… όχι υπέρ των εκπαιδευτικών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
Στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, την ώρα αυτή της μάχης για την αξιολόγηση, η ΔΑΚΕ οικουρεί. Είναι ήσυχη ότι οι άλλες καθεστωτικές παρατάξεις θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της. Και πράγματι, οι παρατάξεις ΠΕΚ (ΚΙΝΑΛ) ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ)και ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) φαίνεται πως μπέρδεψαν το άταφο πολιτικό κουφάρι του Αμαρουσίου με την ωραία κοιμωμένη και βάλθηκαν να της δώσουν το φιλί της ζωής. Σε μια Κοτσιφάκειας έμπνευσης απατεωνιά, σαλπίζουν αμαχητί υποχώρηση, αφήνοντας την τύχη της απεργίας αποχής από την αξιολόγηση στο έλεος της δικαστικής εξουσίας, η οποία βέβαια δεν έχει ποτέ διανοηθεί να απορρίψει αίτημα της εκτελεστικής εξουσίας για χαρακτηρισμό της όποιας απεργίας ως παράνομης και καταχρηστικής και έργου του Σατανά.
Στην πρόσκληση που απηύθυναν στις άλλες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες τις καλούν σε «μάχες» οπισθοφυλακής και κλείνουν το θέμα της αξιολόγησης με μια 24ωρη απεργία-ξεκάρφωμα στις 11 Οκτωβρίου χωρίς καμία προοπτική κλιμάκωσης, χωρίς Γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, χωρίς ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ.
Μετά από αυτή την ημερομηνία και με τα δικαστήρια να έχουν αχρηστεύσει το όπλο της απεργίας αποχής από τη αξιολόγηση, τίποτα δεν μπαίνει πια στο δρόμο των αξιολογητών του Αμαρουσίου. Το νεκροταφείο της εκπαίδευσης που σχεδιάζουν, φαντάζει πεδίο δόξης λαμπρό μπροστά τους.
Το πρόσχημα των γραφειοκρατών είναι ότι δεν υπάρχει απεργιακή διάθεση από τα κάτω. Το περίεργο βέβαια είναι ότι αρνούνται να μας ρωτήσουν. Αν είναι τόσο βέβαιοι για τις διαθέσεις των εκπαιδευτικών, τι τους εμποδίζει να συμφωνήσουν με τις Παρεμβάσεις για νέο γύρο Γενικών συνελεύσεων και Γενικής Συνέλευσης προέδρων;
Η απάντηση είναι νομίζουμε η προφανής. Διότι δεν ενδιαφέρονται για το τι θέλει ή μπορεί να κάνει ο κόσμος της εκπαίδευσης, ο κόσμος που στέλνει συλλήβδην και ανελλιπώς στα πολιτικά τάρταρα όλους τους και όλες τις υπουργούς παιδείας εδώ και 15 χρόνια. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να καρπωθούν εκλογικά τη δυσαρέσκεια του κόσμου της εκπαίδευσης.
Θέλουν τον εκπαιδευτικό ηττημένο γιατί φοβούνται ότι σε μια απεργιακή ανάταση οι ίδιοι θα ξεπεραστούν πολιτικά. Φοβούνται και δικαίως, ότι άνεμος της ανυπακοής θα αποκαλύψει τη συναίνεση τους στο πολιτικό σύστημα που φέρνει την αξιολόγηση (και τη συναίνεση των ΠΕΚ-ΣΥΝΕΚ στην ίδια την αξιολόγηση) και θα σκορπίσει τους εκλογικούς καρπούς της δυσαρέσκειας πολύ πριν καταλήξουν στην δική τους κάλπη.
Πώς να πορευτούμε;
Χρειάζεται να συγκληθεί άμεσα Γενική Συνέλευση σε κάθε ΕΛΜΕ. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την απεργία στα χέρια μας αν δεν θέλουμε να ηττηθούμε από ένα μορμολύκειο εκεί στο Μαρούσι που το ποδοπατήσαμε και πέρυσι και φέτος:
Απεργιακές Επιτροπές σε κάθε ΕΛΜΕ.
Η απεργία στα χέρια των Απεργών.
2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
