Print this page

Αφγανιστάν Του Θανάση Σωτηρίου

August 21, 2021 1124
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
 
Του Θανάση Σωτηρίου
 
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (πάλι) εικόνες από το παλιό καλό Αφγανιστάν της δεκαετίας 60 και 70, σχεδόν ειδυλλιακές, με όμορφες κοπέλες που φορούσαν μίνι φούστες και φωτογραφίζονταν σε ανθηρά πάρκα και μνημεία κλπ, κλπ. Είναι μύθος και, πιστεύω, καλλιεργείται για ευνόητους λόγους. Κοιτάξτε, η ζωή ήταν όμορφη – μετά ήρθαν οι κακοί… Οι ωραίες εικόνες ήταν μόνο μια βιτρίνα που αφορούσε ένα 2, 3 % ανθρώπων και τα πιο κεντρικά σημεία της Καμπούλ – άντε και την πανέμορφη κοιλάδα του Μπαμιγιάν με τις φημισμένες γιγάντιες παραστάσεις του Βούδα (που αφάνισαν αργότερα, οι Ταλιμπάν).Το Αφγανιστάν ήταν μια κλασική χώρα του 3ου κόσμου – τεράστια απόσταση ανάμεσα στην πρωτεύουσα και τις επαρχίες, αναλφαβητισμός, πρωτόγονες δομές, γενική καθυστέρηση κλπ. Απλώς όλα αυτά σε υπερθετικό βαθμό για τη συγκεκριμένη χώρα - συν μια πρωτιά: το καλύτερο (απ’ ότι λεγόταν ) όπιο στον κόσμο.
Ό,τι ξέρω για το Αφγανιστάν, τα γνωρίζω βασικά για δύο λόγους. Πρώτα απ’ όλα, μάλλον από πάντα είχα και έχω ένα ψώνιο με τη Γεωγραφία. Το Αφγανιστάν με «εξίταρε» ιδιαίτερα γιατί διέθετε αντιθέσεις, δάση, ερήμους και κυρίως την αγριότητα των πανύψηλων απόκοσμων βουνών. Και οι φυλές που το αποτελούσαν και δεν βρίσκονταν πάντα σε αγαστή σύμπνοια μεταξύ τους. Κυρίως Παστού, Τατζίκοι, Βελουχοι κλπ. Και μπλέκοντας και λίγη Ιστορία, η χώρα έβγαλε το λάδι σε όσους θέλησαν να περάσουν από εκεί. Από τον Αλέξανδρο και τους Πέρσες μέχρι τους Άγγλους, Σοβιετικούς και Αμερικανούς.
Ο άλλος λόγος είναι πολιτικός. Τον Δεκέμβρη του 79, όταν η τότε Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στρατιωτικά στη χώρα, ήμουν μέλος της ΚΝΕ. Το γεγονός ήταν καταλυτικό για πολλούς από εμάς, που όντας μικροί και νεόκοποι είχαμε αρχίσει να οσμιζόμαστε πράγματα και καταστάσεις. Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβεις ότι η Ιστορία γύριζε σελίδα και στα πλαίσια της ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησης το έψαχνε το πράγμα κανείς με ζήλο. Υπήρχε ήδη μεγάλη ικανοποίηση απ’ όσα είχε πετύχει εκείνη η κυβέρνηση που είχε προκύψει το 1978 ( όταν το μικρό αλλά πολιτικά δυναμικό «Δημοκρατικό Κόμμα του λαού», με ισχυρά ερείσματα στο στρατό, πήρε την εξουσία - για άλλους επανάσταση, για άλλους κίνημα, πραξικόπημα κλπ. ).
Γιατί έκαναν επέμβαση οι Σοβιετικοί; Επειδή κλήθηκε από μια κυβέρνηση κομμουνιστική που υπονομεύονταν οι κατακτήσεις της από την εσωτερική αντίδραση, ήταν ένας λόγος που προβλήθηκε ιδιαίτερα από τη μια πλευρά. Ήταν ωμή παραβίαση κυριαρχίας άλλης χώρας - η άλλη άποψη. Μη ξεχνάμε, ήταν ο ανταγωνισμός των Δυνάμεων και συστημάτων που καλά κρατούσε ακόμη. Τα γεωπολιτικά στρατηγικά παιγνίδια ήταν κι αυτά παρόντα. Η ουσία είναι ότι η επέμβαση εδραίωσε την κομμουνιστική κυβέρνηση και διεύρυνε τις μεταρρυθμίσεις σε μια ας πούμε, «βίαιη κολεκτιβοποίηση», σε όλα τα επίπεδα. Κοσμικό κράτος, κατάργηση προνομίων της φεουδαρχίας, διανομή της γης, ισότητα φύλων και φυλών, δικαιώματα στις γυναίκες, εξάλειψη του αναλφαβητισμού, περιορισμός των ιμάμηδων κλπ. Ήταν η πρώτη φορά που μια καθυστερημένη χώρα με πρωτόγονες δομές παντού άλλαζε πρόσωπο τόσο θεαματικά. ¨Η άποψη μου αυτή δεν άλλαξε ούτε κι ‘όταν αποχώρησα για διάφορους λόγους από την οργάνωση δυο χρόνια μετά.
¨Όμως η επέμβαση βάθυνε την αντίθεση τόσο με τις ΗΠΑ και τη Δύση όσο και με το ισλαμικό κατεστημένο αιώνων. Οι ΗΠΑ αναβάθμισαν τη μόνη χώρα που τους απέμενε στην περιοχή, το Πακιστάν - εξόπλισαν τους «μαχητές της ελευθερίας» τους μουτζαχεντίν - που καμιά σχέση δεν είχαν με τους συνονόματους αριστερούς «μουτζαχεντίν του λαού» του Ιράν, που τους διέλυσαν οι ιμάμηδες του Χομεινί) – το Αφγανιστάν άλλαζε πρόσωπο - αλλά αυτό ταυτόχρονα αμαυρωνόταν από τη νέα πολεμική πραγματικότητα – και οι Σοβιετικοί αναλώθηκαν σε μια αδιέξοδη κατάσταση από την οποία αποχώρησαν τελικά το 1989. Άλλωστε, σε λίγο θα έπαυαν να υπάρχουν.
Ο τελευταίος πρόεδρος της Λαικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν, Μωχαμάντ Νατζιμπουλάχ, είχε και την πιο δύσκολη δουλειά. Να διατηρήσει τις μεταρρυθμίσεις και να γεφυρώσει το χάσμα με το ισλαμικό στοιχείο, που γινόταν όλο και πιο ισχυρό όλο και πιο ακραίο. Οι Ταλιμπάν ήταν ήδη παρόντες , γέννημα της «σταυροφορίας» της Δύσης και των ΗΠΑ – λένε ψέματα όσοι ισχυρίζονται ότι υπήρχαν από παλιά – οι Ταλιμπάν / μαχητές του Ισλάμ με στρατιωτική οργάνωση, είναι γέννημα θρέμμα της πολιτικής των ΗΠΑ. Ο Νατζιμπουλάχ άντεξε τρία χρόνια – έπεσε – κατέφυγε στην πρεσβεία του ΟΗΕ της Καμπούλ – έμεινε 4 χρόνια πολιορκημένος – παραδόθηκε τελικά το 1996, όταν όλοι υπέκυψαν στις απαιτήσεις των Ταλιμπάν που «απελευθέρωσαν τη χώρα από τους άθεους». Βασανίστηκε, απαγχονίστηκε και έμεινε 3 μέρες κρεμασμένος στην κεντρική πλατεία της Κσμπούλ σε κοινή θέα. «Ηταν εχθρός του λαού του Ισλάμ και κομμουνιστής» είχε δηλώσει τότε ο ηγέτης τους. Την ΄τύχη του είχαν πολλοί άλλοι – οι αριστερές απόπειρες έληξαν και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Οι διαλεχτοί «μαχητές της ελευθερίας», οι «μαχητές του Θεού», πάνοπολοι κυριάρχησαν, τα δικαιώματα των γυναικών και όχι μόνο, καταργήθηκαν , το όπιο έγινε πάλι το καλύτερο στον κόσμο, η τρομοκρατία…
Και φυσικά ούτε η ¨Δύση κατάφερε να ελέγξει το τέρας που ή ίδια δημιούργησε – και πώς άλλωστε; Για όλα τα επόμενα χρόνια: κυβερνήσεις κατ’ επίφαση, διεύρυνση των αντιθέσεων και αναμόχλευση της εχθρότητας των φυλών, προεδροι και αξιωματούχοι που το σκάνε πάντα κουβαλώντας χρήμα, κόσμος τρομοκρατημένος, παραζαλισμένος σε αδιέξοδο – υποψήφιοι πρόσφυγες κα πάλι - σε κατάσταση πολύ χειρότερη από το 1996, και από το 1970 ακόμα – τότε με τις μυθικές καρτ ποστάλ...
Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο, εξωτερικοί χώροι και μνημείο
ΥΓ1. Ο πρώτος τη τάξει Ταλιμπάν: Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ. Πέθανε το 2017 – δεν πρόλαβε να δει το έργο του ολοκληρωμένο.
 
ΥΓ2. Είναι άραγε γεγονός αυτό που δημοsίευσε φίλος στο fb; Στ’ αλήθεια οι Ταλιμπάν κατήργησαν ήδη την Κοινωνιολογία από όλα τα σχολεία της χώρας;;;
 
Από το FACEBBOK
Καββαδίας

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.