Της Νινέττας Καββαδία

Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943 μαθεύτηκε στο νησί η συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Οι Κερκυραίοι άρχισαν να πανηγυρίζουν πιστεύοντας ότι τέλειωσε ο πόλεμος. Μια γιορτή που κράτησε μόνο κάποιες μέρες.

Στις 10 Σεπτεμβρίου, ο Γερμανός λοχαγός Wilhelin Spindler φτάνει στην Κέρκυρα ζητώντας από τον Ιταλό στρατιωτικό διοικητή του νησιού Luigi Lucignani να του παραδώσει την εξουσία. Αυτός αρνείται και οι Γερμανοί αποφασίζουν την κατάληψη της Κέρκυρας.

 Το πρωί της 13ης Σεπτεμβρίου οι Γερμανοί επιχειρούν απόβαση στις Μπενίτσες. Η απόβαση αποκρούεται επιτυχώς από Ιταλούς και Έλληνες αντιστασιακούς.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας ακούστηκε ο ανατριχιαστικός θόρυβος των βομβών, το σφύριγμά τους, καθώς γλιστρούσαν στον αέρα. Ξαφνικά, ακούστηκαν φωνές. - Φωτιά! Καιγόμαστε! Όλοι οι δρόμοι ήταν κλεισμένοι από τις φωτιές. Όλη η πόλη ήταν μια φωτιά. Ο ουρανός είχε κοκκινίσει, ενώ οι καπνοί είχαν σκεπάσει τα πάντα.

Τη νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου, οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν στην Εβραϊκή συνοικία, στο Καμπιέλο, στους Αγίους Πατέρες, στον Άγιο Αθανάσιο, στην καθολική εκκλησία της Αννουντσιάτα. 
Επίσης, καταστράφηκαν το Δικαστικό μέγαρο, η Ιόνιος Βουλή, η Ιόνιος Ακαδημία, στη οποία στεγαζόταν η βιβλιοθήκη της Κέρκυρας με 80.000 τόμους βιβλία, τα Σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης, το ξενοδοχείο Bella Venezzia, το ωραιότερο των Βαλκανίων τότε, το Τελωνείο καθώς και το Δημοτικό θέατρο Σαν Τζιάκομο.

Στις 25 Σεπτεμβρίου, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κέρκυρα. Η γερμανική κατοχή κράτησε ένα χρόνο.

Από τη «Φωνή των Αργυραδιτών»,

Δείτε το VIDEO