Κα Υπουργέ
Θέλω να αναφερθώ στις εκλογές για την ανάδειξη αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια στην εκπαίδευση. Ένας θεσμός που πρωτο νομοθετήθηκε και μπήκε σε εφαρμογή το 1926, μετά την πτώση της δικτατορίας του Πάγκαλου). Αρχικά προέβλεπε 7 τακτικά (διορισμένα μέλη) και 4 αιρετά (2 από την πρωτοβάθμια και 2 από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση). Φυσικά όπως και τώρα βρέθηκαν οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” από τον κλάδο των εκπαιδευτικών που δε συμφώνησαν, αρχής γενομένης μιας ομάδας 12 δυσαρεστημένων συνδικαλιστών δασκάλων με επικεφαλής τον Α. Καραγιάννη, οι οποίοι είχαν αντίθετες πολιτικές πεποιθήσεις με τη διοίκηση που φαινόταν πως θα εκλεγεί στη διάρκεια της Θ΄ Γενικής Συνέλευσης (28-4-1927) του κλάδου και η οποία όπως διαβάζουμε στο υπ. αριθμ. 129 φύλλο της 18 Μαΐου 1927 του Διδασκαλικού Βήματος, δήλωσε σχετικά με το δικαίωμα της αιρετής συμμετοχής του κλάδου στο Εκπαιδευτικό Συμβούλιο: «…αναρχική εκδήλωσις…» που δεν μπορεί να εφαρμοστεί «λόγω του μειωμένου κύρους των δασκάλων…» και αποχώρησε από την ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης επειδή διαπίστωσαν «… την οριστικήν στροφήν της Συνελεύσεως προς τον Κομμουνισμόν». Σήμερα οι αντίστοιχοι συντάχθηκαν με εσάς για την εξυπηρέτηση του ίδιου σκοπού.
Αυτό άντεξε για 1 χρόνο και 3 μήνες (!), οπότε και ψηφίστηκε νέος Νόμος που μετέτρεψε το 11μελές σε 14μελές και μείωσε τους αιρετούς σε 2 (1 από την πρωτοβάθμια και 1 από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) με 9 τακτικούς διορισμένους και 3 έκτακτους διορισμένους. Μεγάλος πονοκέφαλος αυτοί οι αιρετοί! Βεβαία και η συμμετοχή ή όχι των αιρετών στη σύνθεση του Ε.Σ. αποτέλεσε σημείο πολιτικής αντιπαράθεσης μέσα στο κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια των συζητήσεων περί του προτεινόμενου νομοσχεδίου. Όπως κι εσείς, ο Σ. Στάης, πρώην υπουργός παιδείας, φοβόταν μήπως οι κλάδοι στείλουν στο Συμβούλιο ως αντιπροσώπους τους κομμουνιστές και μήπως το Συμβούλιο με τη συμμετοχή αυτών δε θα βρίσκεται στο «ύψος» του, γιατί όπως ο ίδιος είχε πει: «…δεν είναι ορθόν δημοδιδάσκαλοι έστω και μετεκπαιδευθέντες, να παρεδρεύουν μετά των καθηγητών του Πανεπιστημίου. Οποία ομοιότης με σήμερον, θα έλεγε ο ιστορικός!
Εσείς βέβαια, βρήκατε πιο “κομψό” τρόπο να αποπέμψετε τους κομμουνιστάς!!! Να νοθέψετε την εκλογική διαδικασία. Γιαυτό αξιοποιείτε την τεχνολογία που σας επιτρέπει να κάνετε όποια λαθροχειρία θελήσετε. Όπως παραδείγματος χάριν την παράνομη παράταση της εκλογικής διαδικασίας, την αδιαφάνεια της διαδικασίας, χωρίς δυνατότητα ελέγχου του ποιοι ψήφισαν, πόσοι ψήφισαν, ποιον ψήφισαν κλπ. Είναι γεγονός ότι ο Μεταξάς ήταν πιο άγαρμπος από εσάς. Με τη νομοθετική ρύθμιση που επέβαλε το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 του Ι. Μεταξά δηλαδή τον Α.Ν. 42/31-8-1936 «Περί καταργήσεως του θεσμού και των θέσεων των αιρετών μελών του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου» (Φ.Ε.Κ. 378/31-8-1936) έχουμε την κατάργηση του θεσμού και των θέσεων των αιρετών μελών του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου καθώς επίσης και των σχετικών διατάξεων του Νόμου 4653 «περί διοικήσεως της Εκπαίδευσης», όπως αυτές είχαν τροποποιηθεί με μεταγενέστερους νόμους. Ο καημένος δεν είχε Internet τότε!
Σας υπενθυμίζω πάντως ότι πρέπει να κάνετε και μια πράξη αβρότητας στους συνεργάτες σας στην ΟΛΜΕ. Οι καημένοι δεν μπορεί να εκτέθηκαν τσάμπα. Πρέπει να επαναφέρετε τη συνδικαλιστική άδεια για τα 7 μέλη της ΔΑΚΕ, των ΣΥΝΕΚ και της πρώην ΠΑΣΚ που τόσο σας βοήθησαν στο θεάρεστο έργο σας (πιστεύω θα έχετε και τις ευλογίες του συμπαθητικού κλήρου στις επιλογές σας, καθώς αυτές είναι απόλυτα συμβατές με τα βαθιά θρησκευτικά σας πιστεύω).
Με το έργο σας βοηθάτε και στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού κλίματος, καθώς προετοιμάζετε το έδαφος για την κυβερνητική συνεργασία μετά τις επερχόμενες εκλογές μεταξύ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και νέο ΠΑΣΟΚ. Ο λαός μας θα σας χρωστάει αιώνια ευγνωμοσύνη για την προσπάθεια σας επίτευξης εθνικής ενότητας όλων των αστικών δυνάμεων. Και με τους ακροδεξιούς που συμμετέχουν στη ΝΔ πιάνετε όλο το φάσμα. Στο κάτω κάτω μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργάζεται με το ακροδεξιό κόμμα του Καμένου;
Εδώ που τα λέμε, αν οι “εκλεγμένοι” με τις νόθες εκλογές σας είχαν έστω κι ελάχιστη τσίπα, θα έπρεπε να παραιτηθούν και όχι να δεχτούν την εκλογή τους με συμμετοχή μόνο του 25% των χιλιάδων εκπαιδευτικών στις διαδικασίες.
Χωρίς εκτίμηση
Παύλος Αντωνόπουλος
Πρώην μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ για την περίοδο 1987-91 και 2011-12
Πρώην μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ. Το έγραψα αυτό για να ρωτήσω, γιατί η ΑΔΕΔΥ ποιεί τη νήσσα μπροστά σε αυτές τις παρανομίες που γίνονται από τα θεσμικά όργανα του κράτους κατά των Ομοσπονδιών της; (κοίτα που φτάσαμε, να ζητάμε εμείς την εφαρμογή των δικών σας Νόμων. Μη το δένετε όμως και κόμπο. Αλα καρτ τους δεχόμαστε. Αυτό που δεν μας εκπλήσσει είναι ότι κι εσείς αλα καρτ εφαρμόζετε τους Νόμους σας. Είναι ένας επιπλέον λόγος που χάνουν την αξιοπιστία τους, πέραν της ταξικότητας τους).
