Μια επιλογή κειμένων (θα τα βρείτε στα link, αγγλικά) και η μετάφραση αποσπασμάτων από άρθρα δημοσιογράφων, αναλυτών και οργανώσεων, από όλο τον κόσμο, που βοηθούν να έρθουν στο φως διαστάσεις του ουκρανικού που δεν καλύπτουν τα συστημικά μέσα διεθνώς.

Το μυστηριώδες Κονβόι

Με την κατακλείδα «Ο κόσμος άλλαξε» ο καναδός αναλυτής και πρώην διπλωμάτης, Πάτρικ Άρμστρονγκ, σημειώνει, μεταξύ άλλων: «[Οι ρωσικές δυνάμεις] ετοιμάζονται για την επόμενη φάση. Το μακρύ κονβόι με το οποίο έχουν καταντήσει εμμονικοί οι “ειδικοί” στο CNN είναι ακριβώς η προετοιμασία για αυτή τη δεύτερη φάση. Και λέει το εξής: ‘αφού δεν πιάσατε το υπονοούμενο, τώρα θα πρέπει να σας χτυπήσουμε’. Το γεγονός ότι το κονβόι παραμένει εκεί, δείχνει πως οι Ρώσοι γνωρίζουν πως έχουν πλήρη υπεροπλία στον αέρα. Δευτερευόντως, είναι και ένα μήνυμα προς τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, ότι το πράμμα έχει τελειώσει κι είναι καιρός να τα παρατήσουν. Κι εδώ κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως οι Σοβιετικοί κι οι Ρώσοι ήταν πάντα οι καλύτεροι στην στρατηγική εξαπάτηση, οπότε ποιός αλήθεια ξέρει τι είναι εκεί, ότι κι αν δείχνουν οι εικόνες [που βγαίνουν στη δημοσιότητα]; … Από τα τρία σημεία περικύκλωσης το πιο σημαντικό είναι αυτό γύρω από τη Μαριούπολη, όπου συγκεντρώνονται και οι περισσότερες δυνάμεις των Αζώφ, της βασικής ναζιστικής δύναμης. Ένα ακόμη έχει αναπτυχθεί γύρω από την μεγαλύτερη συγκέντρωση των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων, στο μέτωπο των λαϊκών δημοκρατιών. Και φαίνεται να αναπτύσσεται κι ένα τρίτο ανατολικά του Κιέβου. .. Οι ναζί θα εξοντωθούν και οι απλοί ουκρανοί στρατιώτες θα επιτραπεί να πάνε σπίτι τους. … Το ρωσικό δίλλημα είναι οι μάχες εντός των πόλεων… ξέρουν ότι στο τέλος πάντα θα υπάρχουν ουκρανοί και θέλουν φιλικές σχέσεις.  … Κι αυτό περιπλέκει  ιδιαίτερα το ζήτημα της εκδίωξης των ναζί από τη Μαριούπολη όπου οι ναζί έχουν ομήρους κατοίκους. Φοβάμαι ότι η μάχη της Μαριούπολης θα είναι φρικτή … Ακόμη δεν γνωρίζουμε τον τελικό στόχο της Ρωσίας, τον τελικό στρατηγικό της στόχο».

Η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση»

Οι αναλυτές του The Saker εξηγούν γιατί η επιχείρηση αποκαλείται «ειδική» από τη Ρωσία:

«Είναι επιχείρηση που όμοιά της δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ. Ποτέ. Ο [στρατιωτικός αναλυτής] Αντρέι Μαρτιάνωφ βρήκε έναν καλό όρο, ονομάζοντάς την “διασωματική αστυνομική επιχείρηση‘(combined arms police operation). .. Στη ρωσική ορολογία, σημαίνει “την κύρια μορφή μάχης των σύγχρονων στρατών, στην οποία οι προσπάθειες σχηματισμών, μονάδων και διαφόρων τύπων χερσαίων δυνάμεων συνδυάζονται και συντονίζονται με τις ενέργειες άλλων σωμάτων των ενόπλων δυνάμεων”. Είναι τύπος πολέμου που μπορεί να διεξαχθεί μόνο από διασωματικές μονάδες, πράγμα που συνεπάγεται επιχειρησιακού επιπέδου διάσταση. Με άλλα λόγια, είναι επιχείρηση που δεν έχει τίποτα κοινό με μια αστυνομική επιχείρηση, αλλά … αυτό που βλέπουμε εδώ είναι αστυνομική επιχείρηση με στόχο να αφοπλίσει και να συλλάβει/εξουδετερώσει μια εγκληματική δύναμη που είναι μεγάλη και  ικανή να επιχειρήσει πολεμικά. Συνήθως οι αστυνομικές επιχειρήσεις ανήκουν στα χαμηλά στρώματα του τακτικού επιπέδου…»

Τι σημαίνει αυτό, πρακτικά; «Πρώτα από όλα, ο στόχος της επιχείρησης είναι να κόψει στον εχθρό την πρόσβαση στη χρήση όλων των τεχνολογιών και υποδομών που απαιτούνται για μάχες σε επιχειρησιακό επίπεδο: επικοινωνίες, πυρομαχικά, πετρέλαιο, λιπαντικά, αεροπορική υποστήριξη, αναγνώριση και στόχευση κλπ. Όταν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, δεν υπάρχουν πια “ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις”, αλλά μόνον κάποιες υπομονάδες που πολεμούν σε τακτικό επίπεδο… Στόχος είναι να μειωθεί η επιχειρησιακή ικανότητα των Ουκρανών, και αυτός έχει σχεδόν επιτευχθεί… »

«Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις (Psychological operations, PSYOPs) της δύσης είναι απολύτως καταπληκτικές στο συντονισμό και την αποτελεσματικότητά τους. Οι ρώσοι το ανέμεναν σε ένα βαθμό, αλλά πιστεύω ότι η κλίμακά τους πρέπει να εξέπληξε το Κρεμλίνο». 

Κι εδώ εντάσσονται τα μέσα ενημέρωσης. Για τα οποία παίρνει τη σκυτάλη, με το άρθρο του «Οι Τσηρληντερς του Πολέμου» στο Middle East Eye ο Τζόναθαν Κουκ. «Οι δημοσιογράφοι χειροκροτούν τον εξοπλισμό παραστρατιωτικών ομάδων και την κατασκευή αυτοσχέδιων εκτηκρικών μηχανισμών, δύο πράξεων που συνήθως τα ίδια τα μέσα αντιμετωπίζουν ως τρομοκρατία. .. Είναι πραγματικά εκπληκτικό πως τόσοι δυτικοί δημοσιογράφοι, μεταξύ τους και οι ρεπόρτερς του συνήθως προσεκτικού BBC, χωρίς ντροπή λιποθυμούν πάνω από τις νεαρές γυναίκες που φτιάχνουν μολότωφ στους δρόμους των Ουκρανικών πόλεων, σαν το Κίεβο».

«Η δυσκολία των δυτικών δημοσιογράφων να μη δείξουν πόσο πολύ ταυτίζονται ταύτιση και πόσο υποστηρίζουν την πολιτική “αντίσταση” της Ουκρανίας πρέπει να τρελλάίνει τους Παλαιστίνιους στη μικροσκοπική Γάζα. Ξαφνικά είναι σέξυ να φτιάχνεις αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς – τουλάχιστον στην περίπτωση που τα ΜΜΕ σε βρίσκουν λευκό, Ευρωπαίο και “πολιτισμένο”. Είναι έκπληξη όλο αυτό για τα ιστορικά κινήματα αντίστασης στη Μέση Ανατολή, που έχουν σπιλωθεί ως τρομοκράτες κάνοντας ακριβώς το ίδιο πράγμα. … Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα φτιάχνουν κι αυτοί μολότωφ. Αλλά επειδή δεν μπορούν να πλησιάσουν τον ισραηλινό στρατό, πρέπει να τις συσκευάσουν σε μπαλόνια, που αλητεύουν πάνω από το ατσαλένιο φράγμα περί τη Γάζα, και προς το Ισραήλ, βάζοντας μερικές φορές φωτιά σε χωράφια. Κανείς από το BBC δεν έχει χαιρετήσει αυτά τα “εμπρηστικά μπαλόνια” ως μια κάποια πράξη αντίστασης. Αμέσως και αντανακλαστικά κατηγορούν την Χαμάς, που κυβερνάει τη Γάζα, η πολιτική πτέρυγα της οποίας πρόσφατα χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική οργάνωση από την κυβέρνηση της Βρετανίας».

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά

«Η Γάζα, δεν έχει δικό της στρατό, όπως η Ουκρανία και οι αγωνιστές της δεν εξοπλίζονται από τη Δύση, όπως της Ουκρανίας. Η Guardian λογόκρινε ακόμη και τον σκιτσογράφο Steve Bell όταν θέλησε να απεικονίσει ένα από τα θύματα των ελεύθερων σκοπευτών του Ισραήλ, τη νοσοκόμα Razan al-Najjar, η οποία δολοφονήθηκε ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει τραυματίες. Η εφημερίδα άφησε να εννοηθεί ότι η γελοιογραφία της τότε πρωθυπουργού της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, που καλωσόριζε τον Ισραηλινό ομόλογό της, Βενιαμίν Νετανιάχου, στο Λονδίνο, με την αλ-Νατζάρ ως εξιλαστήριο θύμα πίσω τους, στο τζάκι, [βλ. Εικόνα] ήταν αντισημιτική».

Γιατί αυτή η λογική εγκαταλείφθηκε στην Ουκρανία; «Τα δύο μέτρα και σταθμά είναι κραυγαλέα και βρίσκονται παντού. Και δεν είναι δυνατόν να ισχυριστεί κανείς πως οι δημοσιογράφοι που το κάνουν δεν ξέρουν τι ρεπορτάζ βγαίνουν από αλλού. Άλλωστε, είναι κυρίως βετεράνοι των εμπόλεμων ζωνών της Μέσης Ανατολής, συνηθισμένοι να καλύπτουν Γάζα, Βαγδάτη, Ναμπλούς, Χαλέπι και Τρίπολη. Η Βρετανία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη διάλεξαν να τροφοδοτήσουν τα πυρά της αντίστασης στην Ουκρανία στέλνοντας όπλα, τα οποία μόνο να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες απώλειες μπορούν, ειδικά απώλειες αμάχων που βρίσκονται σε διασταυρούμενα πυρά. Θα περίμενε κανείς τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης να εξετάσουν το ηθικό μέρος αυτής της πολιτικής, και την υποκρισία. Ομως ούτε στάλα από αυτό δεν είδαμε. … Αντιθέτως, πολλά από τα μέσα ενημέρωσης όχι μόνο ενεργούν ως λομπίστες για να σταλούν ακόμη περισσότερα όπλα στον ουκρανικό στρατό, αλλά ενισχύουν με κάθες τρόπο τους πολίτες της Βρετανίας να εμπλακούν στις μάχες. Κάτι που συνεχίζει να συμβαίνει παρά την αποστασιοποίηση του πρωθυπουργικού γραφείου από τα λεγόμενα της υπουργού Εξωτερικών Λιζ Τρας, που είπε πως θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι βρετανοί να ενταχθούν εθελοντικά στις λεγόμενες “διεθνείς λεγεώνες” της Ουκρανίας, υποτίθεται για να υπερασπιστούν την Ευρώπη… Στη Σαμίμα Μπεγκούμ που πήγε στα 15 της στην Συρία για να κάνει αυτό ακριβώς που προτείνει η Τρας για την Ουκρανία, αφαιρέθηκε η βρετανική υπηκοότητα.. ».

Για το κλείσιμο των RT και Sputnik

«Το ζήτημα, για το δυτικό κοινό, δεν είναι η έκθεσή τος στη ρωσική κρατική προπαγάνδα. Είναι η συνεχής έκθεσή του στην αμείλικτη δυτική κρατική προπαγάνδα. Τα μέσα ενημέρωσης είναι γεμάτα από λυσσασμένους σχολιαστές, υπερασπιστές της φυλής τους, πιο λυσσασμένους και από τις δυτικές κυβερνήσεις και από τους στρατηγούς. Η χορωδία των ΜΜΕ που ζητούν «περισσότερο πόλεμο» μάλλον χρησιμεύει ως ιδεολογική επιχείρηση χαλάρωσης, κι ανοίγει το δρόμο των κυβερνήσεων που προετοιμάζονται για ακόμη πιο ακραία προπαγάνδα και νέα αντιδημοκρατικά μέτρα…»

Στο Κονσόρτιουμ ο Στήβεν Σταρ γράφει ακριβώς για τους τρόπους που τα δυτικά μέσα παραπληροφορούν, ειδικά στο θέμα των πυρηνικών. 

«Οι New York Times δημοσίευσαν πρόσφατα ένα άρθρο του Ντέιβιντ Σάνγκερ με τίτλο “Ο Πούτιν χρησιμοποιεί [spins] θεωρία συνωμοσίας, πως δήθεν η Ουκρανία βρίσκεται σε δρόμο για την παραγωγή πυρηνικών όπλων”. Δυστυχώς, ο Σάνγκερ είναι αυτός που… αφήνει τους αναγνώστες του με μια ολοφάνερα διαστρεβλωμένη εκδοχή των όσων είπαν και έκαναν οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Ουκρανίας.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Ουκρανού βολοντίμιρ Ζελένσκυ στη διάσκεψη του Μονάχου επικεντρώθηκαν στο Μνημόνιο της Βουδαπέστης, του 1994, το οποίο καλωσόριζε την προσχώρηση της Ουκρανίας στη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων (Nuclear Non-Proliferation Treaty, NPT) και μαζί την απόφαση της Ουκρανίας να επιστρέψει στη Ρωσία όσα πυρηνικά άφησε στο έδαφός της η Σοβιετική Ένωση.

Με απλά λόγια, το Μνημόνιο της Βουδαπέστης όριζε ρητά ότι η Ουκρανία θα παραιτηθεί από τα πυρηνικά της και δεν θα αποκτήσει ως κράτος πυρηνικά όπλα στο μέλλον. Η ομιλία του Ζελένσκυ στο Μόναχο κατέστησε σαφές ότι η Ουκρανία κινούνταν προς αποκήρυξη του Μνημονίου της Βουδαπέστης. Ο Ζελένσκυ δήλωσε ουσιαστικά ότι η Ουκρανία πρέπει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, γιατί αλλοιώς θα αποκτούσε πυρηνικά όπλα. … Η σημασία του νεοναζιστικού πολιτικού Δεξιού Τομέα στην ουκρανική κυβέρνηση και οι νεοναζιστικές οργανώσεις, όπως το τάγμα Αζοφ, εντός των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, περνούν απαρατήρητα από τα κυρίαρχα μήντια. Το Τάγμα Αζόφ κυματίζει ναζιστικές σημαίες και έχει εκπαιδευτεί από στρατιωτικούς των ΗΠΑ». 

Ο ρόλος των νεοναζιστικών μορφωμάτων και η ένταξη των ναζί στον τακτικό στρατό της Ουκρανίας απασχολεί ιδιαίτερα το Ισραήλ. 

Αφού κάνει μια εκτενή αναφορά στα ψεύδη περί καταστροφής του Μπάμπι Γιαρ, μνημείου αφιερωμένου στα θύματα των ναζί στο Κίεβο, το Β’ ΠΠ, και καταγράψει ότι μέχρι και ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκυ, επανέλαβε το ψέμμα «ενώ το μνημείο δεν έχει πάθει τίποτε», η ισραηλινή Ισραελ Χαγιόμ αναφέρεται στις σχέσεις του σημερινού προέδρου της Ουκρανίας, εβραίου του ίδιου, με τους ναζί στη χώρα που «υπάρχουν και είναι πολλοί». Στο άρθρο σημειώνεται ότι η ψευδής είδηση για την δήθεν καταστροφή του μνημείου «είχε ως στόχο να δαιμονοποιήσει τη Ρωσία… αλλά και να ξεπλύνει την μαζική συνεργασία της Ουκρανίας με τους ναζί στην γενοκτονία των ουκρανών εβραίων κατά το Ολοκαύτωμα». Αναφερόμενη, δε, σε όσα λέει η Ρωσία περί «ναζιστικού κράτους» στην Ουκρανία σημειώνει πως «μπορεί να είναι υπερβολές αλλά δε σημαίνει ότι είναι αβάσιμο. Η Ουκρανία έχει πολλούς ναζί».

Αναφέρει, δε, για τον ίδιο το Ζελένσκυ, ότι «μπορεί να είναι εβραίος αλλά, όπως αποκάλυψε το 2020 η γερμανική Die Welt οφείλει την εκλογή του στην υποστήριξη του τότε υπουργού Εσωτερικών Αρτσέν αβάκωφ. Ο Αβάκωφ, που υπηρέτησε ως υπουργός του Ζελένσκυ μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, είναι ο ισχυρότερος υποστηρικτής των Ουκρανών ναζί από το 2014 .. Ο αβακωφ, που υπηρέτησε ως υπουργός Εσωτερικών από το 2014, είναι αυτός που ενέταξε το [νεοναζιστικό] Τάγμα Αζόφ στην ουκρανική Εθνοφρουρά και έκανε υφυπουργό του ένας από τους επικεφαλής τους, τον Βαντίμ Τρόγιαν… Οι Αζόφ, σύμφωνα με αναφορές στον Τύπο, την περασμένη εβδομάδα, έχουν κεντρικό ρόλο στις μάχες στην Μαριούπολη και στο Χάρκοβο».-