Επιβεβαιώνεται πλέον ότι με άδεια εισαγγελέα η ΕΥΠ παρακολουθούσε το κινητό του ευρωβουλευτή και μετέπειτα αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη. Το γεγονός είναι πολύ χοντρό για να ξεπερνιέται εύκολα, ακόμα και στο καταθλιπτικό μηντιακό τοπίο της σημερινής Ελλάδας. Πολύ περισσότερο, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη περιφέρεται δεξιά και αριστερά ως υπόδειγμα δημοκρατικής και πεφωτισμένης ηγεσίας.
Η ΕΥΠ αποδεικνύεται εν έτει 2022 διαχρονικό καρκίνωμα που πρέπει να αφαιρεθεί από την ελληνική κοινωνία. Δεν έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Για την ακρίβεια το πολύπαθο “εθνικό συμφέρον” αποτελεί προκάλυμμα καπνού για τα συμφέροντα της άρχουσας ελίτ που καταδυναστεύει τη χώρα και την κοινωνία της. Οι υπηρεσίες πληροφοριών – παραρτήματα των αμερικανικών και ισραηλινών υπηρεσιών – πρέπει να ξηλωθούν ολοκληρωτικά και να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους όσους τέλεσαν εγκληματικές πράξεις, της εποπτεύουσας εισαγγελέως συμπεριλαμβανομένης.
Η άμεση υπαγωγή της ΕΥΠ στον έλεγχο Μητσοτάκη, με έναν από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν έχει να κάνει με τα φληναφήματα περί “επιτελικού” κράτους. Αφορά τη θωράκιση του αστικού κόσμου από τυχόν νέες περιπέτειες τύπου Ιουλίου του 2015. Η δημοκρατία είναι ανεκτή, όταν βολεύει την άρχουσα τάξη. Όταν αμφισβητούνται οι προτεραιότητες και οι στρατηγικές της επιλογές, επιστρατεύονται μέσα και μέθοδοι χουντικού τύπου.
Χουντικής λογικής -καθαρά και απερίφραστα- είναι η παρακολούθηση κινητού αρχηγού πολιτικού κόμματος. Τα περί Κινέζικών ύποπτων funds, είναι γελοίες δικαιολογίες για να κουκουλώσουν το μέγα σκάνδαλο της υποκλοπής – με υπογραφή εισαγγελέα – που επί μήνες έκανε η ΕΥΠ. Το καθεστώς Μητσοτάκη (γιατί μια εκλεγμένη κυβέρνηση που παρακολουθεί τους πολιτικούς της αντιπάλους, καθεστώς είναι), επιχείρησε να μάθει παρανόμως τις προθέσεις του μέλλοντος (τότε) αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, και προχώρησε στην παγίδευση του τηλεφώνου του. Η παρέμβαση στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ με την αναζήτηση “άπλυτων” του Ανδρουλάκη και την πριμοδότηση του μητσοτακικότερου του Μητσοτάκη, Λοβέρδου είναι μια υπαρκτή αλλά μάλλον δευτερεύουσα πλευρά του σκανδάλου των υποκλοπών. Η κύρια πλευρά είναι ο ασφυκτικός έλεγχος των εξελίξεων ώστε να αποφευχθούν συστημικοί κίνδυνοι και τριγμοί.
Η παραίτηση του επικεφαλής της ΕΥΠ Κοντολέοντα, και πολύ περισσότερο, η παραίτηση Δημητριάδη (Νο1 άνθρωπος του Μητσοτάκη), δεν αφορούν προσπάθεια διερεύνησης των υποκλοπών, αλλά αναγκαστική πολιτική υποχώρηση μπροστά σε ένα σκάνδαλο μεγατόνων. Θυσιάζονται δύο πρωτοπαλίκαρα του Μητσοτάκη για να διασωθεί ο ίδιος από το όνειδος των υποκλοπών. Το γεγονός όμως ότι η ΕΥΠ τελεί υπό την άμεση εποπτεία του πρωθυπουργού από το 2019, καθιστά τον ίδιο τον Μητσοτάκη ένοχο εγκληματικής δραστηριότητας. Γιατί τίποτα λιγότερο από εγκληματική δραστηριότητα δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την “νόμιμη” παρακολούθηση τηλεφώνου αρχηγού πολιτικού κόμματος.
Αν τα ΜΜΕ στην Ελλάδα λειτουργούσαν με στοιχειώδη αίσθηση πολιτικής ευθύνης, θα είχαμε σε εξέλιξη το ελληνικό Watergate με αντίστοιχες συνέπειες για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Το Σύνταγμα και η δημοκρατική νομιμότητα εξευτελίζεται ώστε να σιγουρευτεί η ελληνική άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό ότι δεν θα ξαναζήσει την αβεβαιότητα της περιόδου του δημοψηφίσματος.
Αυτό είναι και το βασικό συμπέρασμα από το μέγα σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Το αστικό καθεστώς δεν φοβάται τον Νίκο Ανδρουλάκη – θα ήταν αστείος αυτός ο ισχυρισμός. Φοβάται όρους πολιτικής αστάθειας που μπορεί να επαναφέρουν στην ημερήσια διάταξη τον κίνδυνο αποσκίρτησης της χώρας από τον ευρω-μονόδρομο, ανεξάρτητα με το αν όλο, μα όλο, το πολιτικό προσωπικό ορκίζεται στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας.
Η δημοκρατία είναι δημοκρατία αν βολεύει την αστική τάξη. Αν όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα, οι δημοκρατικές αρχές αντικαθίστανται με ανατριχιαστική ευκολία με σκοτεινές μεθόδους και πρακτικές βγαλμένες από τις δεκαετίες του 60 και του 70. Άλλωστε η κυβερνώσα παράταξη έχει δηλώσει ότι θεωρεί εαυτόν τον “νόμιμο ιδιοκτήτη” της χώρας. Τι πειράζει αν ο ιδιοκτήτης παρακολουθεί την ιδιοκτησία του και τους πολίτες της;
Αρθρογραφεί στο antapocrisis για θέματα πολιτικής επικαιρότητας και Αριστεράς.
ΠΗΓΗ: antapocrisis.gr
