Με αυξανόμενους τους κινδύνους για το λαό και τη χώρα μας
Μέσα και από την αντιπαράθεση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με Ρωσία στην Ουκρανία*
Μέσα από την ιστορία των 70 χρόνων ένταξης της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, έχει αναδειχτεί ο επεμβατικός, κατασταλτικός του ρόλος και η πολιτική της υποτέλειας και της εξάρτησης που ασκήθηκε διαχρονικά, από σύσσωμο το αστικό πολιτικό προσωπικό και όλες τις κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ). Τα τελευταία όμως χρόνια, η χώρα έχει καταστεί «κόμβος» μεταφοράς αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων και ταυτόχρονα μια απέραντη ΝΑΤΟική βάση.
Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι βαθιά χωμένες στους επικίνδυνους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς, όπως φαίνεται από την συμμετοχή με πλοία, φρεγάτες, αεροπλάνα, προσωπικό και άλλα όπλα, σε πρόσφατες, αλλεπάλληλες στρατιωτικές ασκήσεις (αμερικανονατοϊκή «NEPTUNE STRIKE-22», γαλλική «CLEMENCEAU 22», ως σκέλος της αμερικανονατοϊκής «INHERENT RESOLVE» με την συμμετοχή και του ιταλικού αεροπλανοφόρου «CAVOUR»). Όλες αυτές οι επιχειρήσεις είναι ενταγμένες στα πλαίσια άσκησης πιέσεων στη Ρωσία, ενόψει της εξελισσόμενης κρίσης στην Ουκρανία.
Την ίδια περίοδο «έχουν πάρει φωτιά» οι αμερικανονατοϊκές βάσεις στη χώρα μας:
Με απογειώσεις αμερικανικών κατασκοπευτικών αεροσκαφών από τη Σούδα, το Στεφανοβίκειο κλπ προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία, για παρακολούθηση των κινήσεων των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Με αυξημένη την παρουσία ΝΑΤΟικών πλοίων στο Αιγαίο για τον έλεγχο των κινήσεων των ρωσικών πολεμικών που κινούνται από την Ερυθρά Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο, μέσω των Στενών των Δαρδανελλίων προς τη Μαύρη Θάλασσα. Με την Αλεξανδρούπολη να «έχει αναδειχθεί ως βασικός κόμβος επιμελητείας, ειδικά για τον στρατό στην Ευρώπη, για τη μετακίνηση δυνάμεων και πόρων προς και από τη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ», όπως δήλωσε ο πολυπράγμων, λαλίστατος και αποκαλυπτικός Αμερικανός πρέσβης στη χώρα μας Τζέφρυ Πάϊατ, ο οποίος σε συνέντευξή του κυριολεκτικά «τα είπε όλα».
Ο πεπειραμένος από την θητεία του και αναμεμειγμένος, ως πρέσβης στην Ουκρανία, Πάϊατ, στην «εξέγερση της πλατείας Μεϊντάν» του Κιέβου, επανέλαβε το ρόλο που επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ για την Ελλάδα («μεντεσέ»). Χαιρέτισε την εμπλοκή της, κόντρα σε Ρωσία – Κίνα («Η εντατική χρήση των υποδομών στην Ελλάδα στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα στους αντιπάλους μας»).
Αναγνώρισε τη «συμβολή» της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτήρισε υπόδειγμα δράσης το έργο του ΣΥΡΙΖΑ, που επί διακυβέρνησής του απελάθηκαν 4 Ρώσοι διπλωμάτες «λόγω της εμπλοκής τους στις ελληνικές εσωτερικές υποθέσεις». Απέδωσε τα εύσημα στη ΝΔ για την προμήθεια του ελληνικού δικτύου «5G» από «αξιόπιστες πηγές» και όχι από κινεζικούς ομίλους. Προανήγγειλε «ακόμη μεγαλύτερες αναπτύξεις», «στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ», με βάση την Αλεξανδρούπολη.
Έθεσε το στόχο ελέγχου των ελληνικών ναυπηγείων από τους Αμερικανούς, προκειμένου να μην «τελούν υπό αναξιόπιστο έλεγχο, κάτι που ουσιαστικά συνέβη στην περίπτωση του Πειραιά», με την COSCO, βάζοντας ευθέως στο στόχαστρο την Κίνα. Επανέλαβε «το ρόλο της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία είχε πραγματικά μεταμορφωτικό αντίκτυπο όσον αφορά το πώς σκέφτονται οι αναλυτές ασφαλείας στην Ουάσιγκτον για το ρόλο της Ελλάδας στα Δυτικά Βαλκάνια», ενώ με νόημα σημείωσε: «βλέπετε την πολύ ισχυρή υποστήριξη της Ουάσιγκτον για το έργο που κάνει η Ελλάδα στο Κοσσυφοπέδιο».
Σε αυτή τη γραμμή, «σαν έτοιμος από καιρό», ο Μητσοτάκης βρέθηκε στην Κροατία σαν πλασιέ της «ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων». Στην ίδια κατεύθυνση, τις επόμενες μέρες θα βρεθεί στο Βελιγράδι, όπου θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Σερβίας Βούτσιτς. Συμμετείχε μαζί με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες σε τηλεδιάσκεψη, με θέμα τις εξελίξεις στην Ουκρανία, όπου τονίστηκε «η ανάγκη συντονισμού των κρατών – μελών της ΕΕ και καλύτερης προετοιμασίας σε περίπτωση κλιμάκωσης της κρίσης».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, περιερχομένος τις ευρωπαϊκές και άλλες αυλές, συναντήθηκε με τον Βρετανό αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Κρις Χίτον-Χάρις, επιβεβαιώνοντας την «κοινή προσήλωσή» τους στην «ευρωατλαντική ασφάλεια». Με το πρόσχημα να «παραμείνουν ζωντανές οι νησίδες ελληνισμού», επισκέφτηκε την Μαριούπολη στην Ουκρανία, ενώ στις 18/2 μεταβαίνει στη Μόσχα για συνάντηση με τον ομόλογό του Σ. Λαβρόφ. Ταυτόχρονα «κατάπιε» την απόσυρση των ΗΠΑ από τον αγωγό «Εast Μed», για τον οποίο τα αστικά κόμματα καλλιεργούσαν στο λαό ψεύτικες προσδοκίες, δηλώνοντας ότι «το θέμα δεν είναι γεωπολιτικό».
Το ίδιο διάστημα στην Ελληνική Βουλή, με τις θετικές ψήφους ΝΔ-ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ- «Ελλληνικής Λύσης» και τον ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει «παρών» επί της αρχής, να στηρίζει την αγορά των φρεγατών και των τορπιλών, αλλά να καταψηφίζει την αγορά των «Rafale», εγκρίθηκαν οι συμβάσεις για την αγορά των 3 γαλλικών φρεγατών, των 6 επιπλέον «Rafale» (συν τα 18 που πέρασαν προηγουμένως), καθώς και 44 τορπιλών για υποβρύχια τύπου 214, φορτώνοντας άλλα 4 δισ. στις πλάτες του ελληνικό λαού.
Εν τω μεταξύ, η κρίση που προέκυψε στην Ουκρανία προκάλεσε έκτακτη υπουργική σύσκεψη για την επάρκεια σε φυσικό αέριο, αναδεικνύοντας το πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και των σοβαρών κινδύνων που προκαλεί στην ασφάλεια εφοδιασμού ο υφιστάμενος ενεργειακός σχεδιασμός, πέραν της αύξησης των τιμών ρεύματος -και συνεπακόλουθα- και των άλλων αγαθών για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Οι τεράστιοι κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από τη βαθιά εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, εκτός των άλλων, προέκυψαν και από τη σαφέστατη απάντηση του Ρώσου πρέσβη στην Αθήνα Α. Μάσλοφ, όταν ρωτήθηκε σχετικά: «Σε ό,τι αφορά την “ανησυχία” για την οποία ρωτάτε, πρέπει να την αισθάνονται ακριβώς οι ίδιες οι χώρες οι οποίες παραχωρούν έδαφός τους για χρήση του ως διαμετακομιστικού σταθμού, με σκοπό τη μεταφορά προσωπικού, εξοπλισμού και τεχνικών μέσων στη ΝΑ Ευρώπη, προς τα σύνορα με τη Ρωσία. Παλαιότερα οι χώρες της περιοχής πιο υπεύθυνα και ψύχραιμα αξιολογούσαν τις εν δυνάμει συνέπειες για τις ίδιες από παρόμοια βήματα».
Όσο αυξάνονται οι «καλές υπηρεσίες» προς τους Αμερικάνους για την περικύκλωση της Ρωσίας, τόσο πληθαίνουν οι προειδοποιήσεις της ρωσικής κυβέρνησης, ειδικά για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, καθιστώντας την στρατιωτικό στόχο. «Δεν ίδρωσε» όμως «το αυτί» για την κυβέρνηση, αφού ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου, κληθείς να τοποθετηθεί πάνω στη δυσαρέσκεια της ρωσικής πλευράς, δεν «άλλαξε τροπάριο»: «Στην κρίση της Ουκρανίας η Ελλάδα είναι ευθυγραμμισμένη με τους συμμάχους και με τους εταίρους της».
Και είναι απορίας άξιο πώς, μέσα από τις εξελίξεις αυτές, το ΚΚΕ δεν βλέπει το πασίδηλο και κύριο ζήτημα, της εξάρτησης της χώρας και της υποτέλειας του ντόπιου πολιτικού προσωπικού, αλλά την περιβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων» (Ριζοσπάστης 8/2/2022) ή «βλέπει» να «συμμετέχει ενεργά η εγχώρια αστική τάξη για να αναβαθμίσει τον ρόλο και τις μπίζνες της στην ευρύτερη περιοχή» (Ριζοσπάστης 16/2/2022), που μπορεί να είναι η επιθυμία της ή ακόμη και μια δευτερεύουσα πλευρά της υπόθεσης.
*19/2/2022: Το άρθρο είχε γραφτεί πριν από την αποστολή πολεμικής βοήθειας στην Ουκρανία
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
