Της Τ. Γ.

"Ολα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι, κι όλοι να τρώνε δίκιο δεν είναι" τραγουδούσε ο Λουκιανός, στα "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας'".

Παραφραζόμενοι οι στίχοι του Νεγρεπόντη σε "όλα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι, κι όλοι να ζήσουν δίκιο δεν είναι" θα λέγαμε πως συνοψίζουν την ασκούμενη πολιτική της "Παλαιόθεν Οικογενειοκρατείας", στους καιρούς της πανδημίας.

Σούπερ ουαου γκόμενοι, με υπέρκομψες συζυγους, πλαισιωμένοι από σύγχρονες Αντουανέτες και άριστους απογόνους πολίτικων ακρίδων και φασιστικών καταβολών, παίρνουν μέτρα- κουνώντας το δάχτυλο πάντα- με στόχο των αφανισμό των "πλεμπαίων".

Χωρίς καμιά οχύρωση του Ε.Σ.Υ., ανοίγουν σύνορα, ανοίγουν μπιτσόμπαρα και χώρους για τα "ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα''

Λίαν συντόμως, ανοίγουν και τα σχολεία. Χωρίς οργάνωση, χωρίς σχέδιο, χωρίς προστασία καμιά. Και ο παραλογισμός επελαύνει, αγέρωχος. Ετσι, σε μια αίθουσα 50 τ.μ -στην καλύτερη των περιπτώσεων θα κληθούν να διαβιούν για 6 ώρες, ημερησίως, 26 άτομα ( 25 παιδιά και 1 παιδαγωγός) !!!
Σημειωτέον ότι  σε ένα εμπορικό κατάστημα αναλόγων διαστάσεων, το ανώτερο επιτρεπτό όριο είναι 7 άτομα, (Πελάτες και προσωπικό μαζί) ,

Παιδιά 4χρονα, 5χρονα, εξάχρονα, που ξαφνικά -ανατρέποντας όλους τους νόμους της φύσης-διαθέτουν εξαιρετική ωριμότητα ,σύμφωνα με τους "επαΐοντες", και ως εκ τούτου θα λειτουργούν ρομποτικά, τηρώντας επακριβώς, όλους τους κανόνες υγιεινός (διαρκή και σωστή χρήση μάσκας, αποφυγή συγχνωτισμού και αλληλεπίδρασης με συνομήλικους, συνεχούς απολύμανσης των χεριών κ.λπ, κ.λπ)