Της Νίνας Γεωργιάδου
Όπως κάθε μπανανία που σέβεται τον εαυτό της, η Βαλκανική απόληξη βγάζει τα παιδιά της στο σφυρί.
Την Τετάρτη 8/9, λίγες μέρες πριν τους σχολικούς αγιασμούς, η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου , μαζί με τον πρόεδρο του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδας (Ξ.Ε.Ε.) Αλέξανδρο Βασιλικό, ανακοίνωσαν την συνεργασία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με το Ξ.Ε.Ε., που αφορά: Απασχόληση σε ξενοδοχειακές μονάδες, παιδιών μεγαλύτερα από 16 ετών, που διαβιούν σε «δομές φροντίδας ανηλίκων»
Το πιο ευάλωτο και απροστάτευτο μέρος του ανήλικου πληθυσμού, τα παιδιά των ορφανοτροφείων και των «δομών φιλοξενίας» προσφύγων, στέλνονται στα σκλαβοπάζαρα.
Πέρα από κάθε θεσμικό πλαίσιο που αφορά στην εργασία ανηλίκων, .με έκδοση βιβλιαρίου εργασίας ειδικού σκοπού, πέρα από την ουσιαστική φροντίδα που οφείλεται σ’ αυτά τα παιδιά με απρόσκοπτη δωρεάν εκπαίδευση, παροχή υγείας και συνδρομή κοινωνικών λειτουργών, τα παιδιά βγαίνουν στο σκλαβοπάζαρο, σ’ έναν εργασιακό τομέα μάλιστα, όπου οι ενήλικοι βιώνουν τις πιο άθλιες συνθήκες δουλειάς, σε ωράρια, αμοιβή και διαμονή, με απόντες τους επιθεωρητές εργασίας.
Χωρίς ντροπή η ανακοίνωση της νεοφιλελεύθερης μπουμπούς αναφέρει, «Η κοινωνική αλληλεγγύη, γίνεται πράξη. Στην πορεία μας, δεν αφήνουμε κανέναν πίσω»
Μετά το εργασιακό κάτεργο που νομοθέτησε ο Χατζηδάκης, μετά την εκπόρνευση ανηλίκων από το θεατρώνη που δεν γνώριζαν, «κανένας πίσω». Οι ανήλικοι «των δομών φιλοξενίας» θα αναβιώσουν την άγρια εκμετάλλευση που είχε καθιερώσει η Φρειδερίκη στις «παιδουπόλεις» της, όπου 36.562 παιδιά, με το σύστημα της "πειθαρχημένης διαβίωσης», προσπόρισαν εκατομμύρια στα βασιλικά ταμεία.
Μόνο το Βασιλικό Ίδρυμα της Φλώρινας, με τιμές 1949, όπου ένα σπίτι πουλιόταν για 50 δραχμές, – είχε κέρδη 1.005.000 δραχμές, απ’ την πώληση 170.608 φορεμάτων, 90.936 πήχεων υφάσματος, όλα φτιαγμένα από ορφανά παιδιά, ενώ τα ποσά που εισέπρατταν τα βασιλικά ταμεία για κάθε υιοθεσία στο εξωτερικό ανταγωνίζονταν επάξια τα μικρά εργατικά χέρια
Η ξενοδοχειακή μπίζνα, την οποία λυμαίνεται κυρίως η Γερμανική TUI, θέλει σκλάβους. Και ίσως, στο δρόμο που χάραξε ο παιδοφιλικός τουρισμός της Ταϋλάνδης θέλει και κοντινότερους προορισμούς.
Η νεοφιλελεύθερη μπουμπού δεν έχει κανένα λόγο να ντρέπεται. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.
Η ντροπή είναι όλη δική μας.
