Απειλή αφανισμού για την κτηνοτροφία
Στον αφανισμό οδηγούνται οι κτηνοτρόφοι εξαιτίας της αδιαφορίας του «επιτελικού κράτους» της Δεξιάς. Η καταστροφή αποτελεί πλέον μία αδήριτη πραγματικότητα από τη στιγμή που το κόστος παραγωγής του γάλακτος ή του κρέατος έχει διπλασιαστεί ή και σε περιπτώσεις (εντατικής εκμετάλλευσης των ζώων σε κλειστό περιβάλλον), τριπλασιαστεί. Παράλληλα, το εργατικό προσωπικό -κυρίως αλλοδαποί- είναι δυσεύρετο, ενώ οι τράπεζες και οι εισπρακτικές εταιρείες επιδίδονται σε ένα συνεχές κυνηγητό των κτηνοτρόφων για χρέη και απειλές με πλειστηριασμό όχι μόνο των μονάδων τους, αλλά και των σπιτιών τους. Τέλος να προσθέσουμε τις αυξήσεις των ναύλων που κάνουν τις μεταφορές δυσπρόσιτες.
Ωστόσο, είναι σκόπιμο να δούμε τα πράγματα ιχνηλατώντας τα «επί των τύπων των ήλων» ώστε η παρουσίαση να αποκτήσει μία ζωντανή διάσταση.
***
Με την κτηνοτροφία γενικά ασχολούνται 115.000 κτηνοτρόφοι που μαζί με τις οικογένειές τους φθάνουν τις 400.000 του αγροτικού πληθυσμού. Επιπλέον δουλεύουν γύρω στις 150.000 εργάτες κυρίως αλλοδαποί. Εκτρέφονται γύρω στις 1.600.000 γαλακτοπαραγωγές αγελάδες και 500.000 αγελάδες κρεοπαραγωγής, ενώ τα αιγοπρόβατα φθάνουν τα 12,9 εκατ. κεφάλια. Η αύξηση του 25% στο γάλα που δόθηκε τον Σεπτέμβρη ίσα-ίσα που καλύπτει τον πληθωρισμό και ένα 15% του κόστους παραγωγής. Ωστόσο, οι ζωοτροφές και η Ενέργεια εξακολουθούν να αποτελούν το 85% του κόστους παραγωγής. Πιο συγκεκριμένα το καλαμπόκι (βασική ζωοτροφή) από 18 λεπτά/κιλό έχει πάει στα 42 λ/κιλό. Το κριθάρι από 13λ/κιλό έχει πάει στα 35λ/κιλό. Το τριφύλλι από 14 λ/κιλό έχει πάει στα 35-40 λ/κιλό. Το πετρέλαιο από 1,35 €/λίτρο έχει πάει στα 1,95 €/λίτρο. Το ηλεκτρικό ρεύμα από 7λ/kWh έχει πάει στα 21 λ/kWh. Το ίδιο τα κτηνιατρικά σκευάσματα, τα φάρμακα, τα εργαλεία και τα μηχανήματα. Το αγελαδινό γάλα από 0,38 €/λίτρο πέρσι, έχει φθάσει το 0,55 €/λίτρο, ενώ στον καταναλωτή πουλιέται σήμερα 1,83 €/λίτρο για να αγγίξει τον χειμώνα τα 2 €/λίτρο! Στο πρόβειο γάλα η τιμή στον παραγωγό είναι 1,64 €/λίτρο υπολειπόμενη κατά 0,16 λεπτά το κόστος παραγωγής της. Η φέτα –με τις γνωστές νοθείες που πολλαπλασιάζουν τα κέρδη στους βιομηχάνους- βαδίζει προς τα 15 €/κιλό. Ήδη παρατηρείται μείωση κατά 85.000 τόνους, ενώ η ντόπια κατανάλωση έχει σαφώς μειωθεί λόγω της υψηλής τιμής της.
Ειδικά στην κτηνοτροφία, μεταξύ 2019 και 2022 το κόστος παραγωγής έχει διπλασιαστεί, ενώ σε σχέση με πέρυσι το φθινόπωρο έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 25%, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Σε πολλές περιπτώσεις οι κτηνοτρόφοι σφάζουν παραγωγικά ζώα προκειμένου να αποφύγουν παραπέρα έξοδα συντήρησης, χωρίς να μπορούν να τα αντικαταστήσουν Ήδη η μείωση στην αγελαδοτροφία φθάνει το 30%, ενώ στην αιγοπροβατοτροφία το 40%. Το πάζλ του αφανισμού συμπληρώνεται με τους πεινασμένους λύκους να κατασπαράζουν την εκτατική αιγοπροβατοτροφία εισβάλλοντας στα μαντριά, ενώ τα αγριογούρουνα καταστρέφουν τις καλλιέργειες καλαμποκιού και τριφυλλιού. Γι’ αυτές τις καταστροφές θα πρέπει να αλλαχθεί ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο από όλες τις φυσικές καταστροφές και νόσους στο 100%. Θυμίζουμε, πως όλες οι κυβερνήσεις στήριξαν το εμπάργκο στη Ρωσία από το 2014, που έγινε αυστηρότερο φέτος και έτσι χάθηκε μια τεράστια αγορά για τα αγροτικά προϊόντα.
Η κτηνοτροφία απορροφά το 1/3 της φυτικής παραγωγής της χώρας, με το πρόβλημα στην αλυσίδα να μεταφέρεται και στους υπόλοιπους καλλιεργητές εφόσον οι κτηνοτρόφοι στερούνται ρευστότητας για να αγοράσουν ζωοτροφές. Μοναδική νότα αισιοδοξίας και δυνατότητα ενίσχυσης της διαπραγματευτικής ισχύος των παραγωγών είναι η οργάνωσή τους σε συνεταιρισμούς. Η ισορροπία της κτηνοτροφίας κλονίζεται επικίνδυνα, καθώς οι αλλοδαποί εργάτες εγκαταλείπουν τις ελληνικές μονάδες (μισθοί περ. 750 €/μήνα πλέον διαμονή, διατροφή, εισφορές) αναζητώντας δουλειά σε Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία.
***
Όλ’ αυτά τα προβλήματα η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα αντιμετωπίζει τελείως αδιάφορα, υποσχόμενη -διαμέσου του υπουργού Γ.Γεωργαντά- κάποια μέτρα. Συγκεκριμένα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επικαλούμενη τις «σφικτές δημοσιονομικές συνθήκες», δίνει επιδόματα-ψίχουλα, voucher, pass κλπ, ενώ από το «Ταμείο Ανάκαμψης» καταγράφονται 70 δισ. € στους επιχειρηματίες και τίποτα στον πρωτογενή τομέα. Για τις επιπτώσεις από τον κορονοϊό έδωσαν 32 δισ. € στις επιχειρήσεις και μόλις 350 εκατ. € σε γεωργούς, κτηνοτρόφους, αλιείς και μελισσοκόμους. Κάθε χρόνο δίνουν 370 εκατ. € σε εφοπλιστές, κλινικάρχες, ξενοδόχους για αφορολόγητο πετρέλαιο και επιστροφή ΕΦΚ στα καύσιμα. Φέτος, για μια και μόνο χρονιά, δέησαν να δώσουν 68 εκατ. € επιστροφή ΕΦΚ σε όλους τους αγρότες. Οι απαιτήσεις των κτηνοτρόφων είναι να δοθούν 200 €/αγελάδα παραγωγής και 25 €/προβατίνα, με συνολικό κόστος 150 εκατ. €, εκτός και αν δοθεί άτοκο δάνειο 7-10 εκατ. € σε κάθε κτηνοτροφική μονάδα, ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει. Επιπλέον η συνδεδεμένη ενίσχυση της ΚΑΠ να πάει στα ζώα που γεννιούνται στην Ελλάδα και όχι στα εισαγόμενα. Τέλος το ΥΠΑΑ θα πρέπει να λύσει το πρόβλημα της παράλογης αύξησης των ζωοτροφών, γιατί κάθε ημέρα που περνά τα ζώα υποσιτίζονται. Επιπλέον, να πάρει πίσω τους δασοκτόνους Δασικούς Χάρτες, σύμφωνα με τους οποίους αποχαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις 6.700.000 στρέμματα, προκειμένου να αποδοθούν σε ΑΠΕ ή φωτοβολταϊκά. Τέλος να παρθούν άμεσα μέτρα για τις πρόχειρες, παράνομες, μισοκατεστραμμένες, ακατάλληλες σταυλικές εγκαταστάσεις, να παρέμβει κατασταλτικά προς τα άγρια ζώα (λύκοι, αγριογούρουνα) και να ληφθεί μέριμνα για τη ρίψη βιομηχανικών λυμάτων σε ρέματα, ποτάμια, λίμνες από τα οποία πίνουν τα ζώα.
Για όλα αυτά τα δίκαια αιτήματα των κτηνοτρόφων η κυβέρνηση έχει καταλήξει στο να δοθούν «στοχευμένα» μέτρα ύψους 89 εκατ. € συνολικά για την αγροτική οικονομία από τα οποία το 60% στην κτηνοτροφία. Συγκεκριμένα: 7-7,5 €/ζώο σε 8,6 εκατ. αιγοπρόβατα και 55 €/ζώο στις αγελάδες. Η ενίσχυση θα γίνει από το ΥπΑΑΤ, ενώ εκατομμύρια ζώα -κυρίως αιγοπρόβατα- από τα δηλωμένα στο ΟΣΔΕ, δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ!
Σε όλη αυτή την αλυσίδα (παραγωγή, μεταποίηση, κατανάλωση), οι αυξήσεις του κόστους έχουν πλέον παγιωθεί και δεν αντιμετωπίζονται με ψευτοεπιδοτήσεις και έκτακτα αλλοπρόσαλλα μέτρα. Και προφανώς το κόστος μετακυλίεται στον καταναλωτή, ο οποίος με τη σειρά του περιορίζει τις αγορές του, δημιουργώντας εύλογα κίνδυνο φτωχοποίησης σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Ήδη στα ράφια, τα προϊόντα πωλούνται 5-10 φορές ακριβότερα από την τιμή που τα πουλάει ο παραγωγός, εξαιτίας του κυνηγιού του κέρδους από εμπόρους και μεσάζοντες.
Οι προσδοκίες σε μία ΚΑΠ για δικαιότερη αντιμετώπιση της κτηνοτροφίας και εξισορροπητικές επενδύσεις, φαίνεται να διαψεύδονται, καθώς η νέα ΚΑΠ 2023-27 περικόπτει ακόμα παραπέρα τα κονδύλια στην «ενεργό αγροτική παραγωγή», δίνοντας προτεραιότητα στο περιβάλλον (ΑΠΕ, φωτοβολταϊκά, κ.α.) καθώς και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και «πράσινης ανάπτυξης», τα οποία σηματοδοτούν τη συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια.
Δυστυχώς, η οργή και η αγανάκτηση των κτηνοτρόφων εξαντλείται είτε στο καφενείο, είτε στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα την αδράνεια και την απογοήτευση. Οι εξάρσεις της «Πανελλήνιας Επιτροπής των Μπλόκων» αποσκοπούν σε μία διεύρυνση της εκλογικής πελατείας του ΚΚΕ, χωρίς να οδηγούν σε κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα. Έτσι το καζάνι θα συνεχίσει να βράζει, αν νέοι αγώνες δεν έρθουν στο προσκήνιο.
Ιδιαίτερα στον κόσμο των κτηνοτρόφων, είναι απαραίτητη η δουλειά της βάσης, μέσα από το ουσιαστικότερο κύτταρο, τους αγροτικούς συλλόγους (τους οποίους σκόπιμα υποβάθμισαν), μέσα από ομιλίες σε καφενεία, μέσα από ιδιαίτερες συζητήσεις, για τη διαμόρφωση της εικόνας των αιτιών της κακοδαιμονίας των φτωχομεσαίων κτηνοτρόφων. Αν αυτό γίνει συνείδηση, αν αυτό συνδυαστεί με τα οικονομικά και διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής Γεωργίας, αν δεθεί με τα γενικότερα αιτήματα των άλλων εργατολαϊκών στρωμάτων, τότε μόνο οι αγώνες αποκτούν ταξικό χαρακτήρα, τότε μόνο κερδίζουν την αποδοχή του ευρύτερου λαϊκού κινήματος, των λαϊκών επιδιώξεων, τότε μόνο μπορεί να πάρει σάρκα και οστά ο αγώνας για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και τη βελτίωση της θέσης του αγρότη.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
