Στις 14 Οκτωβρίου- ίσως και λίγο νωρίτερα- θα διαπιστώσουμε ποιος έχει δίκιο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που στις δηλώσεις του από το Παρίσι με αφορμή την ελληνογαλλική συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας είπε ότι Ελλάδα και ΗΠΑ θα υπογράψουν την ανανέωση της Συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις στη χώρα μας για πέντε χρόνια; Ή το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών που υποστηρίζει ότι η εν λόγω συμφωνία θα ισχύει επ αόριστον; Δηλαδή για «πάντα»…

Μέχρι να ξεκαθαριστούν τα πράγματα, αξίζει να σημειώσουμε:

 

1. Μέχρι την δημόσια  τοποθέτηση του Μητσοτάκη περί πενταετούς ανανέωσης της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις, γνωρίζαμε ότι αυτό ακριβώς το θέμα (η διάρκεια ισχύος) ήταν υπό διαπραγμάτευση. Ο πρωθυπουργός με τη δήλωσή του ξεκαθάρισε ότι η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε και η συμφωνία θα έχει πέντε χρόνια διάρκεια

2. Μέχρι την  ανακοίνωση του αμερικανικού Υπουργείου εξωτερικών περί ισχύος της συμφωνίας επ αόριστον, γνωρίζαμε ότι οι ΗΠΑ πίεζαν για πενταετή διάρκεια της Συμφωνίας. Όταν αυτό το εξασφάλισαν από τη δημόσια δήλωση του πρωθυπουργού, άρχισαν να ζητούν κάτι περισσότερο…

Σε κάθε περίπτωση πάντως, είτε η ανανέωση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις έχει πενταετή διάρκεια, είτε  ισχύσει επ αόριστο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η εν λόγω συμφωνία στην ουσία της έχει ήδη λάβει την έγκριση των δύο τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων καθ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την διαπραγματεύτηκε και η ΝΔ έβαλε την υπογραφή της αμέσως με του ανέλαβε την εξουσία.

Η ουσία της εν λόγω συμφωνίας, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, μετατρέπει οποιοδήποτε σημείο της χώρας κριθεί (από τις ΗΠΑ) απαραίτητο σε στρατιωτική βάση.

Ήδη, στο πλαίσιο της εν λόγω συμφωνίας οι ελληνικές στρατιωτικές διευκολύνσεις προς τις ΗΠΑ ξεκινούν από την Κρήτη, περνούν από Πελοπόννησο, Θεσσαλία  και καταλήγουν στη Θράκη. Αυτή είναι η ουσία της συμφωνίας και επ αυτής ουδεμία αντίρρηση διατυπώνουν τα κόμματα εξουσίας.

 

Κατά τα λοιπά, η  αμερικανική επιμονή για την επ’ αόριστον ανανέωση αυτού του νέο- αποικιακού  καθεστώτος αποσκοπεί σε μια «αιώνια» τακτοποίηση η οποία δεν θα έχει την ανάγκη παζαριών ή γραφειοκρατικών διαδικασιών κάθε ένα ή πέντε χρόνια…

Εξ άλλου κανένα από τα κόμματα εξουσίας δεν ασπάζεται το σύνθημα «έξω οι βάσεις του θανάτου».