Οργάνωση και αγώνας για τη ζωή μας

Ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της αξιολόγησης, της τρομοκρατίας, του πολέμου

Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ | ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ | ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ) ΠΕΙΡΑΙΑΣ, Δεκέμβρης 2

Στις 9 Νοέμβρη απέργησαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, ανάμεσα στους οποίους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί. Στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το σκηνικό επαναλήφθηκε. Παρά την τρομοκρατία, παρά την προσπάθεια απονεύρωσης της εξέγερσης και παραχάραξης της ιστορίας, δεκάδες χιλιάδες λαού πορεύτηκαν στους δρόμους ενάντια στην αντιδραστική πολιτική και, στην Αθήνα, κατέληξαν στη μεγάλη γιάφκα της διεθνούς τρομοκρατίας, την αμερικάνικη πρεσβεία. Είχε προηγηθεί η μαζική αποχή των εκπαιδευτικών από τις ηλεκτρονικές «εκλογές» - παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, κόντρα στις κυβερνητικές πιέσεις και την εξευτελιστική στάση των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ.

Μεγάλο τμήμα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ψάχνει να βρει αγωνιστική διέξοδο. Ακόμα μεγαλύτερο (η μεγάλη πλειοψηφία για την ακρίβεια) δείχνει, έστω και παθητικά για την ώρα, ότι δεν συναινεί στη σφαγή του.

Η επίθεση οξύνεται

Η επίθεση ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και η επιδείνωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων εξελίσσονται σε όλα τα μέτωπα. Οι τεράστιες ανατιμήσεις στην ενέργεια και σε όλα τα βασικά είδη φτωχοποιούν παραπέρα και σε δραματικές διαστάσεις τους εργαζομένους, τους μισο-εργαζόμενους/μισο-άνεργους και άνεργους, τη μαθητική, φοιτητική και εργαζόμενη νεολαία. Μας «τάζουν» έναν ακόμα πιο δύσκολο χειμώνα, που θα είναι όμως εύκολος και κερδοφόρος για το κεφάλαιο και τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές. Ο πόλεμος στην Ουκρανία –αποτέλεσμα της όξυνσης των αδιεξόδων του καπιταλισμού και των ενδοϊμπεριαλστικών αντιθέσεων– φέρνει πιο κοντά τα πιο φρικτά ενδεχόμενα. Ενώ η ελληνική άρχουσα τάξη βάζει τον λαό στην γκιλοτίνα, παραχωρώντας ολόκληρη τη χώρα στην αμερικανονατοϊκή πολεμική μηχανή.

Παράλληλα, η επίθεση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης κλιμακώνεται. Η κυβέρνηση κάνει τα επόμενα βήματα εφαρμογής όλου του αντιδραστικού - αντιεκπαιδευτικού θεσμικού πλαισίου της αυτοαξιολόγησης / αξιολόγησης. Τα μέτρα ταξικών σφαγείων της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων εμπεδώνονται και επεκτείνονται, ενώ η Πανεπιστημιακή Αστυνομία και τα ΜΑΤ αποτελούν το νέο… εκπαιδευτικό προσωπικό της σπουδάζουσας νεολαίας, η οποία έχει να αντιμετωπίσει και τον νέο νόμο - πλαίσιο που κατακερματίζει και απαξιώνει τα πτυχία.

Ταυτόχρονα, κλιμακώνεται η επίθεση στις ελευθερίες, στη συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Κάθε ζωντανή κίνηση των σωματείων επιδιώκεται να ελεγχθεί και να κατασταλεί μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ, του αντεργατικού νόμου 4808, οι απεργίες βγαίνουν κατά συρροή παράνομες με fast-track διαδικασίες, οι διαδηλώσεις χτυπιούνται ανελέητα και βιομηχανίες πολιτικών διώξεων είναι σε εξέλιξη.

Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από καμία κυβερνητική «ευαισθησία» που θα περιγελάσει με voucher τη λαϊκή και εργατική εξαθλίωση - Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από εκλογές και «σωτήριες» κυβερνητικές εναλλαγές που θα διαχειριστούν την ίδια πολιτική - Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από την ΟΛΜΕ που δηλώνει πλήρη υποταγή στα σχέδια του συστήματος, σε πλήρη αναντιστοιχία με την αντίθεση του κλάδου στα αντιδραστικά κυβερνητικά μέτρα.

Τα σωματεία που έχουμε και τα σωματεία που χρειαζόμαστε

Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, ο εργοδοτικός - κρατικός συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ, αφού η κυβέρνηση της «τράβηξε τα αυτιά», δηλώνει όλο και μεγαλύτερη συμμόρφωση. Με την πολιτική της φτώχειας, της αξιολόγησης, των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών. Οι εκκλήσεις του ΠΑΜΕ στην ΟΛΜΕ να οργανώσει τον αγώνα αντανακλά τις αυταπάτες των υποστηρικτών της γραμμής αυτής για τον ρόλο των παρατάξεων του συστήματος (ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ) και τις αναπαράγει στους εκπαιδευτικούς. ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ (πότε με την αποφασιστική συνεπικουρία έως και καθοδήγηση και πότε με την ανοχή του ΠΑΜΕ) έβαλαν την υπογραφή τους στη νομιμοποίηση της τηλε-«εκπαίδευσης», στην απόπειρα παύσης αντίστασης στην αξιολόγηση (με τη βοήθεια των γνωστών πραξικοπημάτων ή με τα «ενιαία κείμενα» συμμετοχής που δεν συγκροτούν μέτωπο ανατροπής της), στην απουσία προγράμματος δράσης και αγώνα.

Παρά τα φληναφήματα περί του «αγωνιστικού φάρου» της ΕΛΜΕ Πειραιά, δεν μπορεί να αποκρυφτεί το πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ΔΣ, πέραν κάποιων θετικών ανακοινώσεων, δεν έχει κάνει τίποτα στην πολιτική κατεύθυνση οργάνωσης του κλάδου και συγκρότησης του απαραίτητου αγώνα. Η ηγεσία ΑΣΕ-ΠΑΜΕ, συνυπεύθυνη με ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ για την αποσυγκρότηση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και με μια λογική «συνεννοήσης» - διαλόγου με τον αντίπαλο, μοιάζει όλο και περισσότερο με… ΣΥΡΙΖΑ: «υπεύθυνες» προτάσεις και σχέδια νόμου στη βουλή, όχι «ακραία» αλλά πολλά και προεκλογικά αιτήματα και «αγώνες».

Δεν παραγνωρίζουμε τον δυσμενή συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί, ούτε και κλείνουμε τα μάτια στη δική μας αδυναμία να μειώσουμε την απόσταση των συναδέλφων από το σωματείο και τις γενικές συνελεύσεις, να ανατρέψουμε μια εικόνα που καλλιεργείται δεκαετίες, το μακρινό και ασαφές «αποκούμπι» που αφορά λίγους «μυημένους». Ούτε έχουμε εκθέσει όσο «αξίζει» τις υπόλοιπες παρατάξεις, οι οποίες παζαρεύουν προκειμένου να διατηρήσουν έναν μίζερο διαπραγματευτικό ρόλο, που και το ίδιο το σύστημα πια, φανερά, σνομπάρει. Ως Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής, έχοντας την πεποίθηση ότι οι αγώνες κερδίζονται στους δρόμους, προσπαθούμε σταθερά αυτά τα χρόνια, όχι μόνο να στηρίξουμε τη γραμμή της διεκδίκησης και του αγώνα, αλλά και να δημιουργήσουμε συνθήκες πλατιάς συμμετοχής των εκπαιδευτικών στη ζωή του σωματείου και στις αντιστάσεις. Γιατί ξέρουμε καλά ότι κανένα πρόβλημα δεν λύνεται ερήμην όσων το αντιμετωπίζουν. Στηρίξαμε αποφασιστικά τις όποιες περιπτώσεις έχει κινηθεί το ΔΣ της ΕΛΜΕ σε αγωνιστική κατεύθυνση, χωρίς να λογαριάζουμε πολιτικά οφέλη και πολεμήσαμε κάθε οπισθο-χώρηση και συμβιβασμό του.

Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων - Δεν περιμένουμε σωτήρες

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο λαός και οι εκπαιδευτικοί θα ξαναβρούν τη δύναμή τους στους δρόμους! Εκεί που πάντα κερδήθηκαν οι κατακτήσεις. Στην πραγματικότητα, καμία κυβέρνηση, κανένα δικαστήριο και καμία αστυνομία δεν είναι πιο ισχυροί από έναν λαό που αγωνίζεται και συνειδητοποιεί τη δύναμή του. Οι απεργοί και οι διαδηλωτές στις πρόσφατες κινητοποιήσεις, οι εργατικοί αγώνες που είναι σε εξέλιξη στη χώρα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι τα πρώτα μικρά δείγματα, που δείχνουν όμως τον μόνο δρόμο: τον δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα.

Τον αγώνα αυτόν δεν μπορούν και δεν θέλουν να τον οργανώσουν οι ηγεσίες των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ. Το βάρος πέφτει στα πρωτοβάθμια σωματεία ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και κρίσιμο βήμα είναι η μαζικοποίηση και το ζωντάνεμα των Γενικών Συνελεύσεων. Ο συντονισμός των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που επιδιώκουν να τον οργανώσουν. Ένας συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων, που δεν θα παρακολουθεί την πλειοψηφία των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ παγιδεύοντας 180.000 εργαζομένους στην απραξία, αλλά θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις μας, θα βάζει μπροστά τις λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα στην εργασία και την εκπαίδευση.

Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο, είναι η μοναδική λύση: οι 180.000 εκπαιδευτικοί οφείλουν και έχουν τη δύναμη να οργανώσουν μια μεγάλη κεντρική μάχη, ενταγμένη σε έναν συνολικό αγώνα διαρκείας όλων των εργαζομένων, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής. Μια μάχη με συνελεύσεις, απεργιακά ταμεία, πλατιές επιτροπές αγώνα, διαδηλώσεις και απεργίες. Και έχουμε το άμεσο καθήκον να διατηρήσουμε ζωντανό τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, κηρύσσοντας απεργία - αποχή από όλες τις σχετικές διαδικασίες.

· Αυξήσεις στους μισθούς - να πάρουν πίσω όλες τις ανατιμήσεις

· Ανατροπή όλου του θεσμικού πλαισίου αυτοαξιολόγησης / αξιολόγησης

· Κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων

· Έξω η αστυνομία από τα Πανεπιστήμια - Κάτω τα χέρια από τις μαθητικές κινητοποιήσεις

· Μονιμοποίηση των αναπληρωτών

· Κάτω ο αντισυνδικαλιστικός Ν.4808 (Χατζηδάκη)

Οι αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι - Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι

Παλεύουμε να κάνουμε τα σωματεία μας αυτό που πρέπει να είναι:

όργανα συγκρότησης του αγώνα των εργαζομένων!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/12, 2 μ.μ.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΖΑΒΕΛΛΑ (δεν δόθηκε συνδικαλιστική άδεια)

ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ: ΔΕΥΤΕΡΑ 19/12, 8 π.μ. - 8 μ.μ.

Στην προσπάθεια απαξίωσης και κατάργησης των σωματείων απαντάμε με τη μαζική συμμετοχή μας!

Στις εκλογές για το νέο ΔΣ της ΕΛΜΕ, στηρίξτε τη γραμμή του αγώνα!