ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Το τρίο ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στα βήματα των ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ ανεβάζουν το επίπεδο της συνεργασίας τους ενάντια στον λαό

Δεν θα περάσουν οι προσπάθειες να βάλουν ταφόπλακα στον αγώνα

             Καταγγέλλουμε τον συνεταιρισμό των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ)  για να οδηγείται ο κλάδος στην υποταγή στην επίθεση κυβέρνησης και υπουργείου που εκφράστηκε  και στο 20^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ (1-4 Ιούλη). Μια σύμπραξη, ευθεία αντανάκλαση της συμφωνίας των πολιτικών τους φορέων για συνέχιση της επίθεσης στον λαό.

            Οι δυνάμεις αυτές που -ιδιαίτερα- τα τελευταία 3 χρόνια τα χουν «τακιμιάσει» με αποτέλεσμα:

• Να κηρύξουν παύση κινήματος όλο το διάστημα της πανδημίας!
• Να επιβάλλουν το πραξικόπημα στην συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ για την αποχή από την αξιολόγηση!
• Να εξαιρούν (!) τους εκπαιδευτικούς από την απεργία ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη!
• Να επιδιώκουν κάθε στιγμή να ηττηθεί ο κλάδος και να μην εκφραστεί η οργή του απέναντι στην κυβερνητική πολιτική!

Αυτές οι δυνάμεις τώρα επιδιώκουν ένα νέο χτύπημα ενάντια στον κλάδο. Το επίδικο: η θέση του κλάδου για την αξιολόγηση

Αυτό που δεν κατάφερε -ολοκληρωτικά- η κυβέρνηση με τις απειλές και τα δικαστήρια. αυτό που δεν κατάφεραν οι ίδιοι με το πραξικόπημα στην Συνέλευση των προέδρων, το προσπάθησαν την τελευταία μέρα του συνεδρίου. Δηλαδή τί; Να φορέσουν φερετζέ στον κλάδο ένα αισχρό κοινό κείμενο αποδοχής της αυτοαξιολόγησης! Να σπάσουν δηλαδή ακόμα περισσότερο την διάθεση των συναδέλφων ενάντια στην αξιολόγηση

Πιο συγκεκριμένα:

Ενώ δύο μήνες τώρα που έχει ανακοινωθεί το συνέδριο καμία από αυτές τις δυνάμεις στις συνελεύσεις ή στην βάση του κλάδου δεν έθεσε ανοικτά  την πρόθεση τους για ενιαία κεντρική πολιτική πρόταση για την αξιολόγηση κόντρα στις διαθέσεις του κλάδου.

  Ενώ κατά τη διάρκεια του συνεδρίου οι δυνάμεις αυτές μας «ζάλισαν τα αυτιά» για το πόσο είναι με τον «ακηδεμόνευτο» και «αυτόνομο» συνδικαλισμό και πόσο ενάντια είναι στον «κομματικό».

Ενώ λοιπόν γινόντουσαν όλα αυτά, στα «υπόγεια» του συνεδρίου και επικαλούμενοι τις περιβόητες «επιτροπές ψηφισμάτων», ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ συνυπόγραψαν μέσα σε 2! ώρες ένα κείμενο 22 (!) σελίδων για την αξιολόγηση.

Ένα κείμενο που βαφτίζοντας πολύ απλά την αυτοαξιολόγηση σαν αποτίμηση θέλει να υποτάξει τον κλάδο και τους συναδέλφους σε θέση υπέρ της αξιολόγησης. Παρέα σε αυτό φυσικά τάχθηκε και η ΔΑΚΕ που στην ουσία του πράγματος δεν διαφωνεί και το δήλωνε άλλωστε. Είναι οι δυνάμεις που διαχρονικά κήρυτταν ότι είναι υπέρ της αξιολόγησης.

Και για να επιβεβαιώσουν ότι αυτό θα περάσει προχώρησαν σε άλλη μια σκληρά αντιδημοκρατική μεθόδευση. Αξιοποιώντας τους συσχετισμούς στο προεδρείο του συνεδρίου προσπάθησαν να επιβάλλουν μια πρόταση «επι της διαδικασίας» για τα ψηφίσματα με την οποία απαγόρευαν! στους συνέδρους να τοποθετηθούν επί των ψηφισμάτων γιατί λέει «οι παρατάξεις είχαν συμφωνήσει -ή διαφωνήσει- με αυτά στην επιτροπή ψηφισμάτων»! Τόσο ακηδεμόνευτη κηδεμονία! Μάλιστα το τρίο της κυβερνητικής υποταγής λειτούργησε σαν μια ενιαία παράταξη και με τραμπουκισμούς, μεθοδεύσεις και συμφωνίες από τα πριν προσπάθησε να επιβάλλει τα παραπάνω.

Η μεθόδευση αυτή καταγγέλθηκε από τις υπόλοιπες δυνάμεις όπου μετά από αντιπαράθεση αποχώρησαν από την διαδικασία.

Στα συμπεράσματα:

• Είναι φανερό ότι υπάρχει ισχυρή πίεση προς τις δυνάμεις του συστήματος από την βάση των συναδέλφων ενάντια στην αξιολόγηση. Είναι «ενδεικτική» αυτού άλλωστε η σύμπραξη των τριών (ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ) λίγους μήνες πριν τις εθνικές εκλογές. Θέλουν πάση θυσία να σπάσουν τον κλάδο!
• Επιβεβαιώνεται η άποψη των Αγωνιστικών Κινήσεων ότι αυτή η διαδικασία (του συνεδρίου) δε θα μπορούσε να είναι διαδικασία συγκρότησης αγωνιστικών θέσεων του κλάδου. Το βάρος εξακολουθεί να είναι στην ενεργοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων στις γενικές συνελεύσεις που θα φέρουν τον αγώνα στους ίδιους του συναδέλφους.

Στα δικά μας: η επίθεση θα συνεχιστεί και θα σκληρύνει ακόμα περισσότερο όλο το επόμενο διάστημα. Οι εκλογές θα ρθουν για να επικυρώσουν όλη αυτή την σκλήρυνση.

Για αυτό πρέπει να παλευτεί άμεσα μέσα στους συναδέλφους η κατεύθυνση της συγκρότησης κεντρικής μάχης για την ανατροπή της επίθεσης. Που σαν κατεύθυνση επιβάλλει μαζικές γενικές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, απεργιακά ταμεία, ενεργοποίηση των συναδέλφων, σπάσιμο της ανάθεσης.

Με αυτήν την κατεύθυνση θα κοντραριστούμε πραγματικά με τις μεθοδεύσεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά και την τρομοκρατία και την καταστολή του συστήματος.