Μετά από δύο χρονιά με περιορισμούς κατά την πασχαλινή περίοδο, φέτος επιστρέφουν οι παραδόσεις. Μεταξύ άλλων, αναβιώνει το γνωστό το έθιμο των «μπότηδων» στην Κέρκυρα.

Πρόκειται για ένα από τα διασημότερα έθιμα του νησιού κατά το οποίο οι ντόπιοι πετούν μεγάλες στάμνες από τα μπαλκόνια, γύρω από την πλατεία Ληστών. 

Το εν λόγω έθιμο ξεκινά κάθε Μεγάλο Σάββατο το πρωί και συμβολίζει τι διώξιμο του κακού.

Τι είναι ο «μπότης» – Διάφορες θεωρίες…

Μία από τις θεωρίες για την ερμηνεία του «μπότη» προέρχεται από την Ενετοκρατία, όταν εκείνοι που κατείχαν τα Επτάνησα πετούσαν από το σπίτι τους παλιά πράγματα.

Το έθιμο συμβολίζει την ελπίδα, την αισιοδοξία και την αναγέννηση της φύσης, ενώ τα σπασμένα κομμάτια τα παίρνουν μαζί τους.

Σύμφωνα με το έθιμο, που τις ρίζες του τις συναντάμε τον 16ο αιώνα, μετά το πέρας της λιτανείας του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, που σήμερα έγινε εντός του ομώνυμου ναού, κεκλεισμένων των θυρών, τελείται ο Εσπερινός της Αναστάσεως. Κατά τη θρησκευτική παράδοση, όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει τον στίχο «Ανάστα, ο Θεός, κρινον την γην…» οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης σημαίνουν χαρμόσυνα και από τα μπαλκόνια των σπιτιών οι κάτοικοι ρίχνουν παλιά πήλινα δοχεία, δηλαδή τους «μπότηδες» που είναι γεμάτοι με νερό. Οι «μπότηδες» έχουν στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους, ενώ είναι δεμένοι με κόκκινες κορδέλες. Με το σπάσιμο τους εκδιώκονται τα «μολύσματα», τα κακά και μοχθηρά πνεύματα, ενώ σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, το σπάσιμο των «Μπότηδων αναπαριστά με τους κρότους, την οργή για τη προδοσία του Ιούδα.