση του αγώνα μετά τις δύο απεργίες που έχει κάνει ο κλάδος.
• Την Τετάρτη 18/12 στη συγκέντρωση που θα καλεστεί στο χώρο του Εφετείου Κακουργημάτων για τη δίκη των συναδέλφων μας. Θα στείλουμε σχετικό ψήφισμα για να βγει από το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και φυσικά και στη συνέλευση.
• Την Πέμπτη 19/12 να στηρίξουν την αγωνιστική δύναμη που υπερασπίζεται τα σωματεία ως όπλα στα χέρια των εργαζομένων και τον μαχητικό ανατρεπτικό αγώνα, ψηφίζοντας την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής.

ΥΓ1: σε σχέση με τη συνειδητή σύγχυση που επιχειρείται να δημιουργηθεί για τη σχέση της Αριστερής Συσπείρωσης Καθηγητών Κορυδαλλού με τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ που συμμετέχουν σαν κομμάτι της ΕΑΑ στον Πειραιά, δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω από αυτό που έχουν πει ΔΗΜΟΣΙΑ οι συναγωνιστές στο ΔΣ -και το γνωρίζει πολύ καλά και ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ-: ότι δεν έχουν σχέση με το συγκεκριμένο σχήμα, ότι έχουν ζητήσει και από την ίδια να μην έχει αναφορά στις Παρεμβάσεις. Η μη σχέση με το συγκεκριμένο σχήμα είναι μάλιστα σαφέστατη από τη στιγμή που οι συνάδελφοι/ισσες από τον Κορυδαλλό συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της ΕΑΑ διαχρονικά.

ΥΓ2: είναι εκπληκτικό πόσο συμπυκνωμένος και ταχύς ήταν ο πόλεμος των ανακοινώσεων αυτές τις μέρες για το ζήτημα. Καλά για τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΕΛΜΕ Κορυδαλλού, είναι φανερό ότι όσες ανακοινώσεις γράψανε σε μια εβδομάδα δεν τις έχουν γράψει τόσα χρόνια. Αλλά μπορούμε να θαυμάσουμε τα αντανακλαστικά και της ΑΣΕ που ενώ σε άλλα σοβαρά ζητήματα που βάζουμε σαν ΕΑΑ στο ΔΣ κατά καιρούς, μπορεί να «τα βλέπουν» και να τα σκέφτονται εβδομάδες, τώρα είχαν άμεσα αντανακλαστικά.

ΥΓ3: Κρατάμε το… θετικό. Ότι το ζήτημα της αξιολόγησης ξαναβγαίνει στην επιφάνεια για κάποιες δυνάμεις και περιμένουμε να δούμε τη στάση θα κρατήσουν σε μία γραμμή ανατροπής της.

Δήλωση της ΕΑΑ στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά:

1) Η ΕΛΜΕ Πειραιά προφανώς έχει το δικαίωμα να εγγράφει μέλη από σχολεία του Κορυδαλλού και προφανώς και οι παρατάξεις και τα σχήματα που συμμετέχουν σε αυτή έχουν δικαίωμα να έχουν υποψήφιους και υποχρέωση να τοποθετούνται και να παρεμβαίνουν στα σχολεία του. Άλλωστε και η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής έχει υποψήφιους και ενεργά μέλη στο σωματείο από αυτά τα σχολεία.

2) Γενικά είμαστε της άποψης ότι οι -όποιες- αντιπαραθέσεις υπάρχουν ανάμεσα σε σωματεία δε μπορούν να «λύνονται» στα δικαστήρια, αλλά με συνδικαλιστικούς και πολιτικούς όρους.

3) Η λειτουργία των σωματείων δεν -πρέπει να- γίνεται με βάση τους νόμους του κράτους και των δικαστηρίων. Αλλιώς τα σωματεία (όποια το κάνουν) δε θα έπρεπε να κυρήξουν Απεργία Αποχή από την αξιολόγηση ή να παλεύουν ενάντια στους αντισυνδικαλιστικούς νόμους για τη λειτουργία τους.

4) ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ να είμαστε με τη θέση που έχουμε διατυπώσει πολλές φορές ενάντια στις πολλαπλές κάλπες στον Πειραιά γιατί εντείνει την κοινοβουλευτικοποίηση του σωματείου, αντιμετωπίζει τα μέλη του απλά σαν ψηφοφόρους που πρέπει να «διευκολυνθούν» για να ψηφίσουν. Η ενεργός συμμετοχή στο σωματείο είναι μια πολιτική υπόθεση. Σε ότι αφορά τις κάλπες στα νησιά (που υπάρχει εκεί μια πιο αντικειμενική δυσκολία), η θέση μας είναι ότι εφόσον στήνονται κάλπες πρέπει να συνοδεύονται από τοπικές γενικές συνελεύσεις και άλλες διαδικασίες ακριβώς για να αποφευχθεί η αντίληψη ότι οι συνάδελφοι είναι απλά ψηφοφόροι. Είναι κάτι που άλλωστε θέσαμε στη περιοδεία μας σε περιοχές της Β’ Πειραιά.

5) Διαφωνούμε γενικά με την λογική ότι Η λειτουργία ενός σωματείου είναι οι εκλογές του. Λογική που θεωρούμε ότι κυριαρχεί και θεωρούμε ότι πυροδοτεί και τη συγκεκριμένη αντιπαράθεση. Ότι δηλαδή το επίδικο είναι οι «ψηφοφόροι» του Κορυδαλλού. Tο ζητούμενο δεν είναι οι ψηφοφόροι του Κορυδαλλού και μέσω της συμμετοχής τους η εξασφάλιση είτε περισσότερων εδρών στο ΔΣ είτε της απόλυτης πλειοψηφίας. Αυτό εργαλειοποιεί την ανάγκη συσπείρωσης στο σωματείο και την ανάγκη αντιπαράθεσης με την πολιτική της κυβέρνησης που κανιβαλίζει δικαιώματα εκπαιδευτικών και μαθητών.

6) Με βάση και όλα τα παραπάνω θεωρούμε ότι απάντηση στη σκληρή επίθεση που δεχόμαστε, είναι το πύκνωμα των γενικών συνελεύσεων στο σωματείο μας, η ενίσχυση της αγωνιστικής απεργιακής προοπτικής του κλάδου για την ανατροπή της βαρβαρότητας. Για αυτό παλεύει διαχρονικά η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Δεν θεωρούμε βέβαια ότι είναι θέση αρχής μας (δε θα μπορούσαμε να την έχουμε άλλωστε σαν ένα μετωπικό-κοινοδρασιακό σχήμα), ότι ΤΟ ΜΟΝΟ που πρέπει να γίνεται είναι η αντιστοίχιση μια διοικητική περιφέρεια-ένα σωματείο. Αυτό που πρέπει να προωθείται ΚΥΡΙΩΣ είναι η βάση με την οποία συγκροτήθηκαν τα σωματεία δηλαδή το να είναι όπλα στα χέρια των εργαζομένων.

7) Η συζήτηση που πρέπει να ανοίξει είναι το ζήτημα των μαζικών Γενικών Συνελεύσεων που πρέπει να γίνουν υπόθεση όλων. Η συσπείρωση στο σωματείο δε μπορεί να γίνεται με νομοτεχνικά και εκλογικά μέτρα που ενισχύουν τη λογική της ανάθεσης, της κίνησης μέσω αντιπροσώπων και ειδήμονων. Που αφήνει περιθώρια της διαμεσολάβησης για την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενοι και εκπαιδευτικοί στον χώρο εργασίας μας, στο δημόσιο σχολείο.

1/12/2024