Print this page

Πανάκριβη ενέργεια και περιορισμούς στην κατανάλωση περιλαμβάνουν τα σχέδια τους

May 13, 2022 729

Ορισμένα βασικά συμπεράσματα ξεχωρίζουν στην αρθρογραφία «ειδικών» επί της Ενέργειας, που φιλοξενεί όλο και πιο συχνά ο Τύπος. Πρώτον, ότι η απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, στο περιθώριο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην Ουκρανία, είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα υπόθεση, που θα χρειαστεί (με τα σημερινά δεδομένα) πολλά ακόμα χρόνια.

«Η απεξάρτηση από το φυσικό αέριο είναι εφικτή, αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα στην καλύτερη περίπτωση μετά από δυο - τρία χρόνια», αναφέρει σε άρθρο του επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ σε ζητήματα Ενέργειας. Σχολιάζοντας την αποτελεσματικότητα των οικονομικών κυρώσεων της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας, μετά τη εισβολή στην Ουκρανία, η καθηγήτρια Οικονομικών κ. Κοταρίδη διαπιστώνει ότι «δεν υπάρχει ενιαία στάση της Ευρώπης και αυτό γιατί υπάρχει αυτή η τεράστια εξάρτηση».

Σύμφωνα με την ίδια, το πρόβλημα στην ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία δεν μπορεί να λυθεί εύκολα. «Η μετάβαση σε άλλους προμηθευτές ακόμη και σε ανανεώσιμες πηγές, ακόμη και αν συζητείται, δεν είναι τόσο εύκολο. Χρειάζεται χρόνο και προφανώς έχει και μεγάλο κόστος».

 Διαπιστώνεται μάλιστα ότι οι αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι τόσο μεγάλες στα Ενεργειακά, που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη διαμόρφωση κοινής στάσης απέναντι στη Ρωσία, ενισχύοντας τους ανταγωνισμούς και τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της ευρωατλαντικής συμμαχίας: «Η Ευρώπη παραμένει διχασμένη στα ενεργειακά λόγω του ετερόκλητου ενεργειακού μείγματος, των προτεραιοτήτων και της διαφορετικής εξάρτησης των κρατών - μελών (...) Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια ολέθρια στρατηγική. Σήμερα ξορκίζουμε το ενδεχόμενο διακοπής της παροχής ομνύοντας στο υγροποιημένο φυσικό αέριο, το κόστος και η επάρκεια του οποίου μεσοπρόθεσμα δεν φαίνεται να μας απασχολεί», αναφέρεται σε άλλο άρθρο, για τις εξελίξεις στα Ενεργειακά και τη στάση της ΕΕ.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι απεξάρτηση χωρίς περιορισμό της κατανάλωσης δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό σημαίνει ελλείψεις στην αγορά Ενέργειας, που θα πληρώσουν οι λαοί, όπως ήδη προετοιμάζουν το έδαφος οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη. Το έθεσε γλαφυρά ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι, ρωτώντας τους Ιταλούς αν προτιμούν την ειρήνη «ή να έχουμε αναμμένο κλιματιστικό». Δεν έθεσε βέβαια το ίδιο δίλημμα και στους Ιταλούς βιομήχανους, θεωρώντας δεδομένο ότι γι' αυτούς το φυσικό αέριο και η ηλεκτρική ενέργεια απ' όλες τις πηγές θα συνεχίσουν να ρέουν «κατά προτεραιότητα» στα δίκτυα των εργοστασίων τους. Το υπονόησε όμως και ο Κυρ. Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο «Βήμα»: «(Η πράσινη μετάβαση) σε συνδυασμό με την μεγάλη έμφαση που πρέπει να δώσουμε στην εξοικονόμηση Ενέργειας, αποτελούν χαρακτηριστικά αιχμής για την πολιτική της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα». Το επισημαίνουν κι άλλοι «ειδικοί» που αρθρογραφούν στον Τύπο γι' αυτό ακριβώς το θέμα: «Αντί να διατηρήσουμε την κατανάλωση αμετάβλητη επιδοτώντας τις τιμές, θα χρειαστεί να την περιορίσουμε. Και επειδή έχει αποδειχτεί ότι οι καταναλωτές δεν δέχονται να αλλάξουν συνήθειες με απλές συμβουλές και εκκλήσεις, θα πρέπει να επιβάλουμε περιορισμούς στην κατανάλωση, κυρίως του ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε αντίστοιχα να περιοριστεί η ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο».

Η πλειονότητα των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου είναι συγκεντρωμένη στην Ασία, συγκεκριμένα στη Ρωσία (24,3%) και το Ιράν (17,3%), ενώ οι ΗΠΑ κατέχουν μόνο το 5,3% του παγκόσμιου φυσικού αερίου και καταναλώνουν περίπου το 21% της παγκόσμιας παραγωγής. Οι ΗΠΑ είναι η πρώτη χώρα σε κατανάλωση και τέταρτη παγκοσμίως σε παραγωγή. Το αμερικανικό φυσικό αέριο δεν είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της Ευρώπης εν συνόλω, αν αναλογιστούμε ότι μόνο η Γερμανία καταναλώνει ετησίως περίπου το 2% της παγκόσμιας παραγωγής φυσικού αερίου· εκτός αυτού, στην περίπτωση της προμήθειας αμερικανικού φυσικού αερίου μιλάμε αποκλειστικά για υγροποιημένο αέριο και για αντίστοιχες εγκαταστάσεις υποδοχής και επεξεργασίας στα κράτη-αγοραστές. 

Συνεπώς, δεν μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ είναι η λύση στο ευρωπαϊκό ενεργειακό πρόβλημα -ενδεχομένως να αποτελούν μέρος της λύσης. Θα πρέπει, ωστόσο, να υπάρξουν και άλλα κράτη-παραγωγοί/εξαγωγείς προκειμένου να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια της Ευρώπης.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτείνουν ακόμα και «δελτίο» στα καύσιμα και στην ηλεκτρική ενέργεια, για να τονίσουν τη σημασία της «εξοικονόμησης» στην πορεία απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο: «Τρεις μηχανισμοί μπορούν να διευκολύνουν αυτήν την μειωμένη κατανάλωση: Υψηλές τιμές, κυβερνητικά προγράμματα και υποχρεωτικό δελτίο (...) Η εξοικονόμηση φυσικού αερίου σε επαρκή κλίμακα για την αντιστάθμιση των ελλείψεων θα πρέπει να περιλαμβάνει σημαντικές συνεισφορές από όλες τις ομάδες χρηστών φυσικού αερίου - οικιακούς καταναλωτές και υπηρεσίες, καθώς και τη βιομηχανία». Να σημειώσουμε εδώ ότι για τη χώρα μας τα 2/3 από το εισαγόμενο ρωσικό φυσικό αέριο διοχετεύονται σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και το υπόλοιπο 1/3 κατανέμεται περίπου ισόποσα ανάμεσα στη βιομηχανία και την ιδιωτική κατανάλωση. Είναι φανερό επομένως το προληπτικό «μασαζάκι» που κάνουν στον λαό απόψεις όπως οι παρακάτω, που γράφονται στον Τύπο: «Δεδομένου του ευρέος φάσματος των εμπλεκομένων, οι διαπραγματεύσεις για τα σχέδια έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να διεξαχθούν αμέσως. Οι στόχοι και τα μέτρα εξοικονόμησης αερίου θα αποτελέσουν αναπόφευκτα τη ραχοκοκαλιά οποιασδήποτε απάντησης της ΕΕ σε μια διακοπή (σ.σ. των εισαγωγών από τη Ρωσία)».

Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι η ηλεκτρική ενέργεια θα κοστίζει στο μέλλον 30% - 40% περισσότερο απ' ό,τι πριν από το μεγάλο κύμα της ακρίβειας. Που σημαίνει ότι οι ανατιμήσεις ήρθαν για να μείνουν και ότι η ακρίβεια δεν είναι «εισαγόμενη», όπως την παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά στοιχείο της λειτουργίας της αγοράς, που διαμορφώνουν η «πράσινη μετάβαση» και η πολιτική της «απελευθέρωσης», όπου επιδρούν βέβαια και οι συνέπειες του πολέμου. Ειδικά γι' αυτό το τελευταίο, είναι φανερό πλέον ότι οι λαοί πληρώνουν τις κυρώσεις που αποφασίζουν ΗΠΑ και ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας: Με το ακριβότερο ρωσικό φυσικό αέριο σήμερα και το ακόμα πιο ακριβό αμερικανικό LNG αύριο. Με τις επικείμενες ελλείψεις στην αγορά, που θα κάνουν από τη μια ακριβότερο το ρεύμα και από την άλλη θα βαθύνουν την ενεργειακή φτώχεια για εκατομμύρια νοικοκυριά, αφού οι φτωχότεροι θα πληρώσουν το πιο βαρύ τίμημα, στο όνομα της «εξοικονόμησης». Με αυτό ακριβώς το «μάτι» πρέπει να δει ο λαός και τα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά και τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων για την ακρίβεια στο ρεύμα: Όχι μόνο δεν αγγίζουν τις αιτίες του προβλήματος που μεγαλώνει για τα λαϊκά στρώματα, αλλά τις επιτείνουν, στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» για τα κέρδη του κεφαλαίου. Και ταυτόχρονα, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος μπορεί καλύτερα να διασφαλίσει την εισπραξιμότητα για τους ενεργειακούς ομίλους και να κουκουλώσει τη λαϊκή αγανάκτηση για τις ανατιμήσεις - φωτιά.

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, ΕΡΤ, energypress

Αναδημοσίευση από euforipediada.blogspot.com

Καββαδίας

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.