ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ
Διαλύουν την Υγεία – Κατεδαφίζουν την Παιδεία – Τσακίζουν την Εργασία!
Απαντάμε με Μαζικό Αγώνα Διάρκειας!
Κάτω η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική!
Α. Για την πολιτική συγκυρία
Ο Σεπτέμβρης που είναι προ των πυλών αναμένεται ιδιαίτερα θερμός για όλους μας. Η κυβέρνηση της ΝΔ που δεν έπαψε ούτε στιγμή να σφυροκοπά τους εργαζόμενους και τον λαό με την πολιτική της, κλιμακώνει ακόμα περισσότερο την επίθεσή της ενάντια στα εργατικά – λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς και τα δημόσια κοινωνικά αγαθά που κατακτήθηκαν με αγώνες. Πάνω από ενάμιση χρόνο μέσα στη δίνη της πανδημίας η κυβερνητική πολιτική αποδείχθηκε όχι απλώς ανίκανη να διαχειριστεί την κρίση. Αποδείχθηκε καταστροφική και εγκληματική για τον λαό. Το ακραία νεοφιλελεύθερο δόγμα που υπηρετεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπαγόρευσε τη διάλυση του ΕΣΥ, στέρησε από τα δημόσια νοσοκομεία γιατρούς, νοσηλευτές, εξοπλισμό, ΜΕΘ, εγκατέλειψε τον λαό στην τύχη του. Την ίδια ώρα πρόσφερε προκλητικά ασυλία στους κλινικάρχες του ιδιωτικού τομέα, επιτρέποντάς τους να θησαυρίζουν σε βάρος της Δημόσιας Υγείας και στις πλάτες του λαού.
18 μήνες τώρα τρομοκρατεί και εκφοβίζει τον λαό, καλλιεργεί συστηματικά το αντιδραστικό δόγμα της «ατομικής ευθύνης», εξαπολύει καταστολή και αστυνομοκρατία καταπατώντας βάναυσα τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες. Το παρατεταμένο lockdown που ζήσαμε καταδίκασε μεγάλα τμήματα εργαζομένων στην ανεργία, στη φτώχεια, την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Με την πολιτική της εκτρέφει συστηματικά την αμφιβολία, την καχυποψία, στρώνει το έδαφος να αναπτύσσονται διάφορες συντηρητικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις της αντιεπιστημονικής καθυστέρησης. Κοινός παρονομαστής αυτής της πολιτικής ήταν και παραμένει η προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει τις αποκλειστικά δικές της εγκληματικές ευθύνες και να τις μεταθέσει στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Τώρα κλιμακώνει την επίθεσή της απέναντι στους εργαζόμενους με πρόσχημα τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, κάνοντας πράξη το άκρως αυταρχικό μέτρο της υποχρεωτικής αναστολής εργασίας, της στέρησης του μισθού και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Με αυτή την πολιτική υπονομεύει ακόμα περισσότερο τον αναγκαίο μαζικό εμβολιασμό του λαού αλλά και τα ίδια τα εμβόλια που αποτελούν μια πολύ σπουδαία κατάκτηση της επιστήμης και της ανθρωπότητας και ένα από τα κύρια όπλα στη μάχη κατά της πανδημίας. Ακόμα παραπέρα, διαμορφώνει ένα νέο ακόμα πιο αυταρχικό – αντιδραστικό καθεστώς που κάθε «έκτακτη» συνθήκη θα αξιοποιείται ως εργαλείο για να στοχοποιηθούν και να χτυπηθούν τα λαϊκά στρώματα, για να ανοίξει ο δρόμος ακόμα και για απολύσεις. Αυτό αποδεικνύεται τώρα με το πρωτοφανές χτύπημα που δέχονται οι υγειονομικοί, οι οποίοι ως χθες ήταν οι «ήρωες» κατά την κυβέρνηση και σήμερα γίνονται τα πρώτα θύματα του κυβερνητικού αυταρχισμού.
Η άλλη όψη αυτής της πολιτικής ήταν η πρωτοφανής οικολογική καταστροφή που ζήσαμε τον περασμένο Αύγουστο. Οι καταστροφικές πυρκαγιές στη βόρεια Εύβοια, τη βόρεια Αττική, τη Λακωνία, την Αχαΐα, την Ηλεία, τη Φωκίδα, την Κερατέα κλπ, που κατέκαψαν σχεδόν 1εκ. στρέμματα δασών, δεν αποτελούν παράγωγα της «κλιματικής κρίσης», όπως επιχειρούν η κυβέρνηση και εν πολλοίς η αντιπολίτευση να μας πείσουν. Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας εγκληματικής πολιτικής που αρνείται να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των δασών, να ενισχύσει τη δασοπυρόσβεση και δασοπροστασία. Είναι εκείνη η πολιτική που δεν διστάζει να θυσιάσει τα δάση και τις περιουσίες των λαϊκών στρωμάτων, να εξαφανίσει κυριολεκτικά ολόκληρες περιοχές από τον χάρτη. Και στον κατάλληλο χρόνο πάνω στην καμένη γη, στον ανθρώπινο πόνο και την καταστροφή που αφήνει πίσω της, θα στρωθεί ξανά το αφήγημα της διαβόητης (καπιταλιστικής) «ανάπτυξης», που θα καταπατήσει και θα λεηλατήσει ακόμα περισσότερο το φυσικό περιβάλλον στο βωμό του κέρδους, αδιαφορώντας ακόμα και για το ανθρώπινο κόστος.
Μέσα σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και οι βάρβαρες συνέπειες του αντεργατικού εκτρώματος «Χατζηδάκη» που επέφερε συντριπτικό πλήγμα στις θεμελιώδεις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, στο 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις, στα συνδικάτα και τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ο αντεργατικός οδοστρωτήρας της κυβέρνησης δεν έχει σταματημό, αφού προωθεί με συνοπτικές και ταχύτατες διαδικασίες νέα μέτρα που τσακίζουν ακόμα περισσότερο την κοινωνική ασφάλιση προωθώντας την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης ή ότι έχει μείνει από αυτή.
Από τη διαχείριση της πανδημίας, το καθεστώς της αστυνομοκρατίας και της καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων ως τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές και όλο το αντιλαϊκό – αντεργατικό έργο που επέβαλε η ΝΔ, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΙΝΑΛ, και από το ΚΚΕ μέχρι το ακροδεξιό μόρφωμα της «Ελληνικής Λύσης» ακολούθησαν μια πολιτική ουράς στην κυβέρνηση και τις επιλογές της. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ με τη στάση
τους ανοιχτά έβαλαν πλάτη στην κυβερνητική πολιτική με το επιχείρημα της «έκτακτης συνθήκης», την ώρα που το ΚΚΕ χάραζε τη γραμμή του «μετά θα λογαριαστούμε». Ακόμα και μπροστά στο πρωτοφανές περιβαλλοντικό έγκλημα του περασμένου Αυγούστου, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ με μια φωνή δήλωσαν ότι «δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών» αθωώνοντας έτσι την καταστροφική κυβερνητική πολιτική. Αλλά ακόμα κι όταν ψηφίζονταν το αντεργατικό τερατούργημα «Χατζηδάκη», τα ίδια αυτά κόμματα και οι συνδικαλιστικές τους δυνάμεις έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης μαζικού και παρατεταμένου απεργιακού αγώνα. Η γραμμή τους χαρακτηρίστηκε από την άτακτη υποχώρηση και τη συνθηκολόγηση με την κυβερνητική πολιτική. Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι μόνο ο δρόμος του παρατεταμένου εξωκοινοβουλευτικού αγώνα του λαού και των εργαζομένων μπορεί να βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, με όχημα τα συνδικάτα και όπλο τη διαδήλωση και την απεργία! Αυτό τον δρόμο καλούμαστε να ανοίξουμε το αμέσως επόμενο διάστημα.
Β. Η δημόσια εκπαίδευση συνθλίβεται στις ταξικές μυλόπετρες της κυβέρνησης
Λίγες μόνο ημέρες πριν από το πρώτο σχολικό κουδούνι και η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα ή σαν τραγωδία. Κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ, όπως και πέρυσι έτσι και φέτος, αρνήθηκαν πεισματικά να πάρουν το οποιοδήποτε μέτρο για τη λειτουργία των σχολείων με όρους υγειονομικής προφύλαξης των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Ούτε και φέτος ικανοποιούν τα στοιχειώδη αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για 15 μαθητές στα τμήματα, για μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ με την αποκλειστική ευθύνη του ΕΟΔΥ στα σχολεία, για μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών. Αντί για μέτρα θωράκισης της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών η κυβέρνηση προκλητικά ανακοινώνει περικοπές στα κονδύλια στην καθαριότητα, την ώρα που θεσπίζει το μέτρο της έμμεσης υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς είτε να είναι εμβολιασμένοι ή να διενεργούν με δική τους ευθύνη – προφανώς και με δικά τους έξοδα – δύο τεστ την εβδομάδα, αλλιώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αναστολή εργασίας, τη στέρηση μισθού και των ασφαλιστικών εισφορών τους κατά τα πρότυπα των υγειονομικών! Είναι απόλυτη ανάγκη το εκπαιδευτικό κίνημα να βγει μαζικά στον δρόμο του αγώνα και να διεκδικήσει εδώ και τώρα τα αιτήματα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές επιστρέφουν πίσω στα σχολεία σε ένα τοπίο αγνώριστο σε άκρως αντιδραστική κατεύθυνση. Η κυβέρνηση εδώ και έναν χρόνο, αξιοποιώντας πολλαπλά την πανδημία και το παρατεταμένο λουκέτο στα σχολεία, επέβαλε σωρεία αντιεκπαιδευτικών μέτρων που πληγώνουν βαθιά το σώμα του Δημόσιου Σχολείου, χτυπούν τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας, αλλά και τις εργασιακές κατακτήσεις των εκπαιδευτικών. Μετά την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, την διαβόητη «τράπεζα θεμάτων», το ταξικό λεπίδι της ΕΒΕ που έκλεισε την πόρτα της πρόσβασης στα ΑΕΙ σε 40.000 υποψηφίους – αριθμός πρωτοφανής για τα μεταπολεμικά χρονικά – και το νόμο για την ΤΕΕ που επιδιώκει να εκδιώξει χιλιάδες μαθητές προς την κατάρτιση και τη μαθητεία, το αντιεκπαιδευτικό έργο ολοκληρώνεται με τον νόμο 4823 που επέβαλε η κυβέρνηση καταμεσίς του καλοκαιριού, υλοποιώντας μέχρι κεραίας όλες τις επιταγές της ΕΕ, του ΟΟΣΑ αλλά και του ΣΕΒ.
Η πολιτική τους εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, προωθεί το σχολείο των «δεξιοτήτων», τη μόρφωση για λίγους κι εκλεκτούς. Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ανοίγει τον δρόμο για το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, για να αρθεί η μονιμότητα στην εργασία και να ανοίξει ο δρόμος για απολύσεις. Με όχημα την αυτονομία της σχολικής μονάδας, επιβάλει νέα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στην λειτουργία των σχολείων και στρώνει το έδαφος για την ταξική κατηγοριοποίησή τους. Διευθυντές – manager σε ρόλο απόλυτου άρχοντα, μέντορες, ενδοσχολικοί συντονιστές και συντονιστές τάξεων αποτελούν τους άμεσους κρίκους υλοποίησης της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής. Έτσι αφυδατώνεται η λειτουργία των Συλλόγων Διδασκόντων, στραγγαλίζεται οποιαδήποτε ελευθερία και όσα δημοκρατικά δικαιώματα έχουν απομείνει στο Δημόσιο Σχολείο. Το μοντέλο της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συνδέεται με το περιεχόμενο και τον ρόλο του «νέου» αγοραίου σχολείου. Επιδίωξη της κυρίαρχης τάξης είναι η ιδεολογική χειραγώγηση των εκπαιδευτικών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβολή της πολιτικής της και αυτό προσπαθεί να πετύχει με τα μέτρα που επέβαλε. Αποτελεί ζητούμενο για το εκπαιδευτικό κίνημα η ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών νόμων που χτυπούν το Δημόσιο Σχολείο, εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς, τσακίζουν τα εργασιακά δικαιώματα.
Γ. Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών απειλούνται!
Το ΥΠΑΙΘ κάλεσε τα νόθα ΠΥΣΔΕ μέσα στο καλοκαίρι με κλειστά σχολεία, δίχως να έχουν συνεδριάσει οι Σύλλογοι Διδασκόντων και χωρίς να αποτυπώνεται η πραγματική κατάσταση στα σχολεία, να συνεδριάσουν και να πραγματοποιήσουν τις υπηρεσιακές μεταβολές καταστρατηγώντας ακόμα και τα όσα ίσχυαν ως τώρα στις τοποθετήσεις. Την ίδια στιγμή αφήνει να διαρρεύσει πως επίκεινται δραματικές περικοπές στην παράλληλη στήριξη σε βάρος των παιδιών με μαθησιακές ανάγκες, ετοιμάζει νέες περικοπές στα ολιγομελή τμήματα αυξάνει τους μαθητές στα τμήματα στο όνομα της «εξοικονόμησης πόρων». Αυτά αποτελούν δείγματα μιας πολιτικής που θέλει να αλλάξει το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών σε χειρότερη κατεύθυνση.
Την ίδια ώρα οι 11.700 διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών, που πραγματοποιήθηκαν όχι ως χάρη της κυβέρνησης αλλά λόγω του διαρκή αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος με κεντρικό αίτημα τη σταθερή και μόνιμη εργασία, δεν μπορούν να καλύψουν τα πραγματικά κενά που παραμένουν σε δυσθεώρητα ύψη λόγω του καθεστώτος της δεκαετούς αδιοριστίας. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε πως την περασμένη χρονιά καταγράφηκαν περίπου 45.000 κενά στο σύνολο της εκπαίδευσης. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι μαζικές φετινές συνταξιοδοτήσεις. Δεν χωρά αμφιβολία ότι η διεύρυνση των ελαστικών μορφών κόντρα στην σταθερή – μόνιμη εργασία αποτελεί για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο στρατηγική επιλογή. Τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για Μαζικούς Διορισμούς Μονίμων Εκπαιδευτικών, για σταθερή και μόνιμη εργασία είναι ζωντανά κι επίκαιρα όσο ποτέ. Ο αγώνας για την ικανοποίησή τους πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος!
Δ. Ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών και των σωματείων τους
Η κυβερνητική πολιτική μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Η συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση πρέπει να βρει έκφραση και διέξοδο στο δρόμο του αγώνα. Τα σωματεία πρέπει να αποτελέσουν την ατμομηχανή των αγώνων το επόμενο διάστημα. Είναι ανάγκη να σπάσει το παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown που επέβαλε η κυβέρνηση και συντηρείται ως και σήμερα με την ευθύνη των κυρίαρχων συνδικαλιστικών παρατάξεων. Στην εκπαίδευση ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και ΠΕΚ, αναπαράγοντας τη ρητορική του φόβου της πανδημίας, αρνούνται την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων και των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών (αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ κλπ). Μπροστά στην αναγκαιότητα αυτή οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σφυρίζουν αδιάφορα διακηρύσσοντας πως «είναι πάντα έτοιμοι».
Ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που κυβέρνηση και κεφάλαιο θωρακίζονται ενάντια στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, αμφισβητούν ευθέως το δικαίωμα στην απεργία, προωθούν τη χειραγώγηση των σωματείων μέσω του αντεργατικού νόμου «Χατζηδάκη», πρέπει να αντιπαρατεθούμε ανοιχτά με την κυβερνητική πολιτική και να υπερασπίσουμε τις δημοκρατικές συλλογικές μας διαδικασίες, την απεργία, τη διαδήλωση και τη συνέλευση. Καλούμε όλες τις ΕΛΜΕ να ενεργοποιηθούν άμεσα, να προκηρύξουν Γενικές Συνελεύσεις ενημέρωσης, συσπείρωσης και αγωνιστικής κινητοποίησης των εκπαιδευτικών. Να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατό στην πραγματοποίηση αποκλειστικά ζωντανών αρχαιρεσιών, να μην εφαρμόσουν τις αντισυνδικαλιστικές διατάξεις του ν. «Χατζηδάκη». Καλούμε επίσης την Ομοσπονδία χωρίς χρονοτριβές να προχωρήσει στην πραγματοποίηση του τακτικού συνδικαλιστικού Συνεδρίου το συντομότερο δυνατό μέσα στους επόμενους μήνες.
Ε. Αιτήματα – Πρόγραμμα Δράσης
ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ ΣΤΙΣ ΕΛΜΕ, ΣΤΗΝ ΟΛΜΕ, ΜΕ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ, Γ.Σ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ υπηρετώντας τη δημιουργία ενός ανατρεπτικού κινήματος που θα απαιτεί :
• ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Με 15 μαθητές κατ’ ανώτατο όριο στο τμήμα, μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, μαζικά δωρεάν τεστ για όλους, προσλήψεις προσωπικού στην καθαριότητα, εξοπλισμό των σχολείων με υγειονομικά μέσα, αύξηση των κονδυλίων για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών στην εκπαίδευση. Καμιά σκέψη για μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης. Κατάργηση της ΠΝΠ για την εξ αποστάσεως “εκπαίδευση”. Μαζικά επαναλαμβανόμενα και δωρεάν τεστ με την ευθύνη του ΕΟΔΥ σε όλα τα σχολεία για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας (γιατροί, ΜΕΘ, νοσοκομεία κλπ). Ο εμβολιασμός είναι ανάγκη και δικαίωμα. Απορρίπτουμε τον εκφοβισμό και τη στοχοποίηση. Καμία περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων με πρόσχημα τον κορονοϊό. Όλοι μαζί θα υπερασπίσουμε κάθε συνάδελφο που θα βρεθεί μπροστά στο φάσμα της απόλυσης ή της στέρησης μισθού.
• Ανασυγκρότηση της ύλης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης για την κάλυψη των μορφωτικών ελλειμμάτων των παιδιών από την τηλεκπαίδευση. Άμεσα μέτρα ενίσχυσης των παιδιών με ενισχυτική διδασκαλία σε κάθε σχολείο.
• Κατάργηση όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που νομοθετήθηκαν ως τώρα για το δημόσιο σχολείο. Η αξιολόγηση εκπαιδευτικών, σχολείων και σχολών δεν θα περάσει. Όχι στην ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων, μαθητών που φέρνει η εξωτερική και εσωτερική αξιολόγηση των σχολείων.
• Κατάργηση ΤΩΡΑ της ΕΒΕ στα γενικά και ειδικά μαθήματα. Να καλυφθούν τώρα όλες οι κενές θέσεις των Πανεπιστημίων. Αύξηση των εισακτέων. Η Τράπεζα θεμάτων στα Λύκεια θα μείνει στα χαρτιά. Καμιά σκέψη για πανελλαδικές εξετάσεις PISA στην ΣΤ΄δημοτικού και Γ΄Γυμνασίου.
• Όχι στο νέο αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων με τους εσωτερικούς κανονισμούς, τον πανοπτικό έλεγχο, την κατάργηση της στοιχειώδους δημοκρατίας και παιδαγωγικής ελευθερίας των Σ.Δ, τις υπερεξουσίες των δ/ντων, και της επιβολής του διευθυντικού δικαιώματος. Καμιά περιστολή των
συνδικαλιστικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικών, μαθητών. Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη. Αγώνας για δημοκρατία και παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους! Δουλειά με όλα τα εργασιακά-ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Μαζικοί διορισμοί τώρα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος (μείωση αριθμού μαθητών, όρια συνταξιοδότησης, ωράριο εργαστηρίων κλπ). Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία! Κατάργηση του προσοντολόγιου! Κατάργηση όλων των νέων μορφών ελαστικής εργασίας. Επαναφορά του ωραρίου στη ΔΕ, μείωση ωραρίου στην Πρωτοβάθμια. Όχι στην καταστρατήγηση του ωραρίου με εργασία εκτός σχολικού ωραρίου (επιμορφώσεις, συνεδριάσεις, εκπαιδευτικοί όμιλοι κλπ
• Κανένα παιδί έξω από τη δημόσια εκπαίδευση. Αποκλειστικά δημόσια 12χρονη, δωρεάν, ποιοτική, δημοκρατική εκπαίδευση όλων των παιδιών.
• Αύξηση των δαπανών τώρα στην Παιδεία και όχι για RAFALE και την αστυνομία. Δεν είμαστε επαίτες χορηγών και εισπράκτορες αντίτιμου στα σχολεία.
Στ. Πρόγραμμα Δράσης – Πρόταση
Η πρότασή μας απευθύνεται στην ΟΛΜΕ και στις ΕΛΜΕ τις οποίες και καλούμε σε κάθε περίπτωση να συντονιστούν επιδιώκοντας την συζήτηση, τις αποφάσεις, τους δρόμους υλοποίησής τους, μια που μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση χρειάζεται σκληρός, αποφασιστικός, ανυποχώρητος απεργιακός αγώνας διαρκείας με πολύμορφες δράσεις.
1. Μετά από δύο χρόνια τηλεκπαίδευσης και διάλυσης των συλλογικών διαδικασιών να γίνουν οι πρώτες μαζικές Γ.Σ των σωματείων μας ως τις 10/9. Πραγματοποίηση Γ.Σ προέδρων στις 11 κ΄12/9 στην Θεσσαλονίκη στη ΔΕΘ. Εναλλακτικά η Γ/Σ των προέδρων να πραγματοποιηθεί στις 18/9, με την παράλληλη δέσμευση από το Δ.Σ της ΟΛΜΕ ότι στις 12/9 στην ΔΕΘ (στην οποία και θα παρευρίσκεται) θα καλέσει σε ευρεία σύσκεψη τα Δ.Σ των ΕΛΜΕ της Βόρειας Ελλάδας.
2. Μαζική συμμετοχή στον σημαντικό αγωνιστικό, εργατικό σταθμό που είναι η κινητοποίηση στη ΔΕΘ στις 11/9.
3. Καλούμε την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ μέχρι το άνοιγμα των σχολείων να προβούν σε κινητοποιήσεις στις ΔΔΕ διεκδικώντας το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, τις εγκρίσεις όλων των τμημάτων με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας. Να δοθούν και να καλυφθούν όλα τα κενά των σχολείων.
4. Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 13/9 σε όλες τις πόλεις με το άνοιγμα των σχολείων.
5. Συμμετοχή σε όλα τα συλλαλητήρια της Τετάρτης 1/9, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και της διάλυσης του ασφαλιστικού.
6. Προτείνουμε στις Γ/Σ 24ωρη απεργία το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη (προτεινόμενη ημερομηνία 25/9). Κλιμακώνουμε με νέες Γ/Σ και Γ/Σ προέδρων στην λογική του παρατεταμένου και πολύμορφου αγώνα με αποφάσεις για 48ωρες ή μεγαλύτερης διάρκειας απεργιακές κινητοποιήσεις.
7. Επικαιροποιούμε την απεργία – αποχή από κάθε διαδικασία αυτοαξιολόγησης – ατομικής αξιολόγησης, παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα από ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ.
8. Παίρνουμε αποφάσεις ώστε κανένας συνάδελφος/ισσα να μην αποδεχτεί τον ρόλο μέντορα, συμβούλου τάξης κλπ. Οι συνάδελφοι να απέχουν από τις συνεδριάσεις αυτές των Σ/Δ, γιατί είναι μέρος της δημιουργίας του μηχανισμού αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης. Επιδιώκουμε να συνεδριάσουν οι Σ/Δ και να κάνουν σαφές πως δεν γίνονται αποδεκτές οι υπερεξουσίες των Δ/ντων, απαιτώντας τη συλλογική παιδαγωγική ευθύνη για τη λειτουργία και τα ζητήματα του σχολείου.
9. Καμπάνια ενημέρωσης γονέων, μαθητών (συσκέψεις – επιστολές) για το τοπίο που διαμορφώνεται στη δημόσια εκπαίδευση. Κοινές πρωτοβουλίες.
10. Απόφαση για Συντονισμό μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών για κινητοποίηση που να απαιτεί την κατάργηση της ΕΒΕ και να καλυφθούν τώρα όλες οι κενές θέσεις στα Πανεπιστήμια.
11. Ενιαίο μέτωπο εκπαιδευτικών σωματείων. Κοινή δράση με ΔΟΕ και ΣΕΠΕ.
12. Να πραγματοποιηθούν οι εκλογές των σωματείων στη διάρκεια του Φθινοπώρου.
1 Σεπτέμβρη 2021
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ
