Δεύτερο κύμα πανδημίας Νοέμβριος 2020, άναρθρες κραυγές και ψίθυροι, κλωθογυρίζουν στα αυτιά μας και μας ζαλίζουν:

Κολλάει στα εστιατόρια, τις καφετέριες και τα μπαρ, δεν κολλάει στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Κολλάει στα γυμνάσια και τα λύκεια, δεν κολλάει στα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία.

Κολλάει στους χώρους μαζικής άθλησης και στα γυμναστήρια, δεν κολλάει στις προπονήσεις και τους αγώνες των υπερπρωταθλητών και των αδρά αμειβομένων επαγγελματιών αθλητών.

Κολλάει στις αθλητικές ακαδημίες και τα σωματεία, δεν κολλάει στο μάθημα της φυσικής αγωγής στα δημοτικά σχολεία.

Κολλάει στις δημόσιες υπηρεσίες, δεν κολλάει στα δικαστήρια.

Κολλάει σε πάνω από εννιά άτομα στις κηδείες, δεν κολλάει σε μέχρι εξήντα άτομα σε γήπεδα.

Μεταδίδεται περισσότερο με ατομικές κοινωνικές επισκέψεις και λιγότερο με τουριστικές περιηγήσεις σε ανοιχτά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους.

Μεταδίδεται περισσότερο με το κρύο και λιγότερο με την ζέστη. Άλλωστε το κρύο τσιτώνει το δέρμα και ανοίγει τις πύλες του οργανισμού.

Δεν επηρεάζει την μετάδοσή του η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού μαθητών στις τάξεις. Αντίθετα στις ανοιχτές πλατείες οι έφηβοι κάνουν πάρτι μαζί του.

Η εισπνοή και εκπνοή λειτουργεί καλύτερα με μάσκα παρά χωρίς. Όχι η μάσκα σας «καίει» τα πνευμόνια.

Οι αποστάσεις προστατεύουν πιο πολύ από τις μάσκες, ενώ οι αποστάσεις χωρίς μάσκες τον διασπείρουν.

Τελικά έχουμε περισσότερες κλίνες ΜΕΘ ή έχουμε περισσότερες απλές κλίνες;

Έχουμε σύστημα τηλεκπαίδευσης με τάμπλετ για όλους ή έχουμε ταχυδρομικά περιστέρια;

Το Πάσχα έρχεται και με το καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα φεύγει.

Του Αγίου Νικολάου θα στρογγυλοκάθεται και τα Χριστούγεννα θα φεύγει.

Για όλα τα παραπάνω λοιπόν, ανακοινώνεται σε όλους μας, ότι οι ειδικοί εισηγήθηκαν και οι κυβερνώντες παίρνουν την ευθύνη και την πολιτική απόφαση να επιβάλλουν lockdown, αλλά με εξαιρέσεις, ευθυγραμμιζόμενες με τις εισηγήσεις.

Με τα ηλεκτρονικά χαρτονομίσματα η ανθρωπότητα νικά ενώ με τις αδειανές τσέπες χάνει, μεταφράζεται αυτό το lockdown, από κάποιους.

Η ημέρα φεύγει, το περπατημένο ουίσκι του Γιάννη έρχεται, λέω εγώ. Τελικά θα μας τρελάνετε, για ποιόν μιλάτε για τον κορωνοϊό ή για τον μέγα μάγο Χουντίνι;

Το αποτέλεσμα πιστεύω ότι είναι το ίδιο. Εμπνέουν και πείθουν πολλούς όλα αυτά ότι, αυτοί που ορίζουν τις τύχες μας, γνωρίζουν επακριβώς τι πρέπει να γίνει ή βλέποντας και κάνοντας. Δεν θεωρώ ότι αυτές οι παλινωδίες είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Βλέπε μοντέλο Σουηδίας, Νέας Ζηλανδίας και αντίθετα μοντέλο Β. Κορέας και Κίνας, χωρίς σταθερότητα στα μοτίβα αντιμετώπισης της πανδημίας, αλλά συνεχώς μεταβαλλόμενες και αλληλοσυγκρουόμενες μεθόδους και απόψεις.

Εάν ξαφνικά μας επισκέπτονταν σήμερα κάποιο νοήμον ον από άλλον πλανήτη, μπορεί και να πίστευε ότι όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν με μία ομαδική παράκρουση και όχι με την πραγματικότητα ενός βιολογικού πολέμου. Γιατί αυτό που ζούμε βιολογικός, λόγω μικροβιακής μόλυνσης,   πόλεμος, λόγω έλλειψης φαρμάκων και εμβολίων, είναι.

Ρε σεις πεθαίνει κόσμος. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Απέναντι σε αυτήν την αλήθεια μόνο η ειλικρίνεια μπορεί να σταθεί. Όλα τα άλλα είναι, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Υπάρχει κανείς εκεί ψηλά να έχει τα μπατζάκια και να βγει να μας πει, απλά, κατανοητά και χωρίς πολλά λόγια: «Συμπολίτες μου δεν έχουμε ιδέα για τον αόρατο και ύπουλο εχθρό, δεν είμαστε σίγουροι για το πώς και πότε μεταδίδεται, πως εξελίσσεται η νόσος σε διάφορες ηλικίες, πότε ακριβώς εκδηλώνεται και ποιό φάρμακο είναι πιο αποδοτικό. Για αυτό από σήμερα, αποφασίζουμε να πάρουμε το μόνο μέτρο που έχει δοκιμαστεί και αποδίδει, «κλείνουμε» στην κυριολεξία όλη την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας για ένα χρονικό διάστημα, χωρίς εξαιρέσεις, πλην αυτών που έχουν να κάνουν με βοήθεια σε πρόσωπα που το έχουν ανάγκη και της πώλησης ειδών πρώτης ανάγκης, μέχρι να αποκτήσουμε την πλήρη γνώση και τα υγειονομικά όπλα που θα μας δώσουν την νίκη στον πόλεμο. Παράλληλα και για την επιβίωση, περίθαλψη και εκπαίδευση του πληθυσμού, επιτάσσουμε προσωρινά όλα τα απαραίτητα μέσα, εφόδια και ανθρώπινο δυναμικό, από αυτούς που τα διαθέτουν σε περίσσευμα, ξέρουμε εμείς».

Υγεία, Ψωμί και Παιδεία για όλους δηλαδή, για να χρησιμοποιήσουμε λίγη από την αίγλη του διαχρονικού συνθήματος, που ακούστηκε πριν από σαράντα επτά χρόνια, παραφράζοντάς το.

Υπάρχει κανείς ή άραγε, όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι, ακούς μόνο ψιθύρους και οι απεγνωσμένες κραυγές διαχέονται μόνο στους παρακατιανούς.

Έτσι όμως πιστεύω ότι εμπνέεται ο χειμαζόμενος πληθυσμός, απαλλάσσεται από την ανασφάλεια επιβίωσης και πολεμά με σθένος και επίγνωση της ατομικής του ευθύνης για την νίκη και στο τέλος νικά.

Από την άλλη τι ζούμε σήμερα; Αντικρουόμενες επιστημονικές απόψεις, αποδοχές λαθών, πολιτικούς και αντιπολιτευτικούς διαξιφισμούς, εκατέρωθεν μικροπολιτικές τοποθετήσεις και αβεβαιότητα για το μέλλον. Καραντίνες «ακορντεόν» για την τάχα σωτήρια λειτουργία της αγοράς στις γιορτές, ετεροχρονισμένο ανοιγοκλείσιμο των σχολείων και σοβαροφανείς ή συνομωσιολογικές θεωρίες της «φαιδράς πορτοκαλέας».

Ρε σεις θα μας τρελάνετε, το μόνο σίγουρο ότι πεθαίνει κόσμος. Γιατί όλα αυτά;

Μη μας κοιτάτε σαν χαμένοι, συγχωράτε μας που δεν καταλαβαίνουμε. Αν καταλάβουμε μπορεί και να ξεψεκαστούμε. Πείτε μας λοιπόν την πάσα αλήθεια:

Ξεστομίστε το και αφήστε το λακριντί για την ατομική ευθύνη μας, για την απροσεξία μας, για την ανευθυνότητά μας, στην οποία αποκλειστικά και μόνο επιρρίπτετε την ευθύνη για τις εκατόμβες θυμάτων που έχουμε και που έρχονται, μακάρι να διαψευστούμε. Όταν την άνοιξη νικούσαμε τον κορονωϊό, οι πατέρες της νίκης ήταν μόνο οι κυβερνήτες μας και παίρνανε διεθνώς τα εύσημα. Τώρα που τρώμε απανωτά χαστούκια, η ήττα φορτώνεται σε όλους εμάς τους απρόσεκτους.

Άντε επιτέλους πείτε το δυνατά να το ακούσουμε: «Τι θέλετε ρε κατακαημένοι να καταργήσουμε το σύστημα; Εάν βγούμε και ανακοινώσουμε ότι θα γίνουν όλα αυτά που ζητάτε, θα δημιουργήσουμε ένα κακό παράδειγμα και ένα κακό προηγούμενο, θα σας καλομάθουμε. Δηλαδή σε κάθε κρίση θα πληρώνουμε εμείς οι λίγοι από το περίσσευμά μας για να σώνεστε εσείς οι πολλοί; Δεν σφάξαμε, ας προσέχατε. Εμείς δεν είμαστε κοντόφθαλμοι όπως εσείς, εμείς βλέπουμε πολύ μακριά, όταν θα λήξει αυτή η περιπέτεια.

Κλίνες ΜΕΘ θέτε χιλιάδες ε; Και τι θα γίνουν ρε ζωντόβολα μετά την κρίση οι κλινικάρχες που βάλανε τόσα λεφτά για να ανοίξουν τις επιχειρήσεις τους; Πως θα εισπράττουν περιουσίες από το δημόσιο σύστημα υγείας και από τους ασθενείς;

Δημόσια σχολεία θέτε με δεκαπέντε μαθητές ανά αίθουσα, με καθαρίστριες, με υποστηρικτικό προσωπικό, με ολοήμερα παντού και με πλήρες εκπαιδευτικό προσωπικό ε; Και τι θα γίνουν ρε άπονοι μετά την κρίση οι σχολάρχες με τις τεράστιες επενδύσεις στα ιδιωτικά εκπαιδευτήριά τους και τους μισθούς πείνας στο εκπαιδευτικό προσωπικό; Ποιος θα τους εκχωρεί τον οικογενειακό του προϋπολογισμό;

Κλειστά δικαστήρια θέτε για να μην συνωστίζεται και κυκλοφορεί κόσμος και κοσμάκης ε; Και τι θα απογίνουν ρε αγράμματοι μετά οι τραπεζίτες, πως θα εγγράφονται υποθήκες στα σπίτια του κοσμάκη για να εξασφαλιστούν τα χρέη και συνακόλουθα τα κέρδη; Εκτός αν είστε μαζοχιστές και το τραβάει ο οργανισμός σας για μία ακόμη ανακεφαλαιοποίηση με τα δικά σας λεφτά, γιατί εσείς έχετε, οι τραπεζίτες όχι.».

Ρε σεις τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, ξυπνάτε, πεθαίνει κόσμος. Εγώ τα είπα και νίπτω τας χείρας μου, πολύ σχολαστικά.