Μέσα στους επόμενους στόχους της ΥΠΑΙΘ Ν. Κεραμέως είναι να  αναστήσει τον «άταφο νεκρό» της εκπαίδευσης δηλαδή την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Όπως σημειώνει η ίδια, σε συνέντευξή της στο «Βήμα της Κυριακής», κάθε αξιολογούμενος θα αξιολογείται από τουλάχιστον δύο αξιολογητές, θα έχει τον προσωπικό του ηλεκτρονικό φάκελο, ενώ θα προβλέπεται συνέντευξη μεταξύ αξιολογούμενου και αξιολογητή, όπως και προγραμματισμένες παρατηρήσεις διδασκαλίας μαθημάτων.

Συγκεκριμένα, η υπουργός Παιδείας αναφέρει:

- Ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Πότε ξεκινάει, ποια κριτήρια σκέφτεστε; Θα πρωταγωνιστούν σ' αυτήν οι διευθυντές σχολείων και ενδεχομένως οι νέοι σχολικοί σύμβουλοι;

«Το σύστημα αξιολόγησης που εξετάζουμε στοχεύει στη διαρκή βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών. Βασική αρχή της εφαρμογής του συστήματος αξιολόγησης είναι η παραδοχή ότι όποιος αξιολογεί αξιολογείται, στο πλαίσιο μιας αμφίδρομης αξιολογικής διαδικασίας.

Κάθε αξιολογούμενος θα αξιολογείται από τουλάχιστον δύο αξιολογητές, ενώ η αξιολόγηση θα οργανώνεται σε δύο διαφορετικά πλαίσια τα οποία έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και κριτήρια.

Συνολική (summative) αξιολόγηση για τα στελέχη εκπαίδευσης, η οποία συνδέεται με την έρευνα για τη μέτρηση της αποτελεσματικότητας και διαμορφωτική formative αξιολόγηση για τους εκπαιδευτικούς με διττό στόχο την επιβράβευση της προσπάθειας και τη συνεχή βελτίωση της απόδοσης μέσω σκιαγράφησης δυνατοτήτων και αδυναμιών.

Κάθε εκπαιδευτικός και στέλεχος εκπαίδευσης θα έχει τον προσωπικό του ηλεκτρονικό φάκελο, στον οποίο θα καταχωρίζονται ανάμεσα σε άλλα στοιχεία άσκησης του εκπαιδευτικού/διοικητικού του έργου, θα προβλέπεται συνέντευξη μεταξύ αξιολογούμενου και αξιολογητή, καθώς και προγραμματισμένες παρατηρήσεις διδασκαλίας μαθημάτων.

Στόχος του συστήματος αξιολόγησης η διαρκής βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ατομική αξιολόγηση θα αφορά τη «βαθμολόγηση» του έργου του εκπαιδευτικού μέσα στο σχολείο.

Την ίδια ώρα οι αυξημένες αρμοδιότητες σε αυτό θα έχουν ο διευθυντής του σχολείου και ο συντονιστής εκπαιδευτικού έργου (ο πρώην σχολικός σύμβουλος, θεσμός όμως που επανέρχεται σύντομα στα σχολεία).

Η αλήθεια είναι παρά τους ευφημισμούς και τις αγιογραφικές διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνήσεων η αυτοαξιολόγηση /αξιολόγηση, όπου και αν εφαρμόστηκε και παρά την επένδυση με χίλιες δυο «αθώες» έννοιες συνδέθηκε με ένα ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσεων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων εκπαιδευτικών και μαθητών, εργαλείο βαθμολογικής- μισθολογικής καθήλωσης και απολύσεων.

Να θυμίσουμε ότι τα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών σύμφωνα με το Π.Δ. 152, που υπερασπίζεται ο πρόεδρος του ΙΕΠ και οι επιτελείς της κυβέρνησης, κατηγοριοποιούνται σε πέντε κατηγορίες και σε κάθε κατηγορία περιλαμβάνονται μια σειρά κριτήρια με βάση τα οποία γίνεται η αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση – κατάταξη των εκπαιδευτικών:

Οι πέντε κατηγορίες περιλαμβάνουν μια σειρά από κριτήρια και αντιστοιχίζονται με βάση την τετράβαθμη βαθμολογική κλίμακα και την κλίμακα 0 -100 ως εξής (άρθρο5):

α) «ελλιπής»:       0 έως 30 βαθμοί,

β) «επαρκής»:     31 έως 60 βαθμοί

γ) «πολύ καλός»: 61 έως 80 βαθμοί και

δ) «εξαιρετικός»:  81 έως 100 βαθμοί.

Οι εκπαιδευτικοί που σύμφωνα με το άρθρο 16, παρ. 4 «χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτήρια σε μια εκ των κατηγοριών χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, ασχέτως συνολικής βαθμολογίας». Έτσι «εγγράφονται στον πίνακα των μη προακτέων που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011(ΦΕΚ Α 226)» για  το ενιαίο μισθολόγιο που προβλέπει: «Οι υπάλληλοι που περιλαμβάνονται σε πίνακα μη προακτέων στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δυο (2) έτη»

Η πρώτη γενική παρατήρηση είναι ότι με αυτό τον τρόπο κατακερματίζεται τόσο η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού, όσο και η εκπαιδευτική διαδικασία. Και ακόμα χειρότερα επιχειρείται η ποσοτικοποίηση και μέτρηση χαρακτηριστικών της ανθρώπινης προσωπικότητας και στοιχείων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Επιδιώκεται να επικυρωθούν ως αντικειμενικά μετρήσιμα στοιχεία της προσωπικότητας και νοητικές λειτουργίες των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως η διδακτική ή μαθησιακή ικανότητα, η πνευματική και επιστημονική συγκρότηση, η ικανότητα επικοινωνίας και ο τρόπος συμπεριφοράς, οι διαπροσωπικές σχέσεις, οι ιδέες, η φαντασία, η πρωτοβουλία κ.ά. Τα πάντα θα μπαίνουν σε «κουτάκια» και θα πολλαπλασιάζονται με συντελεστές, από το κλίμα στην τάξη μέχρι τη χρήση νέων τεχνολογιών ή την προετοιμασία για τη διδασκαλία.

Από την αυτοαξιολόγση στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με βάση τις επιδόσεις των μαθητών!

Η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι η εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης οδήγησε παντού σε κατηγοριοποίηση και κλείσιμο σχολείων, στην λειτουργία των σχολικών μονάδων με όρους ανταγωνισμού και επιχειρηματικότητας. Κατέστρεψε το δημόσιο σχολείο και τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, άνοιξε τον δρόμο για την είσοδο γονέων και δήμων σε αυτό, με ρόλο επόπτη του εκπαιδευτικού έργου. Η λεγόμενη αυτονομία της σχολικής μονάδας, η διαφοροποίηση στο ίδιο το περιεχόμενο του σχολείου, η μετατροπή των σχολείων σε οικονομικές μονάδες που θα προσπαθούν να εξασφαλίσουν το «ψωμί» τους μόνες τους (προφανώς από τους γονείς ή από κάποιους χορηγούς), η λεγόμενη «ελεύθερη επιλογή» του διδακτικού προσωπικού (που σημαίνει εδραίωση μηχανισμών ρουσφετιού), μαζί με την ενίσχυση του ρόλου της γονεϊκής επιλογής, της δυνατότητας δηλαδή των γονιών να επιλέξουν σχολείο, αποτελούν τη «χημεία» της αποδόμησης του δημόσιου χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος.

Γιώργος Κ. Καββαδίας – drepani.gr (argyrades.gr)