Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης
ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ είναι αδίστακτοι! Στήσανε σκηνικό με τη νομική «σύμβουλο» της ΟΛΜΕ-ΑΔΕΔΥ για να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς και να σταματήσουν την απεργία αποχή
Η απεργία αποχή είναι το όπλο μας! Όλοι στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ!
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) για να δικαιολογήσουν το ξεπούλημα του αγώνα του κλάδου κατά της αξιολόγησης από την ηγεσία της ΟΛΜΕ και την προδοτική στάση των εκπροσώπων τους, αλλά και για να ανακόψουν κάθε δυνατότητα συνέχισης του αγώνα με επαναπροκήρυξη της απεργίας αποχής, είναι πλέον αδίστακτοι. Παρόλο που όλο το προηγούμενο διάστημα παρέλαβαν από την Κεραμέως τη σκυτάλη της νομιμοφροσύνης στις δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες και εκφοβιστικά επικαλούνται, δεν κατάφεραν να ανακόψουν τις διαθέσεις των εκπαιδευτικών να συνεχίσουν τον αγώνα κατά της αξιολόγησης. Επανέρχονται, και μπροστά στις νέες Γ.Σ. που γίνονται την επόμενη βδομάδα, και στο δρόμο που δείχνουν ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ με την επαναπροκήρυξη της απεργίας αποχής, σε αγαστή συνεργασία με τη νομική σύμβουλο της ΟΛΜΕ, συνεχίζουν να τρομοκρατούν τους εκπαιδευτικούς. Κατά απαίτησή τους υποβλήθηκαν προκατασκευασμένες ερωτήσεις, όχι για τη συνέχιση του αγώνα, αλλά για το σταμάτημά του, και πήραν τις ανάλογες απαντήσεις που προσδοκούσαν.
Ζήτησαν γνωμοδότηση για απεργία αποχή με το «ίδιο περιεχόμενο
και ίδια αιτήματα» σαν αυτή που βγήκε παράνομη!
Το σκηνικό που έστησαν αποκαλύπτει το ψέμα, την υποκρισία και την σκοπιμότητα της «κατά παραγγελία» γνωμοδότησης της κας Παναγοπούλου. Σε στημένη ερώτηση, τι άλλο, πήραν αναμενόμενη απάντηση μιας νομικού που λειτουργεί ως νομικός του επιτελείου του Υπουργείου και δεν μπορεί να λέγεται νομικός σύμβουλος συνδικάτου.
Το ερώτημα: «Εάν η ΟΛΜΕ προέβαινε σε επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής που κρίθηκε παράνομη, χωρίς να τηρήσει τις δύο διατυπώσεις που κρίθηκαν (πρωτοδίκως και τελεσιδίκως) επιβεβλημένες να τηρηθούν πριν την προκήρυξη απεργίας-αποχής, θα καλύπτονταν οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί,…»
Η απάντηση: «Συνεπώς, εφόσον η ΟΛΜΕ επαναπροκήρυττε απεργία-αποχή με το ίδιο περιεχόμενο και αιτήματα αυτής που κρίθηκε τελεσιδίκως ως παράνομη και χωρίς να τηρήσει τις δύο διατυπώσεις που κρίθηκαν επιβεβλημένες…… οι συμμετέχοντες σε αυτήν εκπαιδευτικοί…… δεν θα μπορούσαν να επικαλεσθούν νομίμως….. το τεκμήριο νομιμότητας της νέας αυτής απεργίας-αποχής της ΟΛΜΕ».
Δεν χρειαζόταν νομική γνωμοδότηση για τις ενδεχόμενες συνέπειες σε περίπτωση συνέχισης της ίδιας απεργίας – αλήθεια πλήρωσαν και λεφτά γι αυτό; Δεν ξέρουν να διαβάζουν; Οι συνέπειες αναγράφονται στις δικαστικές αποφάσεις (πρωτοδικείου και εφετείου), αφορούν ΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ.
Το αυτονόητο για όποιον θέλει να συνεχίσει τον αγώνα των εκπαιδευτικών, και έτσι έκαναν οι ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που επαναπροκήρυξαν την απεργία αποχή, είναι να ξεκινήσει από το τι πρέπει να διαφοροποιήσει στο περιεχόμενο και τα αιτήματα, όσο και στις διαδικασίες και τους όρους που θα ακολουθήσει για τη νέα προκήρυξη απεργίας αποχής ώστε να είναι καλυμμένοι τόσο το συνδικάτο, όσο και τα μέλη που αυτό καλύπτει, απέναντι στις προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις και την επίθεση του κράτους.
Αυτό δεν το υποδεικνύει μόνο η απλή λογική, αλλά και η πλούσια εμπειρία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα σε ανάλογες περιπτώσεις όπου συνεχίστηκαν απεργίες που κρίθηκαν και παράνομες και καταχρηστικές. Γιατί δεν μας λένε πώς η ΑΔΕΔΥ επαναπροκήρυξε 3 φορές την απεργία αποχή από την αξιολόγηση στο δημόσιο το 2014 όταν τις έβγαζαν παράνομες. Το ίδιο αντίστοιχα έκαναν επανειλημμένα οι διοικητικοί υπάλληλοι στο Πανεπιστήμιο στην απεργία τους που κράτησε τρεις μήνες. Το ίδιο συνέβη με την συνέχιση της παράνομης απεργίας στο ΜΕΤΡΟ και πολλά άλλα παραδείγματα.
Η Παναγοπούλου σε ρόλο νομικού συμβούλου της Κεραμέως,
αντί υπεράσπισης των αγώνων των εργαζομένων και των σωματείων τους
Το πιο σοβαρό όμως είναι ότι η νομική σύμβουλος της ΑΔΕΔΥ και της ΟΛΜΕ(!) επικεντρώνεται σε όλες τις απαντήσεις της στις «συνέπειες για τα μέλη του σωματείου» που υλοποιούν τις αποφάσεις του σωματείου! Εισάγει για πρώτη φορά τη λογική της ατομικής ευθύνης του εργαζόμενου να διαπιστώσει ο ίδιος την νομιμότητα ή μη της απόφασης του συνδικάτου!!! και να έχει συνέπειες – κυρώσεις γι αυτό!
· αυτό είναι κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του εργατικού κινήματος μετά την μεταπολίτευση και έρχεται η νομική σύμβουλος του συνδικάτου ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ.
· είναι εντυπωσιακό ότι όλες οι απαντήσεις της γνωμοδότησης κατατείνουν στις συνέπειες – κυρώσεις των μελών των συνδικάτων, ενώ το αυτονόητο που έχει γίνει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν και αφορά τις συνέπειες – κυρώσεις για τις διοικήσεις της ομοσπονδίας και των σωματείων, δεν αποτελεί αντικείμενο που εξετάζει έστω και για τα μάτια η γνωμοδότηση!
· εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι με ευκολία και χωρίς καμιά νομική στήριξη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η προκήρυξη της απεργίας από το πρωτοβάθμιο σωματείο – με άλλη νομική υπόσταση και διαδικασίες προκήρυξης της απεργίας – δε χρειάζεται καν προσφυγή στα δικαστήρια για να διαπιστωθεί το παράνομο της απεργίας τους.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η νομική γνωμοδότηση της συγκεκριμένης δικηγόρου φιγουράρει στις αναρτήσεις του ημι - επίσημου site του Υπουργείου Παιδείας με πηχυαίους τίτλους σαν να πρόκειται για κατά παραγγελία γνωμοδότηση του Υπουργείου για να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς για τις συνέπειες που θα έχουν εάν συμμετέχουν στην απεργία αποχή! Η γνωμοδότηση της συγκεκριμένης δικηγόρου προβάλλονταν και στην έναρξη της απεργίας αποχής από τις ομοσπονδίες με το περιεχόμενό της να υποδεικνύει εμμέσως περίπου ότι η συμμετοχή στην απεργία αποχή δεν καλύπτει τους εργαζόμενους από τις συνέπειες, γιατί πρόκειται για «ιδιώνυμο αδίκημα»!!! – εκτιμήσεις που στη συνέχεια τις κονιορτοποίησε η ζωή και η εμπειρία του εκπαιδευτικού κινήματος.
Η συγκεκριμένη δικηγόρος, όχι μόνο δεν προστατεύει τα συνδικάτα που φέρεται να συμβουλεύει, αλλά δεν προστατεύει ούτε τον εαυτό της. Γιατί ακόμα και αν «από λάθος» η ηγεσία της ΟΛΜΕ έθετε λάθος ερώτημα, η νομική τους «σύμβουλος» όφειλε να τους ενημερώσει για το λάθος, όπως και για τον τρόπο που θα μπορούσε να ξεπεράσει τα νομικά εμπόδια και όχι να στήσει μια γνωμοδότηση που μόνο το υπουργείο μπορεί να έχει παραγγείλει.
Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση είναι επικίνδυνη όχι μόνο για το εκπαιδευτικό, αλλά για όλο το εργατικό κίνημα. Ανοίγει το δρόμο, αντί να τον κλείνει, στην εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη με νέο επιθετικό τρόπο χωρίς προηγούμενο για τους αγώνες των εργαζομένων και των σωματείων. Η δικηγόρος αυτή δεν μπορεί να είναι δικηγόρος συνδικάτου και πρέπει να κοπεί κάθε επαγγελματική σχέση των συνδικάτων με αυτήν.
ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ το μακρύ χέρι της Κεραμέως και του Χατζηδάκη
Οι ηγεσίες των κυβερνητικών παρατάξεων – παλιών και νέων – που παρήγγειλαν και διαφημίζουν την συγκεκριμένη σε διατεταγμένη υπηρεσία γνωμοδότηση και η συγκεκριμένη δικηγόρος που δρα ως δικηγόρος του Υπουργείου και όχι των εργαζόμενων, αναλαμβάνουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και να κάνουν αυτό που δεν τολμάει και θέλει να αποφύγει να κάνει το υπουργείο για να κλείσουν το δρόμο σε κάθε προσπάθεια να βγει απεργία αποχή – δρουν πριν από αυτό για αυτό.
Οι ηγεσίες των παρατάξεων που προχώρησαν σε αυτή την αθλιότητα προσπαθούν μέσω της νομικής συμβούλου να κρύψουν την ανοιχτή πολιτική επιλογή τους να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στο εκπαιδευτικό κίνημα. Αγωνιούν και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μη συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί στις ΓΣ που είναι προγραμματισμένες τις επόμενες μέρες και να μην αποφασίσουν ξανά απεργία αποχή. Προχωρούν με ένα νέο 2ο πραξικόπημα για να μην βγει καμία απόφαση συνέχισης του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του Υπουργείου – κυβέρνησης – ΟΟΣΑ – ΕΕ, συνολικά. Έτσι εξηγείται και το γιατί πρωταγωνιστικό ρόλο στο αποκρουστικό σχέδιο για σταμάτημα του αγώνα έχουν τα ΣΥΝΕΚ – η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να διευκολύνει το πέρασμα της αξιολόγησης στο οποίο άλλωστε έχει συμφωνήσει με τον ΟΟΣΑ ως κυβέρνηση.
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού πρέπει να απομονωθούν από τους εκπαιδευτικούς και να πάρουν ηχηρή απάντηση καταδίκης τους. Να απορριφθούν οι προτάσεις και τα σχέδια τους. Ο εκπαιδευτικοί συνεχίζουμε την απεργία αποχή με τις ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Στις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ που γίνονται τις επόμενες μέρες να πάρουμε αποφάσεις συνέχισης της απεργίας αποχής.
Οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ που επαναπροκήρυξαν την απεργία αποχή
δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν εξέτασαν την προκήρυξη απεργίας αποχής που είναι σε εξέλιξη από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τους νομικούς τους συμβούλους. Η απεργία αποχή που προκήρυξαν τα σωματεία είναι νέα απεργία αποχή με διαφοροποιήσεις στα αιτήματα και στις διεκδικήσεις, και ακολούθησαν άλλες διαδικασίες για την προκήρυξη της απεργίας αποχής, ακριβώς για να την θωρακίσουν. Αυτό αποδεικνύουν και με το εξώδικο προς τις Διευθύνσεις και το Υπουργείο Παιδείας που κατέθεσαν, το γνωμοδοτικό σημείωμα που εξέδωσαν και τα βήματα για την απεργία αποχή που πρότειναν να εφαρμοστούν από τους εκπαιδευτικούς.
ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Ερωτηθήκαμε από τις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ ‘‘Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ’’» « ΓΛΗΝΟΣ » « ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΝΤΟΠΟΥΛΟΥ » « Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ» α) αν δικαιούνται να κηρύξουν απεργία/αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης των ν. 4692/2010 και 4823/2021 παρά το γεγονός ότι αυτή κρίθηκε παράνομη με την υπ’ αριθ. 4242/2021 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών (Τμήμα 3ο- Εργατικά) και β) σε περίπτωση κήρυξης απεργίας αν καλύπτονται τα μέλη τους, υποχρεούμενου του Υπουργείου να προσφύγει δικαστικώς για την κήρυξη παράνομης της απεργίας.
Επί των ανωτέρω ερωτημάτων γνωμοδοτούμε τα κάτωθι:
Ι. Από το συνδυασμό των διατάξεων:
Α) του άρθρου 23 παρ. 1 και 2 του Συντ, σύμφωνα με το οποίο «1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ` αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου. 2. H απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων».
Β) των άρθρων 19 παρ. 1 περ. α΄, 20 παρ. 1 και 30 παρ. 1 του ν. 1264/1982 ‘‘Για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων’’, σύμφωνα με τα οποία «Άρθρο 19: 1. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα εργαζομένων που ασκείται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις: α) ως μέσο για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και ως εκδήλωση αλληλεγγύης για τους αυτούς σκοπούς …
Άρθρο 30: 1. Ο νόμος αυτός, όπως είναι εκτός από τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 3 - 10, 16 παρ. 7 - 9, 22 παρ. 1 και 2, 24 και 27, εφαρμόζεται με τις
ειδικές ρυθμίσεις που προβλέπονται παρακάτω ανάλογα και στους έμμισθους πολιτικούς υπαλλήλους του Δημοσίου, ……., ακόμη δε και στους υπαλλήλους με σχέση ιδιωτικού δικαίου που κατέχουν οργανικές θέσεις, σύμφωνα με το άρθρο 103 παρ. 3 του Συντάγματος……. ».
Γ) του άρθρου 46 του Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (Ν 3528/2007), σύμφωνα με το οποίο: «1. Η συνδικαλιστική ελευθερία και η ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών με αυτήν δικαιωμάτων διασφαλίζονται στους υπαλλήλους. 2. Οι υπάλληλοι μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν συνδικαλιστικές οργανώσεις, να γίνονται μέλη τους και να ασκούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. 3. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και ασκείται από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις ως μέσο για τη διασφάλιση και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών συμφερόντων τους και ως εκδήλωση αλληλεγγύης προς άλλους εργαζόμενους για τους αυτούς σκοπούς. Το δικαίωμα της απεργίας ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου που το ρυθμίζει»
Δ) του άρθρου 22 παρ. 6 του ν. 1264/1982 σύμφωνα με την οποία «6. Εάν απεργία ή στάση εργασίας που έχει κηρυχθεί από πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση κριθεί παράνομη σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 4, δεν επιτρέπεται, μετά την έκδοση της απόφασης, η κήρυξη απεργίας κατά του ίδιου εργοδότη και με ίδια ημερομηνία έναρξης από την αντίστοιχη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση» και
Ε) των άρθρων 321, 322 παρ. 1, 324, 325 και 329 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα οποία «Άρθρο 321: Οσες οριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν μπορούν να προσβληθούν με Ανακοπή Ερημοδικίας και έφεση είναι τελεσίδικες και αποτελούν Δεδικασμένο. Άρθρο 322: 1. Το Δεδικασμένο εκτείνεται στο ουσιαστικό ζήτημα που κρίθηκε, αν η απόφαση έκρινε οριστικά για μια έννομη σχέση που έχει προβληθεί με αγωγή, Ανταγωγή, Κύρια παρέμβαση ή ενσταση συμψηφισμού. Το Δεδικασμένο εκτείνεται επίσης και στο δικονομικό ζήτημα που κρίθηκε οριστικά. ……
Αρθρο 324: Δεδικασμένο υπάρχει μεταξύ των ίδιων προσώπων με την ίδια ιδιότητα μόνο για το δικαίωμα που κρίθηκε και εφόσον πρόκειται για το ίδιο αντικείμενο και την ίδια ιστορική και νομική αιτία. Άρθρο 325; Το Δεδικασμένο ισχύει υπέρ και κατά 1) των διαδίκων, 2) εκείνων που έγιναν διάδοχοί τους όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το τέλος της, 3) εκείνων που νέμονται ή κατέχουν το επίδικο πράγμα στο όνομα κάποιου διαδίκου ή διαδόχου του, αδιάφορο αν πρόκειται για σχέσεις εμπράγματες ή ενοχικές. Το Δεδικασμένο δεν ισχύει απέναντι σε εκείνον που απέκτησε δικαιώματα σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου με μεταβίβαση από μη δικαιούχο……. Άρθρο 329: Η απόφαση που εκδόθηκε μεταξύ νομικού προσώπου και τρίτου και αφορά δικαιώματα ή υποχρεώσεις του νομικού προσώπου αποτελεί Δεδικασμένο και απέναντι στα μέλη του ως προς τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις του νομικού προσώπου,
συνάγεται ότι:
Απόφαση που κηρύσσει παράνομη απεργία κηρυχθείσα από δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, δεσμεύει τις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που είναι μέλη της τελευταίας, μόνο, όμως, ως προς τα κριθέντα τελεσιδίκως νομικά, ουσιαστικά και δικονομικά ζητήματα. Επιπλέον, δεν επιτρέπεται και είναι παράνομη η κήρυξη, μετά την έκδοση της τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, απεργίας κατά του ίδιου (προφανώς) εργοδότη και με ίδια ημερομηνία έναρξης με την αρχική που κρίθηκε παράνομη από πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση – μέλος της διαδίκου δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Τουναντίον, δεν εμποδίζεται το Πρωτοβάθμιο Σωματείο να κηρύξει νέα απεργία, στην περίπτωση δε αυτή εφόσον ο εργοδότης και επί δημοσίων υπαλλήλων το Δημόσιο προσφύγει δικαστικώς για την κήρυξη παράνομης της απεργίας, το Δικαστήριο που θα επιληφθεί αυτής της αγωγής δεσμεύεται από το δεδικασμένο της τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως (που κήρυξε παράνομη την απεργία της δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης) ως προς τα ουσιαστικά και δικονομικά ζητήματα που κρίθηκαν.
Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία που κατατείνει στην απαγόρευση κήρυξης νέας απεργίας από το Πρωτοβάθμιο Σωματείο έρχεται σε ευθεία σύγκρουση και παραβιάζει τα κατοχυρωμένα από τις διατάξεις του άρθρου 23 του Συντάγματος και του άρθρου 19 του ν. 1264/1982 και του άρθρου 46 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, δικαιώματα της συνδικαλιστικής ελευθερίας και απεργίας όχι μόνο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αλλά και των Δημοσίων Υπαλληλων. Ειδικότερα, η προστασία της συνδικαλιστικής ελευθερίας περιλαμβάνει την αυτονομία και ελευθερία της συνδικαλιστικής οργάνωσης να αποφασίζει και λαμβάνει τα απαραίτητα για της επίτευξη των σκοπών της μέτρα δράσης, με σημαντικότερα όλων την διεξαγωγή συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη σύναψη ΣΣΕ και την άσκηση του δικαιώματος απεργίας. Μάλιστα, η απεργία ως κύρια μορφή συνδικαλιστικής δράσης προστατεύεται τόσο στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής ελευθερίας όσο και αυτοτελώς ως δικαίωμα των εργαζομένων που ασκείται από τις νόμιμα συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.
Στην προκείμενη περίπτωση, οι ανωτέρω σύλλογοι συνιστούν πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με μέλη δασκάλους και νηπιαγωγούς καθώς και δασκάλους - καθηγητές ξένων γλωσσών, γυμναστικής, καλλιτεχνικών μαθημάτων, μουσικής μονίμους και αναπληρωτές (τακτικά μέλη) και όποιας άλλης ειδικότητας μελλοντικά θα εισέλθει στο χώρο των δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων, με την προϋπόθεση ότι υπηρετούν στα Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία των παραπάνω Γραφείων, αποσκοπούν δε μεταξύ άλλων στη διαφύλαξη και προαγωγή των επαγγελματικών, οικονομικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των μελών τους, την προάσπιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών τους και τη συμβολή στη βελτίωση της Παιδείας του ελληνικού λαού. Είναι μέλη της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, και δρουν από κοινού με άλλους συλλόγους για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων τους.
Περαιτέρω, με την από 16-9-2021 εξώδικη δήλωση που κοινοποίησε την ίδια ως άνω ημερομηνία στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων η Δ.Ο.Ε. γνωστοποίησε ότι προκηρύσσει απεργία – αποχή από κάθε ενέργεια που συνδέεται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο ν. 4692/2020, όπως συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 4823/2021 και ρυθμίστηκε ειδικότερα με την υπ’ αριθ. 108906/ΓΔ4/10.9.2021 (ΦΕΚ Β΄ 4189) απόφαση της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο», με αίτημα την κατάργηση των ανωτέρω νομοθετημάτων και κανονιστικών πράξεων. Κατά της ανωτέρω απεργίας το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων άσκησε αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, στρεφόμενο και κατά άλλων Ομοσπονδιών Εκπαιδευτικών, ήτοι την ΟΛΜΕ, την ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ, που προκήρυξαν ομοίως απεργία-αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης με το ίδιο ως άνω αίτημα, ζητώντας 1) ν’ αναγνωρισθεί ο παράνομος και καταχρηστικός χαρακτήρας των απεργιών αυτών, 2) ν’ απαγορευθεί η συνέχιση της απεργίας, 3) να καταδικασθεί άλλως απειληθεί σε βάρος έκαστης των εναγόμενων συνδικαλιστικών οργανώσεων χρηματική ποινή 10.000 ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης που θα εκδοθεί και 4) να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η δικαστική απόφαση. Επί της ανωτέρω αγωγής του εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 534/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία η απεργία απάντων των εναγομένων συνδικαλιστικών οργανώσεων κρίθηκε παράνομη, ενώ απορρίφθηκαν τα λοιπά αιτήματα του ενάγοντος Υπουργείου. Ακολούθως, σε βάρος της ανωτέρω απόφασης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ασκήθηκαν εφέσεις από άπαντες τους διαδίκους, επί αυτής δε εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 4242/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Συγκεκριμένα, όσον αφορά την απεργία που προκήρυξε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, το Εφετείο απέρριψε την έφεση της τελευταίας κρίνοντας ότι η απεργία αυτή είναι παράνομη για το λόγο ότι κηρύχθηκε από αναρμόδιο όργανο, ήτοι το ΔΣ της
ΔΟΕ και όχι τη Γενική της Συνέλευση, ενώ το Δικαστήριο δεν υπεισήλθε σε έλεγχο και κρίση επί των υπόλοιπων λόγων εφέσεων αμφότερων των αντιδίκων και συγκεκριμένα για τα ζητήματα της μη τήρησης της υποχρέωσης υποβολής αίτησης για διενέργεια δημόσιου διαλόγου στον ΟΜΕΔ και πρόσκλησης του εργοδότη σε συζήτηση για τα θέματα αυτά, καθώς και ορισμού και διάθεσης προσωπικού ασφαλείας και ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας (υποχρεώσεις που ωστόσο δέχτηκε ότι δεν τηρήθηκαν. Ταυτόχρονα το Εφετείο δεχόμενο την έφεση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων απαγόρευσε τη συνέχιση της προκηρυχθείσας από τη ΔΟΕ απεργίας – αποχής από κάθε διαδικασία ή ενέργεια που συνδέεται με τη διαδικασία αξιολόγησης, εσωτερικής αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης και εξωτερικής αξιολόγησης που προβλέπεται από το ν. 4692/2020, το ν. 4823/2021 και την ΥΑ 108906/ΓΔ4/10.9.2021 (ΦΕΚ Β΄ 4189).
Από τα ανωτέρω εκτιθέντα πραγματικά περιστατικά, σε συνδυασμό με τις νομοθετικές και συνταγματικές διατάξεις που μνημονεύονται ως άνω, προκύπτει καταρχήν ότι δεσμεύεται κάθε πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση που μετέχει στη Διδασκαλική Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών από την υπ’ αριθ. 4242/2021 τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, υπό την έννοια απαγορεύεται είτε η συνέχιση της προκηρυχθείσας από 16-9-2021 απεργίας – αποχής είτε η προκήρυξη νέας με αναδρομική ως άνω ημερομηνία, ενώ είναι επιτρεπτή καταρχήν νομικά η προκήρυξη απεργίας για τους ίδιους λόγους και με τα ίδια αιτήματα για το μεταγενέστερο χρόνο.
Πολλώ δε μάλλον πρέπει να επισημανθεί ότι η προκηρυχθείσα με εξώδικη δήλωση – γνωστοποίηση προς το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και την αρμόδια Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στις 5-11-2021, απεργία – αποχή, με αποφάσεις των συλλογικών οργάνων, από κάθε διαδικασία σχετική με την αυτοαξιολόγηση και εξωτερική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, που έλαβε χώρα μετά την κοινοποίηση προς τη Διοίκηση εξώδικης πρόσκλησης σε διαβούλευση - συζήτηση με την τήρηση
48ωρης προθεσμίας, και η οποία έχει ως αίτημα όχι την κατάργηση των νόμων 4692/2020 και 4823/2021 και της κατ’ εξουσιοδότηση εκδοθείσας υπουργικής απόφασης αλλά την απόσυρση της τελευταίας κανονιστικής ρύθμισης και την αποχή της Διοίκησης από κάθε ενέργεια/διαδικασία αυτοαξιολόγησης και εξωτερικής αξιολόγησης, ταυτόχρονα δε και τη λήψη μέτρων, λεπτομερώς προτεινόμενων, άμεσης αντιμετώπισης επειγουσών και διαχρονικών προβλημάτων του δημόσιου σχολείου, δεν επηρεάζεται ούτε καταλαμβάνεται από το σκεπτικό και διατακτικό της υπ’ αριθ. 4242/2021 απόφασης του Εφετείου Αθηνών, αφού στηρίζεται σε διαφορετικά και πάντως ευρύτερα αιτήματα. Με άλλα λόγια, δεν συντρέχει εν προκειμένω η απαιτούμενη ταυτότητα ιστορικής και νομικής βάσης για την παραγωγή άλλως επέκταση του δεδικασμένου ούτε η προκηρυχθείσα από τους ανωτέρω συλλόγους δεν μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια της προκηρυχθείσας από τη ΔΟΕ απεργίας.
ΙΙ. Περαιτέρω, κατά πάγια νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων, μέχρι την αμετάκλητη δικαστική κρίση μιας απεργιακής κινητοποιήσεως από το αρμόδιο Δικαστήριο, αυτή διατηρεί το τεκμήριο της νομιμότητας, το οποίο καλύπτει τους απεργούς υπαλλήλους, με αποτέλεσμα καμία δυσμενής έννομη συνέπεια να μην μπορεί να απειληθεί ή να επιβληθεί εις βάρος τους εξαιτίας της συμμετοχής τους στην φέρουσα το τεκμήριο νομιμότητας απεργιακή κινητοποίηση (Ολ ΑΠ 27/2004). Με άλλα λόγια, για την κήρυξη παράνομης απεργίας και την επέλευση των προβλεπόμενων δυσμενών συνεπειών σε βάρος των απεργών απαιτείται προσφυγή του εργοδότη (και επί απεργίας δημοσίων υπαλλήλων, του Δημοσίου) ενώπιον της Δικαιοσύνης και έκδοση αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως, μέχρι τότε ισχύουν όλες οι έννομες συνέπειες νόμιμα προκηρυχθείσας απεργίας.
Ως εκ τούτου, μέχρι την αναγνώριση ως παράνομης της απεργίας – αποχής με δικαστική απόφαση, είναι καθ’ όλα νόμιμη η συμμετοχή των εκπαιδευτικών, μελών και μη, των νόμιμα συνεστημένων προρρηθεισών
πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων στην από 5-11-2021 απεργία - αποχή.
Αθήνα, 5 Νοεμβρίου 2021
Ο Γνωμοδοτών Δικηγόρος
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ Π. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 92 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. 210 3813828 - 210 3640231-2 ΦΑΞ: 210 3640233 - ΚΙΝ. 6936630243
