Απεργιακές κινητοποιήσεις οργανώνονται και φέτος στις 8 Μάρτη, διεθνή μέρα της γυναίκας, στην Αθήνα και άλλες πόλεις.

Συγκέντρωση το Σάββατο (8/3) στο άγαλμα Κολοκοτρώνη στις 2 μ.μ. και πορεία στα γραφεία της Hellenic Train με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η 8η Μάρτη είναι μια μέρα φεμινιστικών και εργατικών αγώνων, η οποία οργανώθηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα στις ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909, καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας κομμουνίστριας Κλάρα Τσέτκιν κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς και επισημοποιήθηκε στη Σοβιετική Ένωση με προτροπή της Αλεξάνδρας Κολοντάι ως μέρα εργατικών αγώνων. Η ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος μετά το 1960, ανανέωσε το ενδιαφέρον για καθιέρωση μέρας της γυναίκας.

Η απεργιακή κίνηση 8 Μάρτη καλεί σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση στη 1μ.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος «μία εβδομάδα μετά τη μεγαλύτερη πανεργατική απεργία μετά τη Μεταπολίτευση για το έγκλημα των Τεμπών και απέναντι σε μία κυβέρνηση που τη βαραίνουν πολλαπλά εγκλήματα».

Σε ανακοίνωσή της, η φεμινιστική συλλογικότητα «Συνέλευση 8 Μάρτη» καλεί σε φεμινιστική διαδήλωση στην Αθήνα το Σάββατο (8/3), στην «Παγκόσμια Ημέρα των Αγώνων των Γυναικών», και ώρα 14.00, με αφετηρία το άγαλμα του Κολοκοτρώνη.

Η συλλογικότητα στην ανακοίνωσή της αναφέρεται μεταξύ άλλων στην μεγαλειώδη διαδήλωση για τα Τέμπη, ενώ ειδική αναφορά γίνεται στο σύνθημα «Τέμπη-Πύλος-Γυναικοκτονίες, τα κέρδη τους γεννάνε νέες τραγωδίες» που ακούστηκε στις συγκεντρώσεις.

«Με γενικό τίτλο για φέτος, το “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ”, ως συλλογική κραυγή όλων των καταπιεσμένων γυναικών της κοινωνίας μας, θέλουμε να βγούμε στους δρόμους, σε μια ενωτική, φεμινιστική διαδήλωση, στο κέντρο της Αθήνας. Έχουμε ανάγκη, στην εποχή που ζούμε, να αντισταθούμε και να παλέψουμε για:

• Ισότητα στην εργασία και ζωή με αξιοπρέπεια
• Δημόσια αγαθά και κοινωνικές υπηρεσίες
• Ειρήνη και όχι πολεμικούς εξοπλισμούς
• Μέτρα πρόληψης για την έμφυλη βία
• Αυτοδιάθεση των σωμάτων μας»

Η Συνέλευση 8 Μάρτη καταλήγει:

«Στις 8Μ, καταδικάζουμε συνολικά την θανατοπολιτική των κερδών ενάντια στην ζωή. Καταδικάζουμε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που μετατρέπει τα δημόσια αγαθά (μεταφορές, υγεία, παιδεία, ενέργεια, κ.ά.) σε εμπορεύματα και αποκλείει την πρόσβαση των φτωχών και ευάλωτων σε αυτά. Καταδικάζουμε την πολιτική της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, των δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών, που μας οδηγεί στο θάνατο στα τραίνα, τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, χωρίς κρεβάτι στα νοσοκομεία, αλλά και χωρίς πρόσβαση σε ξενώνα φιλοξενίας όταν θέλουμε να προστατευθούμε από την έμφυλη βία (καταλήγοντας να δολοφονούμαστε έξω από τα αστυνομικά τμήματα, όπως η Κυριακή Γρίβα). Αγωνιζόμαστε για να (ξανα)είναι δημόσια όλα τα κοινωνικά και ζωτικά αγαθά, για ποιοτικές, καθολικά προσβάσιμες υπηρεσίες και υποδομές υπέρ των αναγκών του λαού, απέναντι στις λογικές της αγοράς.

Μέσα από τους φεμινιστικούς αγώνες, διεκδικούμε μια κοινωνία όπου η εργασία φροντίδας θα αναγνωρίζεται, θα αμείβεται και δεν θα αποτελεί εργαλείο έμφυλης, ταξικής εκμετάλλευσης, όπου όλες μας, εργάτριες, άνεργες και μετανάστριες δεν θα εγκλωβιζόμαστε στα σπίτια των κακοποιητών μας. Απαιτούμε ο φαύλος κύκλος της βίας να σπάσει.

Είμαστε ρεαλίστριες και πιστεύουμε, ότι θα καταφέρουμε μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες, να συν-κατασκευάσουμε έναν κόσμο που η έμφυλη βία θα φαντάζει αδύνατη και θα μας ενώνουν κυρίως οι γιορτές, παρά ο θάνατος.

Καλούμε όλες τις γυναίκες, τις θηλυκότητες, τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, κάθε ευαισθητοποιημένο εργαζόμενο και νεολαίο, τα σωματεία και τις δυνάμεις του εργατικού κινήματος, κοινωνικές συλλογικότητες, φορείς και οργανώσεις να συμμετέχουμε ενεργά στη φεμινιστική πορεία της 8Μ στις 2μμ, στη Σταδίου (άγαλμα Κολοκοτρώνη) να συντονιστούμε με τις αδερφές μας από όλο τον κόσμο και να βροντοφωνάξουμε όλες μαζί για το δικαίωμά μας να ζούμε ελεύθερες από την πατριαρχική και κρατική βαναυσότητα, από τη φτώχεια και τον θεσμικό σεξισμό, από τη διάλυση των εργασιακών μας κεκτημένων. Εξεγειρόμαστε ενάντια στην παγκόσμια πολεμική μηχανή, η οποία συνεχίζει να σκοτώνει, να καταστρέφει και να εκμεταλλεύεται, με όπλο τον έκκεντρο, διασυνοριακό και διαθεματικό φεμινισμό μας».

Στην κινητοποίηση στην πλατεία Κλαυθμώνος  καλεί η ΑΔΕΔΥ ενώ μια σειρά από πρωτοβάθμια σωματεία έχουν λάβει αντίστοιχη απόφαση.

«Στις 8 Μάρτη τιμούμε τους αγώνες των γυναικών για ίσα δικαιώματα και ισότιμη συμμετοχή σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής. Αγώνες που ξεκίνησαν από το πεδίο της εργασίας και τη διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών από την Νέα Υόρκη και το σύνθημα «ψωμί και τριαντάφυλλα» και την απεργία των εργατριών στο εργοστάσιο υφαντουργίας των αδελφών Ρετσίνα 13 Απριλίου 1892 στον Πειραιά, οι γυναίκες είναι μπροστάρισσες στους αγώνες», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ, ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει:

«Οι γυναίκες στην Παλαιστίνη και σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές είναι τα ευάλωτα θύματα. Οι μετανάστριες σε όλον τον κόσμο βιώνουν διώξεις και ανασφάλεια για τη ζωή τους λόγω των ρατσιστικών πολιτικών.

Στην πορεία για την ισότητα των φύλων έχουμε διανύσει πολύ δρόμο. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω, προχωράμε μπροστά, δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από την ισότητα».

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. συντάσσεται στον αγώνα για ίσα δικαιώματα και διεκδικεί:

• Ίση αμοιβή για ίση εργασία – ίσες ευκαιρίες σε γυναίκες και άντρες

• Επανασύσταση της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελή, διακριτή δημόσια υπηρεσία.

• Ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών:

• Δημόσια, δωρεάν, ποιοτική υγεία

• Δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας

• Δωρεάν παιδικούς σταθμούς στους χώρους εργασίας

• Δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες στήριξης, για τα θύματα της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βία (ψυχολογική, νομική και κοινωνική στήριξη)

• Παροχή παιδικών κατασκηνώσεων και υπηρεσιών δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά

• Ένταξη στην εκπαίδευση της σεξουαλική αγωγής και μαθημάτων για την ισότητα των φύλων.

• Νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία

Από τη Γάζα μέχρι τις ΗΠΑ

Η βία κατά των γυναικών, η ανισότητα στην εργασία, η έλλειψη υποδομών, αλλά και οι διεθνείς εξελίξεις με την εκλογή του Τραμπ που επιτίθεται στα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+, αλλά και ο αγώνας των γυναικών στην Παλαιστίνη αναδεικνύονται ως βασικά ζητήματα της συγκέντρωσης της 8ης Μάρτη.

«Η παλαιστινιακή αντίσταση και το κίνημα αλληλεγγύης διεθνώς υποχρέωσε το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ σε κατάπαυση πυρός και τώρα οι Παλαιστίνιες μπαίνουν μπροστά για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Οι γυναίκες στις ΗΠΑ βρέθηκαν στην «υποδοχή» του Τραμπ στην ορκωμοσία του για να δηλώσουν ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί απέναντι στις επιθέσεις. Στη Λατινική Αμερική χιλιάδες γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ διαδήλωσαν απέναντι στον Μιλέι. Σε όλη την Ευρώπη πρωτοστατούν απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς και της πολεμικής κλιμάκωσης», αναφέρει το κάλεσμα στη συγκέντρωση από την «Κίνηση για μια απεργιακή 8 Μάρτη».

«Εδώ οι γυναίκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας βρεθήκαμε στο κέντρο των απεργιακών συγκρούσεων με αυτή την κυβέρνηση. Στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές. Όσο αναιμική και να είναι η αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο η αντίσταση από τα κάτω φουντώνει.

Στη μάχη κόντρα στο σεξισμό αυτής της κυβέρνησης και του συστήματος ξέρουμε ότι είμαστε συνέχεια των μεγάλων κινημάτων από τον προηγούμενο αιώνα ως τα σήμερα.

Οι αγώνες της μεταπολίτευσης που έφτιαξαν το ΕΣΥ επέβαλλαν και το δικαίωμα στην άμβλωση. Τα ζητήματα στην ισότητα στους μισθούς, στις μόνιμες σχέσεις εργασίας, την αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων, την «κοινωνικοποίηση» της ανατροφής των παιδιών και του νοικοκυριού είναι στην ημερήσια διάταξη. Διότι είναι στην καρδιά της αμφισβήτησης και της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης μας από τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους», καταλήγει η σχετική ανακοίνωση.

Το κάλεσμα της ΓΣΕΕ:

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ:

ΙΣΟΤΗΤΑ

ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Η λέξη γυναίκα είναι ταυτόσημη στην πράξη με τη λέξη μάχη, καθημερινή, μη μετρήσιμη σε πολλές της εκφάνσεις, πολύτιμη, όμως, ορατή και μεγαλειώδης στα αποτελέσματά της, στην πρώτη γραμμή για ισότητα, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη σε κάθε έκφανση της ζωής.

Η ΓΣΕΕ και η Γραμματεία Ισότητας και Ατομικών – Κοινωνικών Δικαιωμάτων της Συνομοσπονδίας, με το βίντεο – μήνυμά μας, δείχνουμε την αλλαγή που πρέπει να πετύχουμε πιστεύοντας στη δύναμή μας, στη συλλογική μάχη απέναντι στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, απέναντι στην ανισότητα λόγω φύλου και σε όποια μορφή κι εάν αυτή έχει, σε βάρος της ανθρώπινης αξίας και αξιοπρέπειας, που κατατάσσει την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις (25η) στην Ευρώπη ως προς το συνολικό ποσοστό του δείκτη ισότητας (59,3%).

Κι αυτό γιατί διατηρούνται οι πολιτικές, που συντηρούν ή ευνοούν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών σε νευραλγικά πεδία, όπως στην υγεία, στην εργασία, στην οικονομική κατάσταση, στη μόρφωση, στη διάθεση του χρόνου, στη συμμετοχή στη δημόσια ζωή και στη λήψη αποφάσεων, στην έμφυλη βία και στην παρενόχληση, στις πολλαπλές διακρίσεις, στα εμπόδια πρόσβασης στις Αρχές, αλλά και στο φόβο αντιποίνων και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε περίπτωση καταγγελίας, που κρύβεται ηχηρά όμως πίσω από την αύξηση του αριθμού των γυναικοκτονιών. Μείζον ζήτημα που οφείλει το Κράτος να κοιτάξει στα μάτια, να πει με το όνομά του και να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα.

Διατηρείται επίσης, δυστυχώς η παρεμπόδιση θεσμικής συμμετοχής των συνδικάτων στην αξιολόγηση και στη διαμόρφωση των πολιτικών για την ισότητα στην εργασία, καθώς έχει διακοπεί η λειτουργία των σταθερών δομών θεσμικού κοινωνικού διαλόγου στο Υπουργείο Εργασίας, που θα αναδείκνυε όχι μόνο την ανάγκη διαφάνειας ως προς την αποτελεσματικότητα των πολιτικών για την προώθηση της έμφυλης ισότητας και τον έλεγχο της εφαρμογής της, αλλά και την υποχρέωση συνοχής τους, λόγω του κατακερματισμού της αρμοδιότητας για την ισότητα φύλου.

Τα στοιχεία της ΓΣΕΕ από τη δράση των μελών της δύναμής μας πανελλαδικά, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων είναι εκκωφαντικά ως προς τη μάχη των γυναικών για οικονομική και κοινωνική επιβίωση, για το τι υπάρχει πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, των κοινωνικών εκδηλώσεων, των επινικίων, των εταιρικών βραβεύσεων και των πολυσέλιδων εκθέσεων για την πρόοδο της νομοθεσίας στη χώρα μας, όπου βρίσκεται η μαύρη τρύπα της εργασιακής καθημερινότητας. Τα στοιχεία αυτά τα έδωσε η ΓΣΕΕ στη δημοσιότητα τον Δεκέμβρη του 2024 με την πρώτη μελέτη για την σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία στην Ελλάδα ύστερα από την κύρωση το 2021 της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190.

Η ισότητα στη ζωή, στη μόρφωση, στην υγεία, στην εργασία δεν είναι προνόμιο, ούτε παροχή του Κράτους ή των εργοδοτών στις γυναίκες, αλλά θεμελιώδες δικαίωμα άρρηκτα συνδεδεμένο με το σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Για αυτό το μήνυμά μας για την Ημέρα της Γυναίκας παραμένει σταθερό:

«Η δύναμή μας είναι στο Μαζί!»

Με τα συνδικάτα, μέσα στα συνδικάτα.

Δυναμώνουμε τη φωνή μας , διεκδικούμε.

Διεκδικούμε ρυθμίσεις για την προώθηση της ισότητας

μέσα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Σπάμε τη σιωπή.

Αξιοποιούμε τη δυνατότητα να γίνει η καταγγελία μας από το σωματείο μας, την Ομοσπονδία μας, το Εργατικό μας Κέντρο».