Print this page

Σαν σήμερα 21 - 11 - 1940 Ιταλικό αεροπλάνο amolliari βόμβες στ΄ Αργυραδίτικα

November 21, 2022 3170

 

Πορφύριος Οδ. Πανδής: «Βιώματα και μνήμες από τα χρόνια της κατοχής» |  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Corfu Κέρκυρα News

Του Πορφυρίου Οδ. Πανδή

Από το βιβλίο Βιώματα και μνήμες από τα χρόνια της Κατοχής, Πορφύριους Οδ. Πανδής, Εκδ. Σύλλογος των εν Αττική Αργυραδιτών, Αθήνα 2020

Εικοσιπέντε μέρες από την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, τις 28 Οκτώβρη 1940, ο λαός μας ένιωσε περηφάνια από τα κατορθώματα των στρατευμένων παιδιών του στα αλβανικά βουνά. Μετά δηλαδή την απώθηση των Ιταλών από τα ηπειρωτικά βουνά, στις 5 Νοέμβρη ο στρατός μας μπήκε στο αλβανικό έδαφος και στις 21 Νοέμβρη 1940 μπήκε στην Κορυτσά.

          Κυριακή απόγευμα, λιακάδα. Η χαρμόσυνη είδηση της κατάληψης της Κορυτσάς από το στρατό μας έκαμε πολλούς χωριανούς μας να ξεχυθούν στους δρόμους, στο Άι Γιωργιού, για να εκφράσουν τη χαρά τους με το δικό τους τρόπο.

          Στο γέρμα της ημέρας, ένα αεροπλάνο πρόβαλε από ανατολικά να περνά όχι πολύ ψηλά από το χωριό μας. Ο βόμβος της μηχανής του, ο όγκος και η κίνησή του έκανε πολλούς να καταλάβουν ότι δεν ήταν καταδιωκτικό αλλά βομβαρδιστικό, ιταλικό.

          Ξάφνου, ενώ κατευθυνόταν ΒΔ προς τα Χλωμιάτικα, ακούστηκε ένα πρωτόγνωρο σφύριγμα. Είχε ‘αμολάρει’ οκτώ βόμβες! Το σφύριγμα των βομβών ,καθώς ξέσχιζαν τον αέρα το ένιωσα πολύ βαθιά, τόσο που έρχονται στιγμές που το θυμάμαι καλά, πολύ καθαρά. Το σφύριγμα στον αέρα ακολούθησαν αλλεπάλληλες εκρήξεις των βομβών στο έδαφος. Είχαν πέσει έξω από το χωριό, ευτυχώς, προς τα βουνά, μετά τους Ύψους, μετά τις ελιές στου Ρέτση, εκατό περίπου μέτρα πιο πέρα, στις ελιές του Μάνου

          Όπου έπεσαν γκρέμισαν όχτους, τροχαλιές και τα βλήματά τους ξύρισαν τις ελιές, άνοιξαν λάκκους στη γη τόσο βαθείς, αδύνατο να ανοιχτούν από ανθρώπινα χέρια.

          Το ωστικό κύμα ξεσήκωσε και μια καλύβα, δυτικά, και την πήγε αρκετά μακριά. Εκείνη την ώρα έλειπαν ο Νίκος, ο Περικλής, παιδιά του δασκάλου μας του Γιάννη Πανδή, ο Δημοσθένης και ο Ευριπίδης, παιδιά του κουμπάρου του επιθεωρητή δημοτικών σχολείων Κερκύρας Ευάγγελου Παπαϊωάννου. Αν βρισκόταν εκεί, σίγουρα θα θρηνούσαμε τον χαμό αθώων παιδιών.

          Ένα θραύσμα, μικρό πολύ μικρό, μακριά πολύ μακριά από τις ελιές βρήκε ξώδερμα και σφηνώθηκε στο πλατάρι μιας δαμάλας του ξαδέρφου μου του Σπύρου Πανδή .

          ‘Αντάρα’ απλώθηκε σε όλο το χωριό. Οι γυναίκες με πρώτη την Αμαλία, τη γιαγιά του Ψυχούλη, την παπαδιά, την μάνα μου, την Παρασκευή του Γεράσιμου Μπρετζέ κ.ά., απέδωσαν τη σωτηρία του χωριού σε θαύμα του Αγιού μας.  Έβαλε το χέρι του ο Άγιος’ έλεγαν και ξανάλεγαν.

          Οι άντρες στα μαγαζιά που κουβέντιαζαν το θέμα πολλές μέρες απέδιδαν το γεγονός σε λάθος του πιλότου, άλλοι σε φιλάνθρωπα συναισθήματα του πιλότου και άλλοι σε απογοήτευση του πληρώματος του αεροπλάνου, γιατί είχε καταληφθεί η Κορυτσά από το στρατό μας και έκριναν ότι δεν είχε έννοια η αποστολή που τους είχε ανατεθεί… Άλλοι τέλος, απέδιδαν τη ρίψη των βομβών σε βλάβη του αεροπλάνου που σε αναγκαστική προσγείωση θα προκαλείτο έκρηξη- καταστροφή.       

          Είχε τύχη η μικρή πατρίδα την ημέρα που έπεσαν οι βόμβες στις ελιές του Μάνου στα βουνά και όχι επάνω στους ενθουσιώδεις χωριανούς μας τις 21 Νοέμβρη 1940.

Καββαδίας

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.