Ανοικτές και δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις για τον λαό

Το τοπικό πρωτάθλημα ξεκινά. Μετά από δύο σεζόν που δεν ολοκληρώθηκαν εξαιτίας της πανδημίας, η ομάδα θα επιχειρήσει την τέταρτη συμμετοχή της αποδεικνύοντας ότι το εγχείρημα αποκτά σταθερότητα και καθιερώνεται στο νησί.

Ωστόσο, ορισμένα δεδομένα αλλάζουν, με πρώτο και κυρίαρχο τη μεταφορά των δραστηριοτήτων μας σε νέο γήπεδο. Έχοντας ως κύριο γνώμονα την υγεία και την ασφάλεια των αθλητών και των φιλάθλων, αλλά και ως μια μικρή πράξη άρνησης στο να νομιμοποιήσουμε με την παρουσία μας τη χρήση ενός ακατάλληλου και επικίνδυνου γηπέδου, επιλέγουμε να αφήσουμε το δημοτικό γήπεδο του Κοντοκαλίου και να δηλώσουμε ως έδρα το Αθλητικό Κέντρο ΕΠΣΚ, το οποίο διαχειρίζεται ιδιώτης-επιχειρηματίας.

Οι λόγοι είναι εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού. Με ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, η μοναδική δημοτική ποδοσφαιρική εγκατάσταση, η οποία είναι προσβάσιμη στα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης έχει αφεθεί εδώ και χρόνια στη μοίρα της. Ο πλαστικός τάπητας ξηλωμένος και φθαρμένος από την έλλειψη στοιχειώδους συντήρησης έχει δώσει τη θέση του στο τσιμέντο που βρίσκεται από κάτω. Οι κερκίδες βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, μοιάζουν περισσότερο με σκαλωσίες σε γιαπί και είναι επικίνδυνες για τους και τις φιλάθλους, ενώ και τα αποδυτήρια είναι εντελώς ακατάλληλα, καθώς δεν πληρούσαν τις στοιχειώδεις υγειονομικές προδιαγραφές πολύ νωρίτερα από την αναγκαιότητα λήψης μέτρων προστασίας κατά του Covid-19. Τέλος, ο χώρος γύρω από το γήπεδο είναι τελείως εγκαταλελειμμένος εδώ και καιρό.

Την ίδια ώρα που η Περιφέρεια και ο Δήμος αδιαφορούν πλήρως για τις αθλητικές υποδομές και τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (ΕΠΣΚ) αποφάσισε να προχωρήσει στην ενοικίαση του ενωσιακού γηπέδου του Κανονίου σε ιδιώτη-επιχειρηματία, δίχως να μεριμνήσει, ούτε στο ελάχιστο, για τις ερασιτεχνικές ομάδες της πόλης που δεν διαθέτουν γήπεδο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ΕΠΣ Κέρκυρας, δεν πιέζει καθόλου τους αρμόδιους φορείς για την ανακατασκευή του Δημοτικού γηπέδου του Κοντοκαλίου. Αντιθέτως, εδώ και χρόνια επιμένει να το κρίνει κατάλληλο προς χρήση, δίνοντας έτσι ένα σημαντικό άλλοθι στους ιθύνοντες να μην κάνουν τίποτα.

Η μεθοδευμένη και συστηματική απαξίωση της δημόσιας περιουσίας οδηγεί προφανώς στην ανάδειξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ως τη μοναδική «βιώσιμη» επιλογή για τη συνέχιση του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Άλλωστε, το οικονομικό αυτό δόγμα έχει επικρατήσει και εφαρμόζεται στο σύνολο των πολιτικών «απαξίωσης» και έπειτα «αξιοποίησης» των δημόσιων αγαθών. Και βέβαια, χωρίς καμία πρόβλεψη για την οικονομική στήριξη των ομάδων που «εκτοπίζονται» από τις δημοτικές εγκαταστάσεις και αναγκάζονται να νοικιάζουν γήπεδο για προπονήσεις και αγώνες.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν μπορεί παρά να αφορά το σύνολο του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ο συνδυασμός της έλλειψης εγκαταστάσεων και της συνεχούς γραφειοκρατικοποίησης, επαγγελματοποίησης και εμπορευματοποίησης των διαδικασιών για τη συμμετοχή στα πρωταθλήματα οδηγούν πληθώρα σωματείων σε μαρασμό. Έτσι, η μη συμμετοχή στα τοπικά πρωταθλήματα μοιραία αδρανοποιεί τα ερασιτεχνικά σωματεία. Η Κέρκυρα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σε ένα νησί με περισσότερους από 100.000 κατοίκους υπάρχει μόνο ένα κλειστό δημοτικό γήπεδο για να προπονούνται και να αγωνίζονται όλες οι ομάδες μπάσκετ, χάντμπολ και βόλεϊ –γυναικών και ανδρών– όλων των ηλικιών. Αντίστοιχα, υπάρχει μόνο ένα κλειστό κολυμβητήριο. Και τα δύο βρίσκονται σε τραγική κατάσταση.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για τη μαζική συμμετοχή του λαού και κυρίως της νεολαίας στα αθλητικά ερασιτεχνικά σωματεία. Η άθληση τείνει να γίνει προνόμιο μόνο όσων μπορούν να βάλουν το χέρι βαθιά στη τσέπη.

Από τη πλευρά μας, με την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη των φίλων της ομάδας, που είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική μας ανεξαρτησία, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την αναβάθμιση των υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων και τη δημιουργία νέων με την προϋπόθεση πως θα είναι προσβάσιμες για όλους και όλες, δημόσιες και δωρεάν. Η μαζική λαϊκή συμμετοχή στον ερασιτεχνικό αθλητισμό δεν χαρίστηκε, αλλά κερδήθηκε μέσα από αγώνες και διεκδικήσεις και μόνο έτσι θα παραμείνει λαϊκό αγαθό.

ΥΓ. Για το Εθνικό Στάδιο Κέρκυρας δεν αναφέρουμε τίποτα επειδή πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια που μπορούν να περιγράψουν την κατάσταση. Μόνο εικόνες. Καφέ χορτάρι στον αγωνιστικό χώρο και λακούβες στο ταρτάν του στίβου.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ