Μόλις τη δεύτερη χρονιά από τη συμμετοχή του στο τοπικό πρωτάθλημα της Γ΄(τότε) ΕΠΣ Κέρκυρας – Θεσπρωτίας ο Κρόνος πετυχαίνει μια σημαντική διάκριση: Τερματίζει στην πρώτη θέση στου Νότιου Ομίλου και παίρνει το εισιτήριο ανόδου για τη Β΄ΕΠΣΚ –Θ
Οδηγός μας σε αυτό το μακρινό ταξίδι πριν από 50 χρόνια ο Γιώργος Β. Γκίνης που με πολύ κόπο και για πολλά χρόνια έχει συγκεντρώσει ένα πλούσιο αρχείο για όλη την 53χρονη πορεία του Κρόνου και για το κερκυραϊκό ποδόσφαιρο. Αγαπητέ φίλε Γιώργο σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή την προσπάθεια, για τη διατήρηση και αναπαραγωγή της ιστορίας του Κρόνου και του κερκυραϊκού ποδοσφαίρου.
Αντιγράφουμε την ανάρτησή του στο facebook
ΠΡΏΤΗ ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ!
Ας ανοίξουμε και"ξεσκονισουμε"λιγάκι το "χρονοντούλαπο της ιστορίας"! Να ξαναθυμηθούν οι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής,αλλά νά μάθουμε και εμείς οι νεότεροι!
Η πρώτη επιτυχία της πλούσιας ιστορία μας συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια!! Σεζόν 1970-71,η ομάδα μας βρίσκεται στο 2ο χρόνο αγωνιστικής δράσης.
Είναι στην Γ! κατ. στο νότιο όμιλο (υπήρχε ο βόρειος και της Θεσπρωτίας), μαζί με την Βολίδα Γαρούνα και τον Α.Ο Λευκίμμης.... για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν ο Α.Ο.Λ (1968-1974) είναι η μετονομασία του 'Διαγορα'(1959-1968) και είναι ένας εκ των 2 προγόνων του Παλλευκιμμαικου(1974-1990) και εν συνεχεία της Α.Ε.Λ(1990-).
Η ομάδα μας, έχει ενισχυθεί με ταλέντα από τις γύρω περιοχές και κυρίως από Βραγγανιώτικα και Μεσογγή και προσπαθεί να διεκδικήσει την άνοδο στην Β! κατ.
Η σεζόν δεν ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς, μιας και θα συντριβούμε με 5-1 στην Λευκίμμη από τον Α.Ο.Λ! Όμως στην συνέχεια με 2 νίκες επί της Βολίδας και την απροσδόκητη ισοπαλία του Α.Ο.Λ με την Βολίδα,η μεταξύ διαφορά ήταν στον 1 βαθμό(8-7)!
Όλα θα λύνονταν στο τελευταίο παιχνίδι στο χωριό! Ο Α.Ο.Λ έπαιζε για 2 αποτέλεσμα, ενώ εμείς μόνο την νίκη θέλαμε! Η βαθμολογία τότε ήταν 3-2-1!
Εκατοντάδες φίλαθλοι, όχι μόνο από τα δύο χωριά, αλλά και τίς γύρω περιοχές, είχαν κατακλύσει το γήπεδο!! Η ομάδα μας ξεκινάει πιο δυνατά το παιχνίδι και καταφέρνει να προηγηθεί στο ημίχρονο.
Με την έναρξη του 2ου ο Α.Ο.Λ ασκεί πίεση και καταφέρνει να ισοφαρίσει! Έξαλλοι πανηγυρισμοί στην μεριά των Λευκιμμιωτών και κατήφεια στην μεριά μας!
Ο χρόνος περνάει, η ομάδα μας πιέζει και έτσι φτάνουμε περίπου 2-3λ.πριν το τέλος, όπου σε μια επίθεση μας,ο τερματοφύλακας αποκρούει και η μπάλα έρχεται περίπου 20μ έξω από την περιοχή και με ένα μονοκόμματο σουτ ο Νίκος Κουρής (από τα Βραγκανιώτικα ταξιτζής) την στέλνει στο 'παραθυράκι' του ανήμπορου να αντιδράσει τερματοφύλακα! Έξαλλοι πανηγυρισμοί από τους φιλάθλους μας, βουβαμαρα στην άλλη πλευρά!
Στα εναπομείναντα λεπτά ο Α.Ο.Λ προσπάθησε για την ισοφάριση αλλά δεν τα κατάφερε!
Έξαλλοι πανηγυρισμοί στο τέλος παιχτών και φιλάθλων για την επιτυχία της ανόδου!
Στην συνέχεια θα γίνουν αγώνες για την ανάδειξη του πρωταθλητή με τους άλλους 2 νικητές, Ηρακλή Σφακερων και Σούλι Παραμυθιάς, στην Κορακιάνα.
Θα κερδίσουμε τον Ηρακλή, αλλά θα χάσουμε το 2ο παιχνίδι και τον τίτλο από το Σούλι!
Φωτό. Α.Π.Σ.ΚΡΟΝΟΣ 1970-71.
Συμπληρώνοντας τις μνήμες
Ο ΚΡΟΝΟΣ ο δάσκαλος Αριστείδης Τσάντος και ο Παναθναϊκός
Πραγματικά μου φέρνει στη μνήμη ο φίλος Γιώργος αξέχαστες στιγμές. Σε ηλικία 12 ετών πηγαίνοντας στην ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αργυράδων είχα την τύχη να παρακολουθήσω και τους δυο αγώνες με τον Διαγόρα – (ΑΟ Λευκίμμης). Πραγματικά πίκρα μεγάλη από αυτή την 5αρα στο γήπεδο της Λευκίμμης σε κακές καιρικές συνθήκες. Μας πίκρανε πάρα πολύ, γιατί θεωρούσαμε ότι είχαμε πολύ δυνατή ομάδα. Όμως δεχτήκαμε γκολ από αδικαιολόγητα λάθη – γκάφες. Αυτή την πίκρα την ξεπλύναμε με τη μεγάλη χαρά που μας έδωσε η νίκη του Β΄ γύρου στο γήπεδο Αργυράδων επί του Διαγόρα με 2 – 1. Η μνήμη έχει αμβλυνθεί και δε θυμάμαι έντονα φάσεις και όλους τους πρωταγωνιστές. Ωστόσο το γκολ του Νίκου Κουρή με απευθείας φάουλ πολλά μέτρα έξω από τη περιοχή και πλάγια έχει μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη, όπως και οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί των πολυπληθών φιλάθλων μας.
Ωστόσο θέλω να αναφερθώ στον δάσκαλό μας τον Αριστείδη τον Τσάντο, έναν άνθρωπο που αγαπάμε και η προσφορά του στην παιδεία και τον αθλητισμό του τόπου μας είναι σημαντική. Άλλωστε συνέδεσε το όνομά του με τον Κρόνο βοηθώντας με πολλούς τρόπους και για ένα διάστημα, αν θυμάμαι καλά, και ως προπονητής. Προς το τέλος της σχολική χρονιάς 1970 – 71 μας έβαλε να γράψουμε ως θέμα έκθεσης για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που μας άρεσε. Εντυπωσιασμένος από τη μεγάλη πορεία του Παναθηναϊκού πήρα το στυλό και άρχισα να γράφω ακατάπαυστα με απίστευτες λεπτομέρειες φάσεις και γκολ από τον αγώνα Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 3 – 0. Έγραφα, έγραφα και δε σήκωνα κεφάλι. Σε λίγα λεπτά είχα γράψει διπλάσιες σελίδες έκθεσης από όσες είχα γράψει σε όλη τη χρονιά. Ξαφνικά ο Δάσκαλος στέκεται πάνω από το κεφάλι μου και αφού διάβασε αρκετά από αυτά που είχα γράψει γελώντας, αλλά με αποφασιστικότητα στον τόνο της φωνής του μου λέει ότι είμαι «εκτός θέματος», γιατί έπρεπε να περιγράψω έναν αγώνα που είχα δει, ενώ τον συγκεκριμένο αγώνα του Παναθηναϊκού τον είχα παρακολουθήσει ραδιοφωνικά, γιατί τηλεόραση δεν υπήρχε τότε στο χωριό. Μόνο τον τελικό είχαμε παρακολουθήσει στου Προκόπη του Καλούδη (Πρόκα) το σπίτι το μισό χωριό από μια «χιονισμένη» οθόνη, χωρίς ήχο. Ακούγαμε τη μετάδοση του αγώνα από ένα ράδιο.
Για να επανέλθω, το «καψόνι» του Δασκάλου να ξαναγράψω την έκθεση οφειλόταν σε δυο λόγους. Φανατικός Ολυμπιακός ο αγαπημένος μας Δάσκαλος ήθελε να με πικάρει. Παράλληλα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μας κάνει να αγαπήσουμε την ομάδα του χωριού μας και σε αυτό είχε δίκιο!
Αναγκάστηκα, τελικά, να γράψω από την αρχή την έκθεση περιγράφοντας τη νίκη του Κρόνου επί του Διαγόρα. Μια έκθεση μεγάλη σε έκταση μέσα σε λίγα λεπτά. Μόνο που από τότε πέρασαν πενήντα ολόκληρα χρόνια και έμεινα μόνο λίγες, αλλά εντυπωσιακές στιγμές στη μνήμη.
ΥΓ Και πάλι να είσαι καλά φίλε Γιώργο Γκίνη που καταφέρνεις διαρκώς να μας ξυπνάς μνήμες που σημάδεψαν τα παιδικά μας χρόνια, μνήμες που συνδέονται με τη λαμπρή ιστορική πορεία του Κρόνου μας, μιας ομάδας που τάραξε και ταράζει το ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Μιας ομάδας που έχει νιώσει στο πετσί της την αδικία, όχι μόνο των ποδοσφαιρικών, αλλά και των πολιτικών παραγόντων!
Γιώργος Κ. Καββαδίας
