Στο περιστατικό της αυτοκτονίας του 14χρονου μαθητή αναφέρεται με ανακοίνωσή της η Ένωση Συλλόγων Γονέων του Δήμου Αμαρουσίου.

Οι γονείς τονίζουν ότι η πολιτεία είναι συνένοχη σε αυτόν το θάνατο, γιατί στο όνομα της οικονομίας, θυσιάζει κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, υποστηρικτικές δομές που θα έπρεπε να λειτουργούν σε κάθε σχολείο. Τι κι αν οι πρόσφατες μελέτες, ειδικά μετά τα δύο χρόνια πανδημίας, μιλάνε για σοβαρές επιπτώσεις στον ψυχισμό των παιδιών και των εφήβων. Συνένοχη γιατί αφήνει ελάχιστα περιθώρια στον εκπαιδευτικό να αφουγκραστεί τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τις ανάγκες και των 25 ή 27 μαθητών που έχει μέσα στην τάξη του. Προτεραιότητα έχει η “κάλυψη της ύλης”. Γι’ αυτό θα κριθεί και θα αξιολογηθεί.

Η ανακοίνωση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Αμαρουσίου

Δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω…

Πριν από λίγες μέρες άλλο ένα 14χρονο παιδί, δεν άντεξε….

Ένα παιδί που όφειλε να μεγαλώσει, να σπουδάσει, να ερωτευθεί, αποφάσισε πως η ζωή αυτή δεν του ταιριάζει.

Άλλο ένα παιδί, θύμα σχολικού εκφοβισμού…..

Έτυχε να μην είναι στη γειτονιά μας. Θα μπορούσε όμως. Θα μπορούσε να είναι συμμαθητής του δικού μας παιδιού, ο διπλανός του γιού μας ή της κόρης μας.

Ο Μάκης θα μπορούσε να ήταν το δικό μας παιδί. Όπως δικό μας θα μπορούσε να είναι και το άλλο παιδί. Αυτό που έφερε σε απόγνωση τον Μάκη…

Για άλλη μια φορά η κοινωνία έφτασε αργά.

Οι συμμαθητές έβλεπαν, άκουγαν, ήξεραν, αλλά δε μίλησαν. Δεν τόλμησαν.

Οι εκπαιδευτικοί δεν ασχολήθηκαν.

Νίκησε ο φόβος και η αδιαφορία.

Η Πολιτεία; Συνένοχη!!.

Συνένοχη γιατί για άλλη μια φορά είχε άλλες προτεραιότητες…

Συνένοχη γιατί επιμένει να διατηρεί ένα μοντέλο σχολείου, πιστό αντίγραφο της πιο ανθρωποφάγας κοινωνίας.

Συνένοχη γιατί στο όνομα της οικονομίας, θυσιάζει κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, υποστηρικτικές δομές που θα έπρεπε να λειτουργούν σε κάθε σχολείο. Τι κι αν οι πρόσφατες μελέτες, ειδικά μετά τα δύο χρόνια πανδημίας, μιλάνε για σοβαρές επιπτώσεις στον ψυχισμό των παιδιών και των εφήβων.

Συνένοχη γιατί αφήνει ελάχιστα περιθώρια στον εκπαιδευτικό να αφουγκραστεί τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τις ανάγκες και των 25 ή 27 μαθητών που έχει μέσα στην τάξη του. Προτεραιότητα έχει η “κάλυψη της ύλης”. Γι’ αυτό θα κριθεί και θα αξιολογηθεί.

Συνένοχη γιατί αφήνει έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία την Τέχνη. Την Τέχνη που ως βάλσαμο στη παιδική και εφηβική ψυχή έχει την ικανότητα να “θεραπεύει” όλη την ασχήμια και τη βία που σε καθημερινή βάση εκτίθενται τα παιδιά μας μέσα από την τηλεόραση , τον υπολογιστή ή το κινητό τους.

“Η Τέχνη, είχε πει ο Πάμπλο Πικάσο, έχει την δυνατότητα να καθαρίζει την σκόνη από την καθημερινότητα του ανθρώπου”.

Ως γονείς εκφράζουμε τη λύπη μας και την αμέριστη συμπαράστασή μας στην οικογένεια και τους οικείους του αδικοχαμένου μαθητή από τα Σεπόλια.

Καλούμε κάθε Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων της πόλης μας, σε κάθε σχολείο να επιδιώξει να ανοίξει συζήτηση, μαζί με τους εκπαιδευτικούς, γύρω από τέτοιου είδους ζητήματα διεκδικώντας:

Μείωση των μαθητών ανά τάξη, ώστε ο εκπαιδευτικός να μπορεί να αποκτήσει ουσιαστική επαφή με κάθε μαθητή.

Ουσιαστική λειτουργία και άμεση παρέμβαση των υποστηρικτικών δομών και σύνδεσή τους με κάθε σχολική μονάδα, με παρουσία ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού, ώστε να στηρίζει το σύνολο της σχολικής κοινότητας.

Είναι χρέος μας να αγωνιστούμε για να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον με ίσες ευκαιρίες για όλους και με σεβασμό στην διαφορετικότητα και στις ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός.