Της Τ. Γ.

Ας μιλήσουμε για πατριωτισμό, μια έννοια που στις μέρες μας έχει διαστρεβλωθεί παντελώς, μια λέξη που πάνω της στηρίζονται φασίστες και μαυρόψυχοι για να εγκληματούν.

Την πατρίδα μας, που οι δικοί μας πρόγονοι βιολογικοί και ιδεολογικοί - οι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης- κράτησαν ελεύθερη, δεν θα τη χαρίσουμε σε κανένα ανεγκέφαλο θρασίμι. 

Πατριώτης είναι αυτός που τιμά την πατρίδα του, μελετώντας πρωτίστως την ιστορία της, και όχι εκείνος που αναμηρυκάζει πεντ' έξι κλισέ φράσεις, που κάπου, κάποτε άκουσε και στο φτωχό του μυαλό, τον έκαναν σπουδαίο να αισθάνεται για την καταγωγή" του.

Πατριώτης είναι αυτός που τιμά τη γλώσσα της πατρίδας του, μαθαίνοντας τη σωστή χρήση προφορικού και γραπτού λόγου, κι όχι εκείνος που κραυγάζει "ουγκανίζοντας".

Πατριώτης είναι εκείνος που γνωρίζει τον πολιτισμό της πατρίδας του, και για τούτο προσφέρει φιλοξενία και προστασία στον ικέτη, τον κατατρεγμένο πρόσφυγα και μετανάστη, όπως ο "ξένιος Ζευς'' όριζε να παρέχεται σε κάθε ξένο, ανεξάρτητα απ' την προέλευση του.

Πατριώτης είναι εκείνος που προάγει τον πολιτισμό της χώρας του, επικοινωνόντας με τους πολιτισμούς των άλλων.

Πατριώτης είναι εκείνος που τιμά τα σύμβολα της πατρίδας του, προτάσσοντας τα σε αγώνες για τα ιδανικά, για την ελευθερία, για την κοινωνική δικαιοσύνη. Κι όχι εκείνος που σαν μπέρτα η πανί την χρησιμοποιεί τις αποτρόπαιες πράξεις του να καλύψει.

Θέλει ΓΝΩΣΗ, ΑΡΕΤΗ, και ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ο πατριωτισμός. Η συνομοταξία Τσιμεντώνη και Πρετεντεράκου δεν διαθέτουν τίποτα απ' αυτά.