Όντας μέσα στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, τα σχολεία "κινούνται" ξανά με τον μηχανισμό της τηλεκπαίδευσης.
Η υπουργός δηλώνει ότι η εκπαιδευτική διαδικασία τελείται με φυσιολογικούς ρυθμούς χωρίς σημαντικές δυσκολίες και ότι «το τελευταίο οκτάμηνο έχουν γίνει πολύ μεγάλα βήματα στις δημόσιες ψηφιακές υποδομές». Όμως πρόκειται για βήματα που κινούν μπροστά ή πίσω; Η (τηλ)εκπαίδευση είναι φανερό -ειδικότερα από την ματιά των μαθητών- ότι δυσλειτουργεί σε πολλές πτυχές και διαστάσεις της.
Η έλλειψη ηλεκτρονικών συσκευών ή δυνατότητας σύνδεσης στο διαδίκτυο αφαιρούν σε πολλά παιδιά το δικαίωμα συμμετοχής στην εκπαιδευτική διαδικασία, φαινόμενο που εντείνεται στις επαρχιακές περιοχές, και έχει ως αποτέλεσμα την διόγκωση των ήδη υπαρχόντων εκπαιδευτικών ανισοτήτων.
Το κράτος είναι υποχρεωμένο να το αντισταθμίσει αυτό με το να παρέχει ίσες ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές.
Παράλληλα, λόγω αδύναμης σύνδεσης, πολλές διδακτικές ώρες χάνονται ή δεν επιτυγχάνουν τον σκοπό τους, εφόσον καθηγητές και μαθητές αδυνατούν να συνδεθούν στις τάξεις και να επικοινωνήσουν απρόσκοπτα. Αλλά ακόμα και με το να πετύχουν τον "σκοπό" τους δηλαδή την κάλυψη της ύλης ποσοτικά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι επιτυγχάνουν και ποιοτικά.
Αρκετοί καθηγητές δηλώνουν ότι έχουν προχωρήσει αρκετά στην ύλη με αποτέλεσμα το υπουργείο να 'χει την ψευδαίσθηση ότι όλα κυλούν υπό κλίμα κανονικότητας.
Επιπλέον, με τις ατέλειωτες ώρες υποχρεωτικής παρακολούθησης των απρόσωπων τηλεμαθημάτων, εκτός από την πρόκληση σωματικών συμπτωμάτων σημαντική είναι και η επίδραση στην ψυχολογία -παράγοντας καθοριστικός, ειδικότερα για τους πανελλαδικά εξεταζόμενους μαθητές-.
Σ 'αυτό το σημείο κρίνεται απαραίτητο να ακουστούν τα αιτήματα των μαθητών τα οποία μπορούν να αποτελέσουν τον θεμέλιο λίθο στην άμβλυνση του εκπαιδευτικό κενού που έχει δημιουργηθεί. Κύριο αίτημα αποτελεί η έγκαιρη μείωση της διδακτέας και της εξεταστέας ύλης, ειδικά για την Γ' λυκείου, η οποία δίνει σε δύσκολες συνθήκες τον αγώνα των πανελληνίων και μοχθεί ψυχικά και πνευματικά.
Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα αναγκαίο να μην πραγματοποιηθεί η αξιολόγηση και βαθμολόγηση των μαθητών, η οποία ενισχύει -υπό αυτές τις συνθήκες ακομα περισσότερο- τον αντιπαιδαγωγικό και άνισο χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ζητείται να μην προσμετρηθούν οι απουσίες των μαθητών και με τη παράταση της σχολικής χρονιάς να επαναληφθεί η ύλη που καλύφθηκε προσχηματικά μέσω της τηλεκπαίδευσης η οποία αποδεικνύεται αδύναμο υποκατάστατο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Τέλος, είναι επίσης σημαντικό να καλυφθούν και τα μαθησιακά κενά που δημιουργήθηκαν στην προηγούμενη καραντίνα.
Καλείται λοιπόν το υπουργείο να λάβει σοβαρά τις προτάσεις των μαθητών και να μην προβεί στην εφαρμογή ανούσιων μεταρρυθμίσεων και νομοσχεδίων για αλλαγές στον τρόπο εξέτασης και ειδικότερα σε ο,τι αφορά τις πανελλήνιες καθώς κάτι τέτοιο δεν ενδείκνυται σε καιρούς πανδημίας. Με κλειστά σχολεία και «κλειστή» την επικοινωνία οποιαδήποτε απόφαση που επιβάλλεται μονομερώς είναι έκδηλο ότι καταργεί την πολυφωνία και εν τέλει υποσκάπτει την δημοκρατία.
Το σκίτσο του άρθρου το έφτιαξε μαθήτρια που συνέβαλε και στη συγγραφή του κειμένου
