Για άλλη μια χρονιά η τοπική ΕΠΣ ανακοίνωσε πως απαιτείται η παρουσία προπονητή στις ομάδες ο οποίος να κατέχει τουλάχιστον το κατώτατο δίπλωμα προπονητικής της UEFA. Αν και δεν υπάρχει κάμια επίσημη τοποθέτηση γι'αυτή την απόφαση, ώστε να γνωρίζουμε το σκεπτικό πίσω από αυτή την κίνηση, υποψιαζόμαστε πως είναι μια προσπάθεια αναβάθμισης του τοπικού πρωταθλήματος. Κάτι αντίστοιχο έχει ανακοινωθεί και άλλες χρονιές αλλά στην πορεία, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, η απόφαση δεν εφαρμοζόταν.

 

Βέβαια σε περίπτωση που εφαρμοστεί υπάρχει τρόπος παράκαμψης της απόφασης. Ο τρόπος δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπος, απλά πληρώνεις ένα πρόστιμο και καθαρίζεις. Για όσες ομάδες δεν καταφέρουν να βρουν διπλωματούχο προπονητή θα συμμετέχουν κανονικά στο πρωτάθλημα αρκεί να πληρώνουν το αντίστοιχο πρόστιμο για κάθε αγωνιστική που εμφανίζονται στο γήπεδο δίχως προπονητη. Αυτό για εμάς δείχνει οτι η συγκεκριμένη υποχρέωση είναι για «τα μάτια του κόσμου», όποιος έχει λεφτά είτε βρίσκει προπονητή είτε πληρώνει ένα έξτρα ποσό στην ΕΠΣ για να παίξει κανονικά χωρίς προπονητή. Όπως ακριβώς πληρώνει για γήπεδο, διαιτησία και γιατρό. Τελικά οι «πλούσιοι» παίζουν κανονικά και οι «φτωχοί» ας κόψουν το λαιμό τους!

 

Από την άλλη, επειδή δεν έχουμε πειστεί πως η διαδικασία απόκτησης διπλώματος προπονητικής επιπέδου ουέφα μπορεί να δώσει τα απαραίτητα εφόδια για την εκγύμναση ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών για έμας θα ήταν πολύ πιο προωθητικό για το άθλημα η υποχρεωτική ύπαρξη στις ομάδες πτυχιούχων γυμναστών. Άνθρωποι οι οποίοι θα έχουν τη γνώση και την επιστημονική κατάρτιση να καθοδηγήσουν μια όμαδα ώστε να γυμνάζεται με όρθο τρόπο αποφέυγοντας τραυματισμούς και απολαμβάνοντας πραγματικά τις προπονήσεις και τους αγώνες.

 

Και αν η ύπαρξη γυμναστών είναι το ένα βήμα το άλλο είναι η ύπαρξη κατάλληλων υποδομών. Τα κακοσυντηρημένα γήπεδα, που δεν πληρούν τα στοιχειώδη, δεν επιτρέπουν ούτε στις ομάδες όυτε στους φίλαθλους να απολαύσουν το παιχνίδι. Δυστυχώς δεν βλέπουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον απο την ΕΠΣ προς αυτή την κατέυθυνση και χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι η κατάσταση των δημοτικών γηπέδων τα οποία θα έπρεπε να είναι σε άριστη κατάσταση καθώς είναι ανοιχτά και δωρεάν για όλους, ομάδες και αθλητές.

 

Η δήθεν αναβάθμιση του τοπικού πρωταθλήματος δεν γίνεται με το να συμμετέχουν λίγοι και εκλεκτοί αλλα γίνεται με τη μαζική συμμετοχή του λάου και της νεολαίας. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός πρέπει να απευθύνεται σε όλους αλλιώς θα καταλήξει καρικατούρα των αντίστοιχων επαγγελματικών πρωταθλημάτων, μοιραία θα μαραζώσει και κάθε χρόνο θα αναρωτιόμαστε γιατί μειώνονται οι ομάδες αναπολώντας τις παλιότερες χρονιές και τα περασμένα μεγαλεία.

Τέλος, θα θέλαμε από κάποιο στέλεχος της ΕΠΣ να μας πει σε ποιες περιοχές εφαρμόζεται κάτι ανάλογο και αν έχει εφαρμοστεί κάπου τι αποτελέσματα είχε.