Είναι πολλοί. Είναι πολλές. Συμπληρώνουν κάθε χρόνο τα λεγόμενα «κενά στην εκπαίδευση».

Και αναρωτιέται κανείς: Αφού υπάρχουν κενά στην εκπαίδευση γιατί δεν διορίζονται μόνιμα 40.000 και πλέον άτομα που παραμένουν εδώ και χρόνια αναπληρωτ(ρι)ές στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και μετακινούνται σαν νομάδες ανά 9 μήνες και σε διαφορετικό σημείο του χάρτη;

Νέοι και νέες νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και καθηγητές αναγκάζονται να ζουν σαν φοιτητές σε μικρά επιπλωμένα σπίτια – σε τουριστικές περιοχές συχνά δεν βρίσκουν καν να νοικιάσουν σπίτι γιατί οι ιδιοκτήτες προτιμούν να τα νοικιάζουν σε τουρίστες μέσω ArBnnb- για λίγους μήνες, με έξοδα μετακίνησης, με μετακομίσεις, με άγχος… και από τον Ιούνιο είναι πάλι άνεργοι χωρίς να γνωρίζουν αν θα επαναπροσληφθούν την επόμενη χρονιά και πού.

Πραγματικά χρειάζεται θάρρος και πολύ κουράγιο για να το κάνουν αυτό επί χρόνια. Και μεράκι και όρεξη να δουλέψουν και να προσφέρουν.

Αναρωτιέται λοιπόν, κάποιος εύλογα: Για ποιο λόγο απαξιώνουν με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους που κρατούν την εκπαίδευση των νέων στα χέρια τους;

Μήπως γιατί με αυτόν τον τρόπο απαξιώνουν εξ’ ολοκλήρου τη δημόσια και δωρεάν παιδεία;

Κάνω έκκληση στα ΜΜΕ που ασχολούνται με την εκπαίδευση να αναδείξουν το θέμα αυτό που αφορά τόσες χιλιάδες κόσμου.

Μπορεί ο λόγος που γράφω αυτές τις γραμμές να είναι, αν θέλετε, ιδιοτελής γιατί ο αδελφός μου είναι εδώ και χρόνια αναπληρωτής και έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα ως άλλος περιπλανώμενος Ιουδαίος –φέτος και με ένα μωρό στην αγκαλιά – αλλά το θέμα δεν αφορά λίγους/ες, αλλά πολλούς/ες.

Και όχι μόνο 40.000 άτομα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια, αλλά και όλους τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο ελπίζοντας ότι θα λάβουν σωστή εκπαίδευση.

Γι αυτό πρέπει όλοι να απαιτήσουμε άμεσα ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤ(ΡΙ)ΩΝ και ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ στην εκπαίδευση ώστε να καλύπτονται όλες οι εκπαιδευτικές ανάγκες.

 Μαρία Αυγέα