Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι εκλογές της Δευτέρας 31/1 είναι μια ευκαιρία να διορθώσουμε την ανορθογραφία στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Μια ανορθογραφία που συνδέεται με την κυριαρχία των παρατάξεων του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ 5 στις 9 έδρες) που αποτελούν ένα μεγάλο βαρίδι για τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό της ΕΛΜΕ.

Όσο και αν το ΠΑΜΕ που είχε την προεδρία περηφανεύεται για τα δρώμενα της ΕΛΜΕ, η αλήθεια είναι - παρά τα όποια θετικά από τα οποία απείχε η … αγία τριάδα (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) - ότι δεν μπορεί να περηφανεύεσαι για μια ΕΛΜΕ που αρνήθηκε στα μέλη της το στοιχειώδες δικαίωμα του συνέρχεσθαι για ζωτικής σημασίας θέματα!  Δυο φορές την περασμένη περίοδο με πρωτοβουλία της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ συγκεντρώθηκαν υπογραφές μελών της ΕΛΜΕ για να πραγματοποιηθούν ΓΣ. Αλήθεια το ΠΑΜΕ που είχε την προεδρία και ψήφιζε υπέρ των ΓΣ στο ΔΣ πόσες υπογραφές συγκέντρωσε;

Το ΠΑΜΕ έχοντας την προεδρία στην ΕΛΜΕ ήταν υπό την ομηρία της αγίας τριάδας και αναγκασμένο να ακροβατεί ακολουθώντας μια πολιτική πολιτικοσυνδικαλιστικού κατευνασμού. Να μοιράζει, δηλαδή, συγχωροχάρτια προς τις παρατάξεις του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού κηρύσσοντας τον πόλεμο – πολλές φορές βρώμικο- εναντίον της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι πολλές αποφάσεις στην ΕΛΜΕ πάρθηκαν με 8 ψήφους υπέρ (ΠΑΜΕ – ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ – ΠΕΚ) και 1 κατά ή λευκό κατά περίπτωση.

Τον μύθο της αγωνιστικής ΕΛΜΕ Πειραιά κατέρριψε – εκτός των παραπάνω – και το … έργο  των «καλών ενιαίων κειμένων» για κάθε άξονα στα σχέδια δράσης.  Με άλλα λόγια το ΠΑΜΕ έπαθε ΣΥΡΙΖΑ και με την πρότασή του που πλειοψήφησε σε ΓΣ καλεί τους συναδέλφους – ισσες να υποβάλουν δηλώσεις … μετανοίας συμμετέχοντας στη διαδικασία αξιολόγησης. Το μόνο που κάνει για να υπερασπιστεί τη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής είναι να πυροβολεί τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ που δεν έχουν ενιαία γραμμή υπονόμευσης του αγώνα! Εμείς το δηλώνουμε στο δίλημμα ΠΑΜΕ αξιολόγηση ή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ είμαστε με την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην αξιολόγηση και την εκπαιδευτική πολιτική.

Που κατά βάθος έγιναν σαν ένα είδος υπηρέται των Ρωμαίων  

(Κ. Π. Καβάφης)

Ο κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ) αποτελεί το δούρειο ίππο της εκάστοτε κυβέρνησης. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνδικαλιστικής, κυβερνητικής και κρατικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, των αποσπασματικών και χωρίς προετοιμασία απεργιών.  Οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ) λειτουργούν ως στυλοβάτες των αντιλαϊκών μέτρων, είτε συναινώντας ανοιχτά στην αντιλαϊκή πολιτική, είτε υπονομεύοντας τους αγώνες. Είναι οι παρατάξεις που υπερθεμάτιζαν, όλα τα προηγούμενα χρόνια, υπέρ της «καλής αξιολόγησης».

Μην κατηγορείς το σκοτάδι! Άναψε το φως!

Ψηφίζουμε - στηρίζουμε ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Το 8 – 1 είναι μια ανορθογραφία που μπορεί και πρέπει στις εκλογές της Δευτέρας 24/1 να διορθωθεί, να αλλάξουν οι συσχετισμοί για τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό της ΕΛΜΕ Πειραιά, για είναι το σωματείο όπλο στα χέρια των εκπαιδευτικών και όχι άθροισμα παρατάξεων που λειτουργούν με τη λογική ανάθεσης βάζοντας τη βάση των εκπαιδευτικών στο περιθώριο!

Η λογική που θέλει το συνδικάτο να λειτουργεί ως κομματικό παράρτημα είναι επιζήμια και αδιέξοδη. Ένα συνδικάτο, ενιαίος παρατεταμένος αγώνας και δυνάμωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτή είναι η σημαία που πρέπει να υψώσει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Κόντρα στην εμμονή της επίσημης αριστεράς στον κοινοβουλευτισμό και την επαιτεία των εκλογών που μόνο εκτονωτικά ως προς τους κοινωνικούς αγώνες μπορούν να λειτουργήσουν.  

Αγωνιζόμαστε για ένα πανεργατικό-παλλαϊκό κίνημα αντίστασης και ανατροπής και για ένα διαφορετικό συνδικαλισμό. Με οργάνωση στη βάση, ενάντια στη γραφειοκρατία και τη λογική της ανάθεσης. Ο αγώνας και τα σωματεία πρέπει να περάσουν στα χέρια των εκπαιδευτικών. Με μαζικές αποφασιστικές γενικές συνελεύσεις, με συγκρότηση επιτροπών αγώνα, με ενίσχυση των απεργιακών ταμείων και της οργανωμένης αλληλεγγύης. Να ξαναζωντανέψουμε τις ΕΛΜΕ ως πραγματικές συλλογικότητες εργαζόμενων, στους αγώνες, στον πολιτισμό, στην αλληλεγγύη. Να αποφασίζουν και να διαχειρίζονται τον αγώνα τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί σε συντονισμό με τους άλλους κλάδους εργαζομένων, πρωτίστως με τους Συλλόγους δασκάλων. Απαιτώντας και επιβάλλοντας στην ΟΛΜΕ να συμβάλει σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Τώρα είναι η ώρα να βαδίσουμε στον δρόμο της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της κυβερνητικής πολιτικής που οικοδομεί τον νέο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Για την ανατροπή του Νόμου Χατζηδάκη που βγάζει στην παρανομία τα σωματεία, την απεργία και την αντίσταση. Για την ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής που γκρεμίζει το δημόσιο και δωρεάν σχολείο και οικοδομεί το σχολείο της αξιολόγησης - χειραγώγησης – κατηγοριοποίησης και των ταξικών φραγμών!

* O Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» και του Εκπαιδευτικού Ομίλου.