Υπενθυμίζουμε οτι τα πρώτα “μέτρα στήριξης” ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση τον περασμένο Μάρτιο, με την αφορμή του πρώτου lockdown. Σε εκείνο το πρώτο κύμα της πανδημίας η κυβέρνηση είχε απαντήσει με αναστολές συμβάσεων και με έκτακτα επιδόματα των 800 ευρώ για τους μισθωτούς και των 600 ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες, με χρόνο ισχύος τις 45 μέρες. Συγχρόνως, προς εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων, εγκαινίασε το πρόγραμμα Συν-Εργασία, με το οποίο οι εργοδότες μπορούσαν και μπορούν να μειώσουν έως και 50% τις ώρες κατά τις οποίες απασχολούν τους εργαζομένους τους, αρκεί να εμφανίζουν μείωση του τζίρου τους κατά 20%. Έτσι, η επιχείρηση πληρώνει τον εργαζόμενο μόνο για τις ώρες που δουλεύει, ενώ το 60% του υπόλοιπου ποσού καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, με την πάροδο των μηνών άρχισαν και οι εκπτώσεις στα “πακέτα στήριξης” – οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ολόκληροι κλάδοι μισθωτών ξεχάστηκαν από την κυβέρνηση, καθώς η χώρα πέρασε σε μια πλασματική περίοδο κανονικότητας, με ανοιχτά σύνορα και αγορές: οι αποζημιώσεις ειδικού σκοπού και τα βοηθήματα έγιναν αποσπασματικά, έκτακτα, και δίνονταν με καθυστέρηση δύο ή και τριών μηνών. Αλλά και τα επιδόματα που ανακοινώθηκαν για τους ανέργους, μακροχρόνιους και μη, αφορούσαν τελικά μόνο σε ένα μικρό αριθμό δικαιούχων από τη μακρά λίστα του ΟΑΕΔ – είναι χαρακτηριστικό ότι ωφελήθηκαν μόλις 330.000 από τους συνολικά 1.030.411 ανέργους (στοιχεία Σεπτεμβρίου 2020).

Σήμερα, στο δεύτερο κύμα της πανδημίας και 8 μήνες από το πρώτο lockdown, η κυβέρνηση άθελά της ομολογεί δημόσια την ανεπάρκεια των μέτρων και την έλλειψη πραγματικής κρατικής στήριξης προς τους εργαζόμενους: με έναν πρόχειρο υπολογισμό, και αν θεωρήσουμε ότι τα 2,1 δισ. ευρώ που αναφέρθηκαν από τον Βρούτση προορίζονταν μόνο για τους θιγόμενους εργαζόμενους, προκύπτει ότι κάθε εργαζόμενος που δέχθηκε “στήριξη” έλαβε στην πραγματικότητα περίπου 857,00 ευρώ για 8 μήνες! Δηλαδή, κοντά στο ένα εκατοστάρικο το μήνα κατά μέσο όρο! Έτσι, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι καλούνται να ζήσουν επί μήνες με ψίχουλα, σε ένα παρατεταμένο κλίμα εργασιακής παράλυσης.

Την ίδια ώρα, προτεραιότητα του κυβερνητικού επιτελείου παραμένει η συστηματική διοχέτευση χρημάτων στις επιχειρήσεις, είτε μέσω της Συν-Εργασίας είτε μέσω διαφόρων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, με ποσοστά επιχορήγησης 60-100% μισθού και ασφαλιστικών εισφορών και μπόνους πρόσληψης προσωπικού. Σε συνθήκες πανδημίας, χιλιάδες νοικοκυριά μένουν χωρίς οικονομική βοήθεια, χωρίς καμία απολύτως στήριξη από το κράτος. Πλήττονται πλέον σοβαρά και κινδυνεύουν όχι από τον ιό, αλλά από την νεοφιλελεύθερη, αντικοινωνική κυβερνητική πολιτική.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος