ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ

 

• Η αξιολόγηση θα κάνει όλα τα σχολεία καλύτερα;

Όχι βέβαια. Θα τα κατατάξει, όμως, σε «καλύτερα» και «λιγότερο καλά», ώστε μόνο τα πρώτα να εξασφαλίζουν χρηματοδότηση (για λίγο από το κράτος, μετά από τους δήμους, στους οποίους θα περάσουν, και, κυρίως, από ιδιώτες).

• Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Τα σχολεία, προσπαθώντας να γίνουν «καλά», θα πρέπει να προσελκύσουν αφενός γόνους οικονομικά και κοινωνικά ισχυρών και αφετέρου ιδιώτες χορηγούς. Όσα σχολεία «αποτυγχάνουν» (εργατικές γειτονιές, απομακρυσμένες περιοχές, μειονότητες) θα μαραζώνουν και σταδιακά θα κλείνουν(όπως στην Αγγλία επί Θάτσερ και στις ΗΠΑ επί Μπους). Τα υπόλοιπα θα ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους με όρους αγοράς και, για να επιβιώσουν, θα ζητούν χρήματα από τους γονείς. Αυτή είναι η περίφημη «αυτονομία της σχολικής μονάδας».

• Γιατί είναι κακό να χρηματοδοτούν την εκπαίδευση ιδιώτες χορηγοί;

Γιατί τότε τα σχολεία θα εξυπηρετούν αποκλειστικά τους στόχους των χορηγών και όχι τις κοινωνικές ανάγκες.

Γιατί το ολοένα και λιγότερο κράτος (σε όλους τους τομείς) σημαίνει παράδοση των πάντων στην πιο ανελέητη ιδιωτική κερδοσκοπία.

• Οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες και άσχετοι, γι΄ αυτό φοβούνται την αξιολόγηση;

Οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν το σχολείο με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και γι΄ αυτό αγωνίζονται εδώ και χρόνια ενάντια στην αξιολόγηση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Υπερασπίζονται τον διδακτικό και παιδαγωγικό τους ρόλο και και δεν θέλουν να μετατραπούν σε «μανατζαραίους της συμφοράς».

• Η αξιολόγηση δεν θα προωθήσει καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα;

Το αντίθετο. Θα προωθήσει την επιφανειακότητα, τη βιασύνη, τη γραφειοκρατία και την τσαπατσουλιά. Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, εδώ και πολλά χρόνια, δουλεύουν δημιουργικά μαζί με τα παιδιά (θεατρικές ομάδες, μουσικά και χορευτικά σύνολα, περιβαλλοντικές δραστηριότητες, λέσχες ανάγνωσης). Το κράτος οφείλει να ενισχύσει απλόχερα αυτές τις δραστηριότητες, ώστε τα σχολεία να γίνουν αληθινά «μέγαρα πολιτισμού», αντί να τις παραδώσει στα νύχια των χορηγών.

• Ο συνδικαλισμός των εκπαιδευτικών υπερασπίζει κλαδικά προνόμια;

 

Στην εποχή μας, κυβερνήσεις, οικονομική ολιγαρχία και ελεγχόμενα ΜΜΕ παρουσιάζουν τα βασικά εργασιακά δικαιώματα ως «προνόμια» και συκοφαντούν όσους τα υπερασπίζονται ως «προνομιούχους». Τους βολεύει να στρέφουν τον ένα εργαζόμενο ενάντια στον άλλο.

Το εκπαιδευτικό κίνημα στη χώρα μας (ομοσπονδίες εκπαιδευτικών και γονέων, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες) είναι ιστορικά ένα δυναμικό κομμάτι του εργατικού, λαϊκού και δημοκρατικού κινήματος. Τα σωματεία μας υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών πάντα στα πλαίσια του γενικότερου κοινωνικού καλού. Αυτό ισχύει για αιτήματα που αφορούν τις προσλήψεις και την επιμόρφωση εκπαιδευτικού και άλλου προσωπικού, τα ολιγομελή τμήματα, τις σχολικές υποδομές, την αξιολόγηση, τη χρηματοδότηση των σχολείων και άλλα ζητήματα.

• Τι σημαίνει πραγματικά εκπαίδευση υψηλής ποιότητας;

Σημαίνει, πρώτα απ΄ όλα, γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης από το κράτος, όπως λέει και το ιστορικό αίτημα-σύνθημα του εκπαιδευτικού κινήματος «15% για την Παιδεία», ώστε:

Να έχουμε ενιαίο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια, αντάξιο του πλούτου και της γνώσης που έχει συσσωρεύσει η ανθρωπότητα, το οποίο:

• Να διδάσκει τις βασικές αρχές όλων των επιστημών

• Να προωθεί τη στέρεη γενική μόρφωση και όχι την πρόωρη εξειδίκευση

• Να καλλιεργεί την κριτική σκέψη, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατική συνείδηση

• Να φέρνει τα παιδιά σε επαφή με τις τέχνες

• Να καλύπτει όλες τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών

• Να βοηθά στην ισορροπημένη και ολόπλευρη ανάπτυξη του σώματος, του νου, του συναισθήματος και της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου

• Να αγκαλιάζει με στοργή τις ιδιαίτερες ανάγκες και ικανότητες των παιδιών

• Να διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές

• Να διαθέτει το απαραίτητο προσωπικό: εκπαιδευτικό, διοικητικό, βοηθητικό, επιστημονικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής)

• Και πώς μπορούν να γίνουν όλα αυτά;

• Ας ανοίξουμε μια μεγάλη δημόσια συζήτηση, ώστε να ακουστούν και άλλες απόψεις, εκτός από το μονόλογο των κυβερνώντων και των ελεγχόμενων ΜΜΕ

• Ας μάθουμε να διεκδικούμε συλλογικά και αλληλέγγυα όλα όσα έχουμε ανάγκη και μάς αξίζουν, σε μας και στα παιδιά μας

• Ας διαμορφώσουμε ένα κοινό μέτωπο γονέων, εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων, που να διεκδικεί σταθερά και δυναμικά «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»!

ΕΛΜΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021