«Αχ, πού ‘σαι, νιότη, που ‘δειχνες
πως θα γινόμουν άλλος!»
Κατά 2,5% μειώθηκαν οι εργαζόμενοι στο σύστημα υγείας και κατά 6% αυξηθήκαν
οι αστυνομικοί σε ένα χρόνο. Η κυβέρνηση θεωρεί την αστυνομία ως λύση για κάθε
πρόβλημα. Και ο ΚΡΑΧ το αποτυπώνει θαυμάσια στην παρακάτω ιστορία.
Ο υπουργός που (συν)υπέγραψε μνημόνια, χωρίς να τα διαβάσει καν, μιλάει για ανωριμότητα
των εκλεγμένων αρχών να αυτοδιαχειριστούν την ευνομία των Πανεπιστημίων. Και επιβάλλει
την Αστυνομία ως προσωρινή (;) λύση, με επιχειρήματα που θυμίζουν άλλες εποχές.
Οι ομοιότητες είναι εμφανείς, τις διαφορές μπορείτε να τις βρείτε ή σας εμποδίζει
ο σκοταδισμός και η μαύρη μαυρίλα της αντίδρασης; Το πενάκι του ΚΡΑΧ
Όταν όμως επιλέγεις να είσαι χαλαρός μια μέρα, όλο το σύμπαν συνωμοτεί
για να σε κάνει έξαλλο. Είναι εκείνη η στιγμή που μπαίνει στο μαγαζί
ένας νεαρός γύρω στα 28-30, κλασική φιγούρα «τσ΄αντρικής σχολής»
ή αλλιώς «αρσενικό παλιάς κοπής». Κάθεται στην καρέκλα πίσω και περιμένει
τη σειρά του, ανοίγει το κινητό του, σκρολάρει και απευθυνόμενος σε όλους,
ξεκινάει αρχικά μια κουβέντα για το ποδόσφαιρο. Όμως δεν έμεινε στα αθλητικά.
Προχώρησε και σε άλλο θέμα…
«Ναι, καλά…και όλες αυτές οι π….. τώρα το θυμήθηκαν να τους καταγγείλουν;»,
είπε φωναχτά και όλο αυτό ακούστηκε σαν συναγερμός στο μυαλό μου.
Ήχησε τόσο έντονα μέσα μου, που βγήκα αυτόματα από τη χαλαρή μου διάθεση
και πήρα αμέσως θέση μάχης. Δεν θέλω να σας πω τί ακριβώς άκουσε εκείνη
τη στιγμή «το αντράκι της παλιάς κοπής» . Ήταν τέτοιας έντασης και «ποιότητας»
τα λόγια μου, που έβγαλε το σκασμό και λούφαξε στη γωνιά του και δεν ξαναμίλησε.
Όλη αυτή η λάθος αντίληψη δεν αλλάζει μόνο με τις καταγγελίες, θέλει δουλειά
από όλους μας. Θέλει κάθε φορά που συμβαίνει μπροστά μας να μιλάμε κι εμείς,
γιατί πολύ απλά η σιωπή μας τη θρέφει και τη δυναμώνει.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Δημήτρης Γεωργοπάλης