ΠΗΓΗ: Από Μάρκος Μαλλιάρης - topontiki.gr

Η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, «δεν είναι ομάδα, είναι ιδέα» συνηθίζουν να λένε οι οπαδοί προσπαθώντας διαχωρίσουν τους εαυτούς τους από οπαδούς άλλων ομάδων.

Είδαμε ακριβώς τι πρεσβεύουν αυτές οι ιδέες. Όπως έχουμε δει και στο παρελθόν αίμα να ρέει στην άσφαλτο και νέα παιδιά να χάνονται.

Το «οπαδικό κίνημα» όπως ακούστηκε να αποκαλούνται οι ορδές ανεγκέφαλων χουλικγάνων – ορκς αποτελεί μία μορφή «κοινωνικοποίησης» νέων παιδιών που βρίσκουν μέσα σε αυτές τις ομάδες, ρόλο και ταυτότητα. Δυστυχώς όμως, ο οπαδισμός πρεσβεύει το μίσος και την φονική αντιπαλότητα.

Όποιος έχει μπει στο μετρό ή στον ηλεκτρικό απόγευμα Κυριακής και έχει πετύχει μετακίνηση οπαδών, θα έχει νιώσει αυτό το ρίγος στη ραχοκοκαλιά.

Όποιος έχει βρεθεί σε θύρες οργανωμένων στα γήπεδα θα έχει αντικρίσει σίγουρα την ακόλουθη εικόνα. Ναρκωτικά κάθε είδους, αλκοόλ, συνθήματα κυρίως υβριστικά κλπ. Καμία σχέση με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ ή τον αθλητισμό γενικώς.

Οι εποχές των φιλάθλων που πήγαιναν την Κυριακή στο γήπεδο για να διασκεδάσουν, να χαρούν και να «πικάρουν» τους φίλους του αντιπάλου έχει περάσει προ πολλού.

Ζούμε στην μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εδώ και χρόνια τους αγώνες παρακολουθούν μόνο οπαδοί του εκάστοτε γηπεδούχου υπό το φόβο επεισοδίων.

Στο μεσοδιάστημα οι οργανωμένοι αλωνίζουν, δίνουν ραντεβού για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, κάνουν «ελέγχους» ωσαν αστυνομικοί, στα τετράγωνα κοντά στους συνδέσμους τους και ουδείς μοιάζει να ενδιαφέρεται.

‘Όταν βέβαια γίνει κάποιο «χοντρό» περιστατικό, όπως η δολοφονία του Άλκη, ασχολούμαστε με την οπαδική βία, όπως όταν βρέξει και πνιγούν κάμποσοι φουκαράδες θα ασχοληθούμε με την απουσία αντιπλημμυρικών έργων κ.ο.κ

Η κυβέρνηση θα πει τα παχιά λόγια της για την πάταξη της βίας, θα εξαγγείλει ενδεχομένως και ορισμένες αλλαγές στη νομοθεσία μέχρι την επόμενη φορά.

Οι επιχειρηματίες – αφεντικά των ΠΑΕ έχουν και μεγάλα πορτοφόλια και τις καλύτερες προσβάσεις, άλλωστε αυτά πάνε μαζί.

Οπότε ας μην περιμένουμε καμιά σπουδαία αλλαγή στο θέμα της οπαδικής βίας, καθώς καμία κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος να τα βάλει με τους εφοπλιστές και τον στρατό τους.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μαντέψουμε με τι είδους τραγωδία θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά. Γυναικοκτονία; Αστυνομική βία; Bullying; Αυτοκτονία;