Print this page

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν: Ολυμπιακός!»

April 21, 2020 626

Tελικά, το καθεστώς της 21ης Απριλίου ευνόησε τον Παναθηναϊκό, οδηγώντας τον μάλιστα στον τελικό του Γουέμπλεϊ ή μήπως άλλος σύλλογος ήταν το «χαϊδεμένο παιδί» της;

Ο Αριστοτέλης Μπενόγλου, μέσω του πλούσιου αρχείου του, αποκαλύπτει άγνωστα στοιχεία σχετικά με τη Χούντα και τον Ολυμπιακό.

«Είναι εκτάκτως δηλωτικόν ότι το στάδιον του Ολυμπιακού συνεδέθη ιστορικώς με την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου 1967. Διότι Ολυμπιακός και Επανάστασις συμβολίζουν τη νίκη».

Γεώργιος Παπαδόπουλος, 1969...

Δύο είναι οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους οι φίλοι του Ολυμπιακού στηρίζουν το επιχείρημά τους περί ευνοϊκής μεταχείρισης της Χούντας στον Παναθηναϊκό. Αρχικά, η υπόθεση της υποτιθέμενης δωροδοκίας στους ποδοσφαιριστές του Ερυθρού Αστέρα, η οποία έχει ήδη καταρριφθεί (Αναλυτικά πατήστε τον σύνδεσμο https://www.sdna.gr/monimes-stiles/odos-kalafati/article/592513/goyemplei-thryloi-kai-pragmatikotita-gia-epos-toy )  με ντοκουμέντα. Τη χαριστική βολή και στον τελευταίο προπαγανδιστή δίνουν οι πρόσφατες δηλώσεις του τότε τερματοφύλακα των Γιουγκοσλάβων, Ράντομιρ Ντουίκοβιτς, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε στην ιστοσελίδα Kurir.rs. ότι «η εξήγηση είναι ποδοσφαιρική. Πήγαμε εφησυχασμένοι στη ρεβάνς επειδή είχαμε καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Το δείξαμε στο Βελιγράδι, αλλά πληρώσαμε ακριβά τον εφησυχασμό μας»…

Προβεβλημένοι σύνδεσμοι

Δεύτερον, η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Παναθηναϊκό με το λεγόμενο «στρίψιμο της δεκάρας», στον τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό, στις 9 Ιουλίου 1969. Το επιχείρημα περί εύνοιας από τη δικτατορία επειδή οι «πράσινοι» κέρδισαν το τρόπαιο έπειτα από κλήρωση είναι έωλο. Το βράδυ εκείνο, έγινε απλώς αυτό που υπαγόρευε ο κανονισμός! Η διαδικασία των πέναλτι δεν υφίστατο ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν αναδεικνυόταν νικητής στην κανονική διάρκεια του αγώνα ή στην παράταση, άλλοτε διεξαγόταν επαναληπτικός και άλλοτε επιλεγόταν η λύση του «κορώνα ή γράμματα». Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι την περίοδο 1951-52 ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο (κλήρωση) από την ΑΕΚ, στον προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, έπειτα από δύο ισόπαλες συναντήσεις μεταξύ των δύο ομάδων (1-1 και 0-0).

Από τα έργα και τις ημέρες των συνταγματαρχών στον ελληνικό αθλητισμό προκύπτει το συμπέρασμα ότι το καθεστώς ήθελε… να τα έχει καλά με όλους! Ενίοτε, προσπαθούσε να οικειοποιηθεί τα κατορθώματα των συλλόγων, όπως την πορεία του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ, την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων μπάσκετ από την ΑΕΚ κ.α. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Ασλανίδης (οπαδός του Ηρακλή Θεσσαλονίκης) παρουσιαζόταν εκτάκτως στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων του ΠΟΚ, στα οποία λογοδοτούσε κιόλας! Για την ιστορία, ο Στυλιανός Παττακός υπήρξε -κατά δήλωσή του- «γεννημένος Ολυμπιακός», ενώ ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν εκδήλωσε ποτέ κάποια οπαδική προτίμηση, με τη σύζυγό του Δέσποινα, πάντως, να είναι φίλαθλος της ΑΕΚ.

Ο Παναθηναϊκός, ο σύλλογος που έχει κατηγορηθεί όσο κανείς άλλος για τυχόν διασυνδέσεις με τη Χούντα,αποδεικνύεται ότι όχι μόνο δεν επωφελήθηκε από το καθεστώς, αλλά μάλλον «πληγώθηκε» απ' αυτό ουκ ολίγες φορές. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό, στις 11 Μαρτίου 1973, στο στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Η ομάδα του Φέρεντς Πούσκας, με τον αέρα του πρωτοπόρου της βαθμολογίας επιζητούσε νίκη ή ισοπαλία, ώστε να συνεχίσει την πορεία της για τον τίτλο. Λογάριαζε όμως χωρίς τον «ξενοδόχο». 

Ο διαιτητής, Τιμολέων Λάτσιος, «σφαγίασε» το Τριφύλλι, αναγκάζοντάς το σε ήττα 3-2. Το παιχνίδι διακόπηκε στο 83ο λεπτό, ο Τάκης Συνετόπουλος ακόμα τρέχει να γλιτώσει από τον μανιασμένο Βασίλη Κωνσταντίνου και η αποχωρήσασα από το ματς αθηναϊκή ομάδα, εκτός από το μηδενισμό που υπέστη, είδε αρκετούς από τους βασικούς της ποδοσφαιριστές να τιμωρούνται παραδειγματικά με πολυήμερους ή πολύμηνους αποκλεισμούς. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε να αγωνιστεί στα επόμενα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος απέναντι στον ΠΑΟΚ και στο Αιγάλεω, χάνοντας έτσι και την τελευταία ελπίδα που είχε για να αναδειχθεί πρωταθλητής, σε ένα πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε με πολλούς «ψιθύρους», όσον αφορά την αξιοπιστία του... Επίσης, υπάρχουν ένα σωρό παραδείγματα ποδοσφαιριστών που διεκδικούσε το Τριφύλλι (όπως και ο Συνετόπουλος), οι οποίοι, με το γνωστό «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» του Ασλανίδη, εντέλει... έπιασαν λιμάνι. 

«Ερυθρόλευκη» εύνοια ή «πράσινη» δυσμένεια σε αγωνιστικό επίπεδο υπήρξε όμως και σε άλλα αθλήματα. Οι παρακάτω περιπτώσεις αποδεικνύουν του λόγου το αληθές…

Τον Νοέμβριο του 1972, ο Ολυμπιακός φιλοξένησε τον Παναθηναϊκό στο κλειστό γήπεδο της Γλυφάδας, για το πρωτάθλημα μπάσκετ Α΄ Εθνικής Κατηγορίας. Με το σκορ στο 78-77 υπέρ των «ερυθρολεύκων», ο Σίγγας, 1 δευτερόλεπτο πριν από τη λήξη, πετάει την μπάλα από τη μία μπασκέτα στην άλλη. Η μπάλα καταλήγει στο καλάθι των γηπεδούχων και οι «πράσινοι» πανηγυρίζουν μια ανέλπιστη νίκη (78-79). Οι διαιτητές και ο σημειωτής της συνάντησης κατακυρώνουν τους δύο πόντους υπέρ του Τριφυλλιού (τότε δεν υπήρχε ακόμα τρίποντο), όμως, σύσσωμοι οι Πειραιώτες επιτίθενται εναντίον τους και τελικά η απόφαση, ως δια μαγείας, αλλάζει και το νικητήριο σουτ του Σίγγα θεωρείται εκπρόθεσμο!

Ο πάντα έγκριτος και αντικειμενικός αθλητικογράφος, Βαγγέλης Φουντουκίδης, θα γράψει: «Πιστεύω 100% ότι μετρούσε. Προσωπικά είδα καλά τι έγινε. Και υποστηρίζω πως όταν έφτασε η μπάλα στον Σίγγα το χρονόμετρο έδειχνε δύο δευτερόλεπτα και γύριζε στο ένα. Ήταν μια αδικία λοιπόν για τον ΠΑΟ που του ακυρώθηκε το καλάθι. Στην όλη υπόθεση πάντως υπάρχει και κάτι περίεργο. Η δήλωσις της Γραμματείας στους Παναθηναϊκούς ότι το καλάθι μετράει με αποτέλεσμα να πανηγυρίσουν οι ’’πράσινοι’’. Αυτό είναι γεγονός. Γιατί άλλαξε μετά; Η εξήγησις ότι η απάντηση που εδόθη αφορά το υπό απόλυτα φυσιολογικές συνθήκες καλάθι του Γιατζόγλου 7 δευτερόλεπτα προ της λήξεως, είναι τουλάχιστον κωμική και όχι ανταξία για ανθρώπους που έχουν επιλεγεί υποτίθεται για μια τόσο δύσκολη αποστολή».

Ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει το δίκιο του αλλά δεν θα καταφέρει να ανατρέψει την απόφαση και η ΕΟΚ θα κατακυρώσει το παιχνίδι οριστικά υπέρ του Ολυμπιακού…

Τον Σεπτέμβριο του 1969, ο κραταιός Εθνικός Πειραιώς, πρωταθλητής Ελλάδας επί 16 συναπτά έτη (1953-1968) στην υδατοσφαίριση, αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό, στον τελικό αγώνα για το πρωτάθλημα Ελλάδας. Λίγες ημέρες πριν από τον αγώνα, πεθαίνει ο διορισμένος από τη χούντα πρόεδρος των «ερυθρολεύκων», Κώστας Μπουζάκης. Ο Ολυμπιακός δηλώνει επισήμως ότι δεν θα αγωνιστεί, ως ένδειξη πένθους. Ο τότε υπουργός αθλητισμού της χούντας, Κωνσταντίνος Ασλανίδης, παρότι αποδέχεται την αποχώρηση των Πειραιωτών από τη διεκδίκηση του τίτλου, εντούτοις, εντελώς… πραξικοπηματικά, ανακηρύσσει συμπρωταθλητές τους δύο συλλόγους αφήνοντας σύξυλη την αθλητική κοινότητα!

Παρ’ όλα αυτά, άλλο ένα πρόβλημα ανακύπτει: ποια ομάδα θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Εκείνη την εποχή, δεν είχε θεσπιστεί ακόμα ούτε το Κύπελλο Κυπελλούχων αλλά ούτε και το LEN Trophy. Συνεπώς, μόνο ένας σύλλογος από κάθε χώρα είχε το δικαίωμα ευρωπαϊκής συμμετοχής. Τελικά, σύμφωνα με την εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», το πρόβλημα θα λυθεί ως εξής: «Οι ’’ερυθρόλευκοι’’ ηυνοήθησαν από την κλήρωσιν η οποία εγένετο χθες στις 6.15 μ.μ. στα γραφεία της Ε.Κ.Ο.Φ. όπου παρουσιάσθησαν οι εκπρόσωποι των συμπρωταθλητριών. Ο Μαθιουδάκης (αρχηγός του ΟΣΦΠ) στάθηκε τυχερός. Ο κλήρος που τράβηξε έγραφε νικητής. Έτσι ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά στην ιστορία του θα λάβη μέρος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης».

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Ολυμπιακός, από το 1952 έως το 1991, κατέκτησε μόλις δύο φορές το πρωτάθλημα Ελλάδας στο πόλο, το 1969 και το 1971. Στην «καρδιά» της επταετίας, αν αυτό μπορεί να σημαίνει κάτι…

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Απρίλιο του 1969, μια ομάδα του Ολυμπιακού κατέκτησε ξανά το πρωτάθλημα Ελλάδας στην κλήρωση. Πρόκειται για την «ερυθρόλευκη» ομάδα πόλο Νέων. Γράφει η «Αθλητική Ηχώ»: «Πρωταθλήτρια ανεδείχθη η ομάδα πόλο του Ολυμπιακού μετά από ισοπαλία της με τον Εθνικό Πειραιώς 10-10 για το πρωτάθλημα Νέων. Το κανονικό ματς έληξε 5-5. Κατά τη δοθείσα δεκάλεπτο παράταση οι ομάδες ανεδείχθησαν και πάλι ισόπαλες. Διενεργήθη κατόπιν κλήρωση, κατά την οποία ευνοήθηκε ο Ολυμπιακός». 

Ακόμα έναν τίτλο, πάλι στο άθλημα της υδατοσφαίρισης, κατέκτησε ο πειραϊκός σύλλογος τον Ιούνιο του 1973, αλλά αυτήν τη φορά σε επίπεδο εφήβων. Πώς; Χωρίς να εμφανιστεί ο αντίπαλος! Όπως διαβάζουμε πάλι στην «Ηχώ»: «Ο χθεσινός αγών Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού για τους τελικούς του πρωταθλήματος πόλο Εφήβων δεν έγινε γιατί ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε με 6 (!) παίκτες. Τρεις παίκτες του (Μαρσέλλος, Τσακογιάννης, Κατράκης) δεν κατόρθωσαν να πάρουν άδεια από τη μονάδα που υπηρετούν κι έτσι δεν ήτο δυνατόν να συμπληρώση επτάδα. Κατόπιν τούτου και σύμφωνα με τους κανονισμούς, ο αγώνας δεν διεξήχθη. Λίγο αργότερα ο Παναθηναϊκός υπέβαλε ένστασι, υποστηρίζοντας ότι λόγω ανωτέρας βίας δεν παρέταξε πλήρη ομάδα».

Η ένσταση του Παναθηναϊκού απορρίφθηκε και ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε άκοπα πρωταθλητής άνευ αγώνος. Κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποια θα ήταν η απόφαση των αρχών, αν οι στρατευμένοι πολίστες ανήκαν στον Ολυμπιακό...

Κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας, ο Ολυμπιακός έκανε «σεφτέ» σε τίτλους σε αρκετά αθλήματα, στα οποία δεν είχε καταγράψει ανάλογες διακρίσεις στο παρελθόν. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπήρξαν «σκιές» στον τρόπο που κατακτήθηκαν, είναι όμως άξιο αναφοράς για ένα σύλλογο που, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει μεγάλη μερίδα οπαδών του, «κυνηγήθηκε από το καθεστώς». Ο Παναθηναϊκός επίσης κατέκτησε πολλούς τίτλους σε πλειάδα σπορ επί Χούντας, υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο σωματείων. Οι «πράσινοι» κυριαρχούσαν σταθερά στον ελληνικό αθλητισμό προτού επιβληθεί η δικτατορία στην Ελλάδα, με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, Γεώργιο Ανδριανόπουλο, μάλιστα, να τους αποκαλεί τιμητικά «πεμπτουσία του ελληνικού αθλητισμού», το 1963.

Αναλυτικά, o Ολυμπιακός κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του τίτλους στα εξής σπορ:

- Στο βόλεϊ ανδρών, όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας το 1968, καθώς και το 1969.
- Στο στίβο, όπου κατέκτησε το διασυλλογικό πρωτάθλημα Κέντρου (διοργάνωση εφάμιλλη του πανελλήνιου πρωταθλήματος εκείνα τα χρόνια), το 1971.
- Στην επιτραπέζια αντισφαίριση ανδρών, όπου με γενικό αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μπαρμπή (το μετέπειτα τηλεπαρουσιαστή του TV Magic, ο οποίος μέσω της ΠΕΦΟ βράβευσε τον Κωνσταντίνο Ασλανίδη το 1971), οι «ερυθρόλευκοι» εκθρόνισαν τους κυρίαρχους έως τότε στο άθλημα, Παναθηναϊκό και ΧΑΝ Αθηνών, κατακτώντας πλήθος πανελλήνιων τίτλων.
- Στην πυγμαχία, όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας Α΄ Κατηγορίας Ανδρών το 1970.
- Στην ενόργανη γυμναστική, όπου κατέκτησε τον πανελλήνιο τίτλο το 1971, έχοντας ιδρύσει πρόσφατα το τμήμα.

Επίσης, το 1969 ξεκίνησε η παντοκρατορία του Ολυμπιακού στο άθλημα της κολύμβησης. Για να κατακτηθεί ο τίτλος εκείνου του έτους, χρειάστηκε να αλλάξουν οι κανονισμοί της ΕΚΟΦ. Συγκεκριμένα, απαγορεύτηκε στους αθλητές η συμμετοχή σε περισσότερα από ένα αγωνίσματα, απόφαση που αποδείχθηκε καταδικαστική για τον άμεσο ανταγωνιστή των «ερυθρολεύκων» στις πισίνες, Παναθηναϊκό, ο οποίος, έως και το 1968 εναλλασσόταν με τον «αιώνιο» αντίπαλό του (και τον ΑΟ Παλαιού Φαλήρου παλαιότερα) στις κατακτήσεις των πανελλήνιων τίτλων. Με τον αντισυνταγματάρχη Ηλιόπουλο, πατέρα της κολυμβήτριας του Ολυμπιακού, Κούλα Ηλιοπούλου να «δένει και να λύνει» σε παρασκηνιακό επίπεδο, οι Πειραιώτες ξεκίνησαν ένα απίστευτο σερί τίτλων στον υγρό στίβο, το οποίο κρατάει μέχρι και τις ημέρες μας...

ΠΗΓΗ: SDNA

Καββαδίας

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.