Η λευτεριά είναι σχολειό
και ποιος θα τη σπουδάσει
Πήγα και ΄γω και σπούδασα
και βγήκα ένας αντάρτης
Π. Τζαβέλας
Μες την αποφορά των νόμων της αγοράς και του μεταμοντέρνου πολτού, μύρισε δειλά δειλά το άρωμα της αξιοπρέπειας και της πρωτογενούς πολιτικοποίησης. Μαθητούδια μισοζαλισμένα από την εντατικοποίηση και δάσκαλοι μέχρι τα χτες σκυφτοί, να τρώνε καρπαζιές που πέφτανε βροχηδόν, σηκώνουν τα κεφάλια, ορθώνουν ανάστημα και αρθρώνουν το «φτάνει πια».
Μέχρι εδώ ήταν, κύριοι κυβερνήτες! ‘Εχετε κουρελιάσει την κοινή λογική και την (αστική) δημοκρατία, έχετε διαλύσει τη δημόσια εκπαίδευση και κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους, βάλατε τα παπαγαλάκια σας να μας κατηχάνε μέρα νύχτα ότι τα κάνετε όλα σωστά, λες και ζούμε σε μια παράλληλη, δική σας πραγματικότητα. Μα η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική και εκδικείται αμείλικτα τους επίδοξους βιαστές της. Έρχεται η ώρα και η στιγμή που γυρίζει ο τροχός και ξυπνάει ο γίγαντας λαός, αυτός που οι ελίτ των χορτασμένων θεωρούν χύδην όχλο...
Αν το εκτιμάμε σωστά, ζούμε τέτοιες πολύτιμες στιγμές στον εκπαιδευτικό χώρο. Ξαναπιάνουμε ψηλαφητά το νήμα της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, του συλλογικού αγώνα. Τώρα είναι η ώρα της δημοκρατίας των συνελεύσεων, των γόνιμων εσωτερικών αντιπαραθέσεων και της σύνθεσης, που εξασφαλίζουν την αρραγή ενότητα και την ακτινοβολία των κινημάτων στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο.
Πάμε, λοιπόν, όλοι μαζί, να μάθουμε απ΄ την αρχή την αλφαβήτα της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης και της ανυποχώρητης πάλης. Να προχωρήσουμε απ΄το «Δεν πάει άλλο» στο «Να πάει αλλιώς». Βήμα το βήμα, σχολείο το σχολείο, με μαχητικότητα, με υπομονή και επιμονή, με τη φοβέρα για τους από πάνω και την ενθάρρυνση στο συνάδελφο, ας χτίσουμε μέτωπα από τα κάτω. Ας μάθουμε ξανά να συνδέουμε το επιμέρους αίτημα, την καθημερινή λαχτάρα, την ανάγκη να ανασάνουμε με τα μεγάλα οράματα, αυτά που δίνουν νόημα και σκοπό στην ανθρώπινη ζωή.
Μας εξαθλίωσαν υλικά, μας λοιδόρησαν και μας εξευτέλισαν, μας τρομοκρατούν, όπως και ολόκληρη την κοινωνία, με το δόγμα της ατομικής ευθύνης και την απειλή της καραντίνας. Την ίδια στιγμή, όμως, με περισσή αλαζονεία, με άγνοια ορίων, Ύβρεως και Ιστορίας, μάς πατάνε την πιο ευαίσθητη υπνώττουσσα χορδή μας:την ανάγκη για δημοκρατία και αξιοπρέπεια. Γι΄ αυτό αρνηθήκαμε τις κάμερες, μαζί με ολόκληρη τη δημοκρατική κοινή γνώμη, γι΄ αυτό και τώρα χίλιες φορές αρνιόμαστε την κουκούλα και το ηλεκτρονικό ρουφιανιλίκι, το οποίο, στο κάτω κάτω της γραφής είναι και πρακτικώς ανεφάρμοστο, ακόμα κι αν κηρύξουν δικτατορία.
Αφού, λοιπόν, το Μητσοτακέικο και το Κεραμιδαριό βάλθηκαν να μας νεκραναστήσουν, θα τους το ανταποδώσουμε στο ακέραιο: θα τους στείλουμε σπίτια τους, να τους κουράρουν οι Μαγιορκίνηδες, έτσι, για να καταλάβουν τι εστί βερίκοκο...
Κέρκυρα, 3-10-20
Όλγα Τσιλιμπάρη
Εκπαιδευτικός
Μέλος ΕΛΜΕ Κέρκυρας
