ΠΗΓΗ: Γιάννης Καπαγερίδης - sportday.gr

Στη ζωή και το ποδόσφαιρο υπάρχουν στιγμές που πολλές αν όχι όλες οι δυνάμεις της πλάσης συνεργάζονται για να παράξουν ένα ξεχωριστό γεγονός  το οποίο ξεπερνά το σύνηθες. Το… φυσιολογικό. Γίνεται μοναδικό εμποδίζοντας και ξεπερνώντας ακόμα και την  κυριαρχία του χρόνου.

Κάτι τέτοιο συνέβη πριν από κάτι παραπάνω από μισό αιώνα σαν σήμερα σ’ ένα από τα θρυλικά αγγλικά γήπεδα. Ήταν το βράδυ της 9^ης Μαρτίου 1971 όταν στον αγωνιστικό χώρο του «Γκούντισον Πάρκ» του Λίβερπουλ αναμετρήθηκαν η Έβερτον με τον Παναθηναϊκό στο πλαίσιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Κι εκεί  συνέβη κάτι που όσα χρόνια κι αν πέρασαν, κι όσα ακόμα θα έρθουν,  θα έχει μια ιδιαίτερη μοναδικότητα. Σε μια υπέροχη στιγμή όχι μόνον για το «τριφύλλι» και τον μεγάλο του σκόρερ αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο εν γένει.

9Χ5 όταν ο «Ψηλός» θεμελίωσε την ιστορική πρόκριση του «τριφυλλιού»

Ο τότε πρωταθλητής Ελλάδας όδευε προς την κορυφαία διαδρομή της ιστορίας του και της χώρας στη σημαντικότερη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Φυσικά ουδείς το γνώρισε ή ακόμα και το φανταζόταν. Ιδιαίτερα όταν η κλήρωση έφερε στο διάβα του την ομόλογο του από την πατρίδα του ποδοσφαίρου. Οι «πράσινοι» είχαν ταξιδέψει  στο μεγάλο νησί της Ευρώπης για να παλέψουν για ένα αποτέλεσμα που θα άφηνε ανοιχτή την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα σε κάθε … λογικό προγνωστικό. Οι «τόφις» του Χάρι Κάτερικ  είχαν στις τάξεις τους πέντε διεθνείς  όπως οι Χάουαρντ Κένταλ, Κόλιν Χάρβει, Τζο Ρόιλ και πάνω απ’ όλους ο θρυλικός πρωταθλητής κόσμου πέντε χρόνια πριν με την εθνική Αγγλίας Άλαν Μπολ. Έτσι η ομάδα του θρύλου του παγκόσμιου ποδοσφαίρου Φέρεντς Πούσκας  ήταν φυσικά το αουτσάιντερ της αναμέτρησης. Όμως όχι μόνον κατάφερε να αντέξει στην πίεση  των γηπεδούχων επί 80 ολόκληρα λεπτά αλλά και ήταν εκείνη που σε μία αντεπίθεση άνοιξε το σκορ. Με τον συνήθη ύποπτο σέντερ φορ της Αντώνη Αντωνιάδη. Ο «ψηλός»  αφού πήρε την κεφαλιά από φάουλ του Καμάρα έστειλε την μπάλα στον Γραμμό που  με ωραίο τρόπο του την ξαναγύρισε και ο  μέγας γκολτζής από την Ξάνθη με ξερό σουτ πήρε μέσα τα χέρια του Ράνκιν για το 0-1. Με το που η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα συμπληρώθηκε ένα ντόμινο απίστευτων συμπτώσεων. Ήταν όπως προαναφέραμε 9  του μήνα Μαρτίου. Ο σκόρερ φορούσε το Νο.9 του Παναθηναϊκού. Ήταν το 9ο γκολ της καριέρας του στη διοργάνωση. Απέμεναν 9 λεπτά για να τελειώσει το ματς και το ρολόι του γηπέδου του μεγάλου αγγλικού λιμανιού  έδειχνε 9 το βράδυ ακριβώς (τοπική ώρα)! Οι πλανήτες, οι δυνάμεις, που λέγαμε παραπάνω, πείτε το όπως θέλετε, είχαν κάνει το κέφι τους για μια συγκέντρωση εκείνων των πέντε εννιά η οποία έμοιαζε βγαλμένη από ένα λίαν ευφάνταστο σενάριο κινηματογραφικό. Ή απολαυστικό λογοτεχνικό δημιούργημα.  Απλά τυχαίο ίσως πουν ορισμένοι αθεράπευτα κυνικοί αλλά ακόμα και έτσι μοναδικό. Που γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστό μέσα από τη σημασία του γκολ. Στην εκπνοή του αγώνα εν τέλει οι γηπεδούχοι  έφθασαν στην ισοφάριση χάρη σ’ ένα τέρμα που δεν θα έπρεπε ακόμα και σύμφωνα με ορισμένα βρετανικά μέσα να μετρήσει καθώς ο  Ρόιλ κάνει εμφανέστατο φάουλ στον φύλακα άγγελο της ελληνικής εστίας,  ήρωα της βραδιάς, Τάκη Οικονομόπουλο πριν ο 19χρονος  τότε Ντέιβ Τζόνστον, μετέπειτα άσος της γειτονικής Λίβερπουλ, στην παρθενική του  ευρωπαϊκή εμφάνιση  στείλει την μπάλα στα δίκτυα. Ο Ανατολικογερμανός ρέφερι  Ρούντι Γκλένερ δεν είδε (να έφταιγε η περιβόητη αγγλική ομίχλη;) αυτό που σχεδόν άπαντες είχαν δευτερόλεπτα αντιληφθεί και έτσι έγινε το τελικό 1-1.

ΕΒΕΡΤΟΝ: Ράνκιν, Ράιτ, Νιούτον, Κένιον, Χαρστ, Κέντολ, Χάρβεϊ, Μπολ, Χάζμπαντ (Τζόνσον), Ρόιλ, Μόρισεϊ.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ:Οικονομόπουλος, Τομαράς, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καψής, Δομάζος, Φυλακούρης, Γραμμός, Αντωνιάδης

Η σημασία του γκολ και η... αποκάλυψη από τον Σωτηρακόπουλο

 Όμως εκείνο το γκολ του «ψηλού» από την Ξάνθη έβαλε τις βάσεις για την πρόκριση στα ημιτελικά. Δύο εβδομάδες μετά στη «Λεωφόρο», παραμονή του 150^ου εορτασμού της 25 Μαρτίου, οι δύο ομάδες έμειναν στο 0-0. Ο Παναθηναϊκός είχε μόλις συμπληρώσει ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο  καθώς έγινε έτσι η πρώτη ελληνική ομάδα που έμεινε αήττητη κόντρα σε μία αγγλική, ενώ το επιπλέον σπουδαίο την απέκλειε από τη συνέχεια της διοργάνωσης συνεχίζοντας την αλησμόνητη κι ανεπανάληπτη της πορεία μέχρι τον τελικό της σημαντικότερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Επιστρέφοντας στο Νησί κάτι παραπάνω από δύο μήνες αργότερα με προορισμό το Λονδίνο αυτή τη φορά και το «Γουέμπλεϊ» όπου το όνειρο έλαβε τέλος λόγω του τρομερού και φοβερού τότε Άγιαξ ο οποίος ξεκινούσε τη δική του αυτοκρατορεία στη «Γηραιά Ήπειρο».

Πίσω όμως στο…ακραίο γεγονός του γκολ του Αντωνιάδη στο «Γκούντισον Παρκ». Η στιγμή αποθανατίστηκε από τον φακό του αείμνηστου Ανδρέα Καλογερόπουλου, που έφυγε από την ζωή το 2013 στην ηλικία των 83 ετών και αποτελεί μέχρι σήμερα ιστορικό ντοκουμέντο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.  Ο ίδιος ο σκόρερ του δεν είχε επί χρόνια… εντοπίσει την αριθμητική μοναδικότητα του κατορθώματος του την οποία του αποκάλυψε ένας ειδικός. Δεν ήταν άλλος από τον εκλεκτό συνάδελφο (και φίλο θα προσθέσω) Χρήστο Σωτηρακόπουλο  που όπως αναφέρει σε ένα από πάμπολλα σημαντικά του βιβλία για το ποδόσφαιρο (το οποίο λατρεύει και αποτελεί αγωγό προβολής του στη χώρα μας επί τέσσερις γεμάτες δεκαετίες) του με τίτλο «Ταξίδι στα Αστέρια» : «Του την επεσήμανα στην εκπομπή «Λεπτό προς Λεπτό» το 1993 όταν τον είχαμε καλεσμένο στο «MEGA» ένα μεσημέρι».

Ο εκείνο το βράδυ στο Λίβερπουλ ούτε καλά- καλά 25χρονος «Αντώναρος»  είχε πετύχει το πρώτο του ευρωπαϊκό γκολ την αμέσως προηγούμενη σεζόν όταν ο αλησμόνητος Λάκης Πετρόπουλος στο  ματς με την Φόρβαερτς του έδωσε το ντεμπούτο του στις διεθνείς διοργανώσεις. Ακολούθησαν άλλα  επτά τη σεζόν του θριάμβου προς τον τελικό (πέντε σε βάρος της Ζενές Ες στον  πρώτο γύρο , τέσσερα εκ των οποίων στο ματς της Λεωφόρου και δύο στην επόμενη φάση με την Σλόβαν Μπρατισλάβας) πριν έρθει το 9^ο στο «Γκούντισον Πάρκ». Ουδείς μπορεί φυσικά να λησμονήσει και τα δύο ακόμα στον ημιτελικό με τον  Ερυθρό Αστέρα αλλά ήταν το 3^ο  του Αριστείδη Καμάρα, στην επική ανατροπή 3-0 του 1-4 στο Βελιγράδι στο πρώτο ματς, που έκλεψε δικαιολογημένα την παράσταση στο επίσης αλησμόνητο  εκείνο ματς. Ακολούθησαν άλλα επτά τα επόμενα χρόνια αλλά τόσο εκείνα όσο και τα 187 στο πρωτάθλημα, τα 65 στο Κύπελλο ή εκείνα που προηγήθηκαν με τη φανέλα της Ξάνθης ή και τα λίγα στο σύντομο πέρασμα του από τον  αιώνιο αντάπιλο Ολυμπιακό στα τέλη της δεκαετίας του 70,  στη δύση της λαμπρής του καριέρας, δύσκολα αν όχι απόλυτα σίγουρα μπορεί κανείς να εντοπίσει  κάποιο που να αμφισβητεί την υπεροχή του γκολ κόντρα στην Έβερτον σε σημασία-αξία για την ομάδα του. Και όχι μόνον επαναλαμβάνω. Και επειδή ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ ήταν ακόμα σχετικά «φρέσκος», οι «πράσινοι» δεν ήταν σίγουροι ότι για την πρόκριση στα ημιτελικά αρκούσε και η ισοπαλία με 0-0 στο 2^ο παιχνίδι.

Το γλέντι στο Λονδίνο με χορηγό τον αντιπρόεδρο του Ολυμπιακού

 Χρειάστηκε να επικοινωνήσουν άνθρωποι της ΕΠΟ με την UEFA για να βεβαιωθούν ότι κάτι τέτοιο ισχύει και να το ανακοινώσουν με χαρά δύο ημέρες μετά το ματς, όταν η αποστολή των θριαμβευτών επέστρεφε από την Αγγλία! Η υποδοχή της αποστολής ήταν η μεγαλύτερη που πραγματοποιήθηκε ποτέ για αθλητικό γεγονός. Περίπου 15.000 φίλαθλοι είχαν κατακλύσει το Ανατολικό Αεροδρόμιο του Ελληνικού για να υποδεχθούν τον  «Πάντσο» και τους  ποδοσφαιριστές με τη  μοναδική Βίκυ Μοσχολιού, σύζυγο του Μίμη Δομάζου, να κλέβει τα περισσότερα «φλας». Η αυτοκινητοπομπή που συνόδεψε το πούλμαν από το Ελληνικό έως το Κέντρο της Αθήνας, έμεινε στην ιστορία.  Ένα ακόμα παράλληλο γεγονός φανερώνει το τεράστιο χάσμα γενεών στη φιλοσοφία κοινωνίας και ποδοσφαιρικής οικογένειας με τους χαλεπούς μοντέρνους καιρούς. Στο Λονδίνο, όπου πήγε την επομένη του αγώνα η αποστολή του «τριφυλλιού», κοντά της βρέθηκε και ο Νίκος Γουλανδρής. Ήδη αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού και μετέπειτα πρόεδρος, όχι απλά  συνεχάρη τον αιώνιο αντίπαλο αλλά και πλήρωσε, μάλιστα, τα έξοδα του κοσμικού κέντρο στο οποίο πήγαν για να διασκεδάσουν. Ως επίλογος, η στην αυτοβιογραφία του αφήγηση της της μοναδικής, ξεχωριστής και σπουδαίας βραδιάς, από τον ίδιο τον «Ψηλό», ο οποίος τη μαγική ευρωπαϊκή σεζόν αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με 10 γκολ.

«Θείο δώρο για μένα»

«Το ματς το έδειχνε η ελληνική τηλεόραση και απ’ ό,τι μάθαμε επιστρέφοντας όλη η Αθήνα είχε ερημώσει εκείνες τις δύο ώρες. Όλη η Ελλάδα. Ας αφήσω όμως τον στενό μου φίλο Ανδρέα Καλογερόπουλο να θυμηθεί εκείνη τη βραδιά στο Λίβερπουλ. «Οι πανηγυρισμοί στο «Γκούντισον Παρκ»’, μετά το γκολ του Αντωνιάδη στη φωτογραφία με τα «εννιάρια», είναι ιστορικό ντοκουμέντο για το ελληνικό ποδόσφαιρο λόγω της σημαντικότητας του αγώνα, αλλά και επειδή η ελληνική ομάδα πήρε ανέλπιστα θετικό αποτέλεσμα. Η αξία της φωτογραφίας γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, επειδή οι συμπτώσεις έπαιξαν ένα εκπληκτικό παιχνίδι με το νούμερο 9. Ήταν, αν θυμάμαι καλά, ένα φάουλ που εκτέλεσε δυνατά ο Καμάρας λίγο έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού, «γεμίζοντας» στην περιοχή των αντιπάλων. Ο Αντωνιάδης με τον Γραμμό έκαναν σχεδόν αστραπιαία το «ένα- δύο» και ο  «Ψηλός»  με ένα άπιαστο σουτ, λύγισε τα χέρια του τερματοφύλακα, στέλνοντας την μπάλα στη γωνία της εστίας των «ζαχαρωτών». Γκολ! Οι παίκτες του Παναθηναϊκού το πανηγύρισαν με πολύ πάθος. Εγώ με τον τηλεφακό, τραβώντας γρήγορα όσο πιο πολλά «κλικ» μπορούσα, έπιασα τους πανηγυρισμούς στον αγωνιστικό χώρο. Αργότερα μπαίνοντας στο σκοτεινό θάλαμο για να εμφανίσω, τι να δω;».