Έκαμε ο Δήμαρχος το λογαργιασμό. Τόσα χαλάμε, τόσα εισπράττουμε. Το ταμείον είναι μείον. Επί χρόνια. Πού θα πάει αυτή η δουγειά; Έχω να δίνω 10 μύργια κάθε χρόνο από τη τσέπη μου; Μα ποιός είμαι; Ο Φλασκοδήμας;

- Και γιατί ανάλαβε τότες; Δεν ήξερε; Το κεφάλι του στο ντουρβά έβαλε;

- Μωρέ ήξερε. Δεν ημπορεί να μην ήξερε. Ήξερε όπως ηξέραμε όλοι μας. Ουδείς αθώος του αίματος. Ρέει το αίμα μας στα Ντεμπλόνια. Σουρώνει σα και τα μαύρα μας τα ζουμιά. Στσι γεωτρήσεις στου Ρόπα τα βρίσκεις.

- Κάτι πρέπει να γίνει.

- Τι;

- Ξέρω ‘γώ τι; Αυτός π’ ανάλαβε ας κανονίσει. Εγώ ανάλαβα;

- Αυτός εμίλησε κι έκανε το λογαργιασμό. Ένα κι ένα ίσον δύο. Κι ο λογαργιασμός δε φαίνεται λάθος. Σωστός πρέπει να είναι. Βγάνε και μη βάνεις το πάτο θε να πιάνεις. Τόσα χαλάμε, τόσα βάζουμε στο κασετί, δε μας μένει μία. Από πού να σας εστείλω νερό; Από το πηγάδι μου; Μη θέλετε και γιορτάσια τ’ Αγιού, τα Χριστούγεννα, μπότηδες το Πάσκα, μπαρκαρόλες και καρναβάγια; Θέλετε και μέγα φωταγωγισμό; Φωταψίες ολούθε; Να σας μάσω και το χαρτοπόλεμο; Εδώ χρωστάμε μέχρι και στην πρώην ΔΕΗ. Από πού στο Θέονε να τάβρω; Βάρτε, τσοντάρετε.

- Τώρα ανακαλυφτήκαν’ όλα; Ο προηγούμενος δε τα ήξερε;

- Τα ήξερε αλλά τα κουκούλωνε.

- Κι άμα πλερώσουμε όλα εντάξει; Άμα το ταμείο του Δήμου είναι μια φορά μείον το δικό μας είναι χίγιες φορές μείον. Κοίτα τη μπούρσα μου. Μπαμπακούγια έχει μέσα. Ορίστε. Πετσί και κόκκαλο.

- Βόηθα με φτωχέ μη γίνω σα και σε.

- Να πλερώσουν’ οι πλούσιοι. Αυτοί που ρυπαίνουν. Ο ρυπαίνων πλερώνει.

- Ναι, καλά… Άμα πλερώσουν’ αυτοί έλα να μου τρυπήσεις τη μύτη. Οι φτωχοί θα τήνε ξαναπλερώσουνε. Οι άνευ αντιστάσεως. Αυτοί που μιλούνε και δε λαλούνε.

- Είναι όρος επιβίωσις του Δήμου μας, λέει, που μπήκε στον αναπνευστήρα.

- Γιατί; Κάνει βουτιές ο Δήμος κι έχει αναψεστήρα; Ψαροντούφεκο κάνει;

- Λένε που θα κοιτάξει τα Αδερφάτα.

- Από το στόμα του και στου Θεού τ’ αυτί.

- Μονόδρομος, λέει, η αύξηση των τελών. Διαφορετικά θα βαρήσουμε όλοι μαζί φαλιριτσιόν.

- Έτσι είναι. Κατά κει πάμε κι εκεί ειμάστενε. Αλλά να εφαρμόζουνε το Νόμο, ν’ ακούνε τσι κατοίκοι, αυτουνούς που υποφέρουνε. Να ιδούμε να κάνουνε κι αυτά που δε χρειάονται πολλά όβολα. Στσου κοινόχρηστους χώρους, στην ηχορύπανση, στσι ζαρντινιέρες, στσι λακούβες, στα φρεάτια, στη στάθμευση, στη Πυροσβεστική και στο ΕΚΑΒ να περνάνε, σε τέτοια. Αυτά μπαίνουνε στην αύξηση τελών;

- Όχι.

- Γι αυτό σου λέω. Ένα κι ένα ίσον δύο.