Δεν είναι μυστικό ότι το απτό κέρδος των Αμερικανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η Ευρώπη. Ακόμη και σήμερα είναι δεκάδες χιλιάδες (πάνω από 50) οι Αμερικανοί στρατιώτες που στρατοπεδεύουν σε δεκάδες (καμιά 70αριά) βάσεις στο έδαφος της Γερμανίας.

Μυστικό, επίσης, δεν είναι ότι το Ευρωατλαντικό Σύμφωνο (ΝΑΤΟ) θεσμοθέτησε αυτήν την αμερικανική πολιτική κυριαρχία, η οποία ήταν τέτοιου μεγέθους, που έκανε Αμερικανούς θεωρητικούς (π.χ. Μπρζεζίνσκι) να μην μπορούν να κρύψουν την υπεροψία τους όταν μιλώντας για την Ευρώπη χαρακτήριζαν όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου «υποτελείς» ή «φόρου υποτελείς».

Γνωστό είναι επίσης ότι μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης η αμερικανική επιρροή επεκτάθηκε τάχιστα στην ανατολική Ευρώπη με την ένταξη στο ΝΑΤΟ των χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας.

 

Μετά το 1990, λοιπόν, και την επανένωση της Γερμανίας η αμερικανική στρατιωτική παρουσία, είτε μέσω του ΝΑΤΟ είτε μέσω διμερών συμφωνιών, εδραιώθηκε σε χώρες «δίπλα» στη Ρωσία. Οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, προφανώς δεν εγκαταστάθηκαν για την αντιμετώπιση των… αρειανών εισβολέων, αλλά για την εξασφάλιση στρατηγικού πλεονεκτήματος έναντι της Ρωσίας.

Μυστικό δεν θα έπρεπε επίσης να είναι ότι η προσπάθεια επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία προκάλεσε τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για λάθος αμερικανικό υπολογισμό, αλλά για καλά μελετημένη και επεξεργασμένη επιλογή.

Τα γεγονότα, άλλωστε, προσφέρουν απαντήσεις: μετά τη ρωσική εισβολή, η πρώτη ενέργεια της υποτελούς στις ΗΠΑ Γερμανίας ήταν να προχωρήσει στον ενεργειακό αυτοευνουχισμό της, ακυρώνοντας τη λειτουργία του έτοιμου αγωγού προμήθειας φυσικού αερίου Νord Stream 2.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές μαριονέτες των Aμερικανών προχώρησαν στην ανακοίνωση των προθέσεών τους να απεξαρτηθούν απόλυτα από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.

Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι ότι οι εν λόγω ανακοινώσεις έγιναν από τους Ευρωπαίους πριν να εξασφαλίσουν εναλλακτικές προμήθειες…
Έτσι, λοιπόν, το κενό των ενεργειακών αναγκών των Ευρωπαίων ανέλαβαν να καλύψουν οι ΗΠΑ με το υγροποιημένο τους φυσικό αέριο, βαθαίνοντας με αυτόν τον τρόπο την εξάρτηση των Ευρωπαίων από την Ουάσιγκτον.

Στο ερώτημα, τώρα, αν είναι εξασφαλισμένος ο ευρωπαϊκός ενεργειακός εφοδιασμός από τους Αμερικανούς, την απάντηση δίνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί προμηθευτές του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Σύμφωνα με την Cheniere (συνέντευξη στο euroactive), που είναι ο κορυφαίος εξαγωγέας LNG των ΗΠΑ, για να αναπληρωθεί το ρωσικό φυσικό αέριο χρειάζονται εγκαταστάσεις (λεφτά) που θα αρχίσουν να αποδίδουν στο τέλος της δεκαετίας και με την προϋπόθεση οι τιμές να κινούνται στα σημερινά υψηλά επίπεδα…