Τουλάχιστον 300 νεκροί και πάνω από 1.800 τραυματίες στην Αϊτή, μετά τον καταστροφικό σεισμό των τουλάχιστον 7,2 Ρίχτερ που έπληξε την πολύπαθη χώρα της Καραϊβικής το πρωί του Σαββάτου (τοπική ώρα). Δεκάδες κτίρια έχουν ισοπεδωθεί και οι ζημιές σε μια πρώτη εκτίμηση θεωρούνται μεγάλες. Οι τοπικές αρχές αναμένουν μεγάλη αύξηση και του συνολικού αριθμού των νεκρών, κάνοντας λόγο για «χιλιάδες», ενώ είναι ήδη γεμάτα τα νοσοκομεία.

 

Ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, Αριέλ Ανρί, έδωσε άμεσα εντολή και η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για έναν μήνα, καλώντας παράλληλα σε ενότητα για την αντιμετώπιση των «τρομακτικών καταστροφών».

Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό σεισμολογικό κέντρο – που εξέδωσε και προειδοποίηση για τσουνάμι, την οποία αργότερα απέσυρε- ο σεισμός έφτασε τα 7,6 Ρίχτερ, ενώ το κουβανικό αντίστοιχο κέντρο τον μέτρησε στα 7,4 Ρίχτερ. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται επιφανειακά, σε βάθος μικρότερο των δέκα χιλιομέτρων, και στα δώδεκα χιλιόμετρα βορειανατολικά της πόλης Σεν Λουί ντυ Σουντ, στη νότια χερσόνησο Τιμπουρόν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα θύματα και το μέγεθος της καταστροφής δεν θα είναι ακριβώς γνωστά για μέρες, καθώς η περιοχή που επλήγη βρίσκεται περίπου τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο από την πρωτεύουσα και ήδη η πρόσβαση ήταν δύσκολη και πριν το σεισμό. 

 

Ο προηγούμενος αντίστοιχου μεγέθους σεισμός στην Αϊτή, το 2010, άφησε πίσω του πάνω από 200.000 νεκρούς, ενάμισυ εκατομμύριο πρόσφυγες και την πρωτεύουσα κατεστραμμένη. 

 

Τον Ιούλιο, στην Αϊτή, μισιονάριοι συνδεόμενοι με την CIA και την Κολομβία, δολοφόνησαν τον πρόεδρο της χώρας, Γιοβενέλ Μοϊζ. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο σεισμός έπληξε την Αϊτή την ημέρα του «Δάσους του Αλιγάτορα» (Bois Caiman), κατά την οποία εορτάζεται η επέτειος της πρώτης συνάντησης των μαύρων σκλάβων επαναστατών, στο συγκεκριμένο δάσος, την 14η Αυγούστου του 1791, οπότε και αποφασίστηκε η μεγάλη Αϊτινή Επανάσταση.  Οι σκλάβοι είχαν ως άλλοθι τις θρησκευτικές τους τελετές (βουντού), τις οποίες οι δουλοκτήτες θεωρούσαν ακίνδυνες πρωτόγονες τελετουργίες. Μετά την Αϊτή, και την χρήση των βουντού για την οργάνωση της Επανάστασης, η θρησκεία αυτή δαιμονοποιήθηκε.