Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Μιλώντας στον ραδιοσταθμό ΣΚΑΪ 100,3 , η Ν. Κεραμέως δήλωσε πως η χρονιά θα ξεκινήσει με περισσότερους εκπαιδευτικούς, θυμίζοντας πως θα πραγματοποιηθούν ακόμη πάνω από 8.500 διορισμοί εκπαιδευτικών.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της Κεραμέως

Την ίδια ώρα που η Ν. Κεραμέως, το ΥΠΑΙΘ και η κυβέρνηση υπόσχονται 8.586  διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών και το «τέλος του καθεστώτος των αναπληρωτών», ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έχουν προσληφθεί την τρέχουσας σχολικής χρονιάς ξεπερνάει τις 44.000 με αποτέλεσμα τη σχολική χρονιά που έρχεται (2022/23) να παρουσιαστεί ο μεγαλύτερος αριθμός κενών θέσεων από τη μεταπολίτευση και μετά καθώς θα κυμαίνεται περίπου στις 50.000 (μαζί με τα κενά που θα αφήσουν οι εκπαιδευτικοί που έχουν ήδη δηλώσει παραίτηση λόγω συνταξιοδότησης)!

Σύμφωνα με τις Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ και ΔΟΕ) τα οργανικά κενά ανέρχονται στα 15.665  (9.945 στην πρωτοβάθμια + 5.710 στη δευτεροβάθμια) χωρίς να υπολογίζεται ο αριθμός των εκπαιδευτικών που θα συνταξιοδοτηθούν.

Όταν τη δεκαετία 2010-2019 αποψιλώθηκαν τα σχολεία από μόνιμο προσωπικό, όταν υπάρχουν περίπου 49.000 λειτουργικά και οργανικά κενά, όταν η αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών  μαζί με την γεωμετρική αύξηση της έντασης των εξωδιδακτικών εργασιών, οι αριθμοί αυτοί, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες που υπάρχουν, πόσο μάλλον να εξαλείψουν το καθεστώς των αναπληρωτών και της ελαστικής εργασίας.

Εντατικοποίηση – ελαστικές σχέσεις εργασίας – εργασιακή ομηρία – γερασμένοι εκπαιδευτικοί

Η πολιτική των μηδενικών διορισμών συνδέεται άρρηκτα με την εντατικοποίηση και απαξίωση των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στους 3 εκπαιδευτικούς αναγκάζεται να μετακινείται σε περισσότερα από ένα σχολεία σε συνθήκες ελαστικής εργασίας, ειδικότερα με αναπληρωτές σε ομηρία, με αυξημένο ωράριο εργασίας από το 2012 με σοβαρές επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη μόρφωση των μαθητών.

Το πιο μεγάλο θύμα των μνημονιακών περικοπών είναι ο κόσμος της ελαστικής εργασίας, οι αναπληρωτές κι οι αναπληρώτριες, ο κόσμος της αδιοριστίας, οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που δεν βρίσκουν δουλειά, λόγω των περικοπών ή και απολύονται ευρισκόμενοι στους δρόμους της ανεργίας. Όμως η αδιοριστία και η ελαστική απασχόληση δεν αφορά μόνο τους αναπληρωτές συναδέλφους, γιατί η συνέχιση της αδιοριστίας και των ελαστικών μορφών εργασίας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην υπονόμευση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μόνιμων εκπαιδευτικών.

Με γερασμένο εκπαιδευτικό προσωπικό δουλεύει η ατμομηχανή της δημόσιας εκπαίδευσης . Ιδιαίτερα οι καθηγητές που υπηρετούν στα λύκεια και γυμνάσια της χώρας, έχουν μέσο όρο ηλικίας τα 48,8 χρόνια , ενώ οι μαθηματικοί σπάνε κάθε ρεκόρ με μέσο όρο ηλικίας τα 52 χρόνια !. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται και από την τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ – «Education at glance 2015»- η οποία περιγράφει την ελληνική εκπαίδευση ως μια από τις πιο γερασμένες, με δεδομένο ότι συγκαταλέγεται στις χώρες με τους μεγαλύτερους σε ηλικία καθηγητές στα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Στην έκθεση αυτή που δημοσιοποιήθηκε πριν από δυο μήνες αναφέρεται ότι το 40% των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας είναι “γερασμένοι” , ξεπερνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο του 30% στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Είναι η ίδια η υπουργός παιδείας που εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια το … ευαγγέλιο του ΟΟΣΑ, ο οποίος στην τελευταία έκθεσή του «Για ένα λαμπρό μέλλον της εκπαίδευσης στην Ελλάδα» έχει σε κεντρική θέση το ζήτημα των διορισμών και της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Το παρακάτω απόσπασμα είναι ενδεικτικό της αντίληψης που έχει για το θέμα της στελέχωσης των σχολείων με εκπαιδευτικούς και για τον τρόπο επίλυσής του: «Η επίλυση του προβλήματος των λιγότερων οργανικών θέσεων ήταν ευφυής (!) και από διοικητική και από οικονομική άποψη. Η εναλλακτική λύση ήταν η χρήση αναπληρωτών εκπαιδευτικών, με τη συμφωνία και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. (…) Δεν μισθοδοτούνται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κι έτσι –από μια μακροοικονομική άποψη- δεν αποτελούν μια επιπλέον μακροχρόνια επιβάρυνση του εθνικού προϋπολογισμού».

Κυβέρνηση, μνημονιακά κόμματα, ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ συμφωνούν με μοχλό την περίφημη «αυτονομία της σχολικής μονάδας» και τη λεγόμενη «αποκέντρωση» να εισέλθουμε σε μια νέα περίοδο εργασιακού μεσαίωνα με ακόμα πιο βάρβαρες μορφές ελαστικής απασχόλησης (τρίμηνες συμβάσιες κ.α.) αντί της μέχρι τώρα σχεδόν «μόνιμης» επανάληψης των συμβάσεων αναπληρωτών και της σχετικής κατοχύρωσης της ελαστικής έστω εργασίας (στην καλύτερή της εκδοχή – του αναπληρωτή), με βάση την προϋπηρεσία.

Τέρμα πια στην κοροϊδία - μαζικοί διορισμοί σε όλα τα σχολεία

Όρος για την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης ο ενιαίος και παρατεταμένος αγώνας για μόνιμους διορισμούς και ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης.

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» του Εκπαιδευτικού Ομίλου.