Ούτε τα παγουρίνο, ούτε οι αγιασμοί, ούτε οι μάσκες-φιάσκο  στάθηκαν ικανοί να αναχαιτίσουν το προαναγγελθέν και συνειδητό κυβερνητικό έγκλημα να ανοίξουν τα σχολεία υπό συνθήκες που όλοι γνώριζαν ότι δεν εξασφαλιζόταν η μη προσβολή μαθητών και εκπαιδευτικών από τον κορονοϊό.

Το πρώτο αποτέλεσμα ήδη το βλέπουμε. Μόλις τρεις μέρες λειτουργίας των σχολείων λόγω κρουσμάτων της πανδημίας, σε  πέντε σχολικές μονάδες ήδη μπήκε λουκέτο.
Τουλάχιστον σε ότι μας αφορά το είχαμε δεδομένο ότι θα επακολουθούσε ένα παρόμοιο σκηνικό μ' αυτό που συνέβη με το ανεξέλεγκτο άνοιγμα του τουρισμού.

Δεν αρκεί όμως να υπογραμμίζουμε τις κυβερνητικές ευθύνες σε μια κατάσταση που δεν ήταν αναπόφευκτη. Αν οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες. ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αντιδρούσαν δυναμικά και δεν περιοριζόταν σε κάποιες άσφαιρες ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, όταν έγινε γνωστή η πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει τα σχολεία, χωρίς να υπάρχουν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις, για την προστασία εκπαιδευτικών και μαθητών από την διασπορά του ιού, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Η ανεύθυνη, εγκληματική πολιτική καλύτερα της κυβέρνησης και σ' αυτό το θέμα -μια  σύγκριση με άλλα καπιταλιστικά κράτη μας λέει πολλά- ήταν βέβαιη.
Δεν πρέπει όμως να αφήνουμε στο απυρόβλητο τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες που κρατάνε σε "ύπνωση" το κίνημα των εκπαιδευτικών. Πόσο μάλλον που οι προοπτικές διασποράς του κορονοϊού στις σχολικές μονάδες είναι δυσοίωνες.