Η αξιολόγηση δεν θα περάσει!

Οργανώνουμε τον αγώνα μας στα σωματεία

Υλοποιούμε όλες και όλοι την απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία-αποχή από τις αξιολογικές διαδικασίες

Σχεδόν 40 χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητισμού και 24 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου μιας σειράς νόμων για την αξιολόγηση που ακυρώθηκαν στην πράξη από το εκπαιδευτικό κίνημα, το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) με ΦΕΚ 140/20-1-2021 και τίτλο: «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο». Η ψήφιση του νόμου 4692/2020 και η έκδοση της σχετικής Υ.Α. ανοίγει μια μεγάλη περίοδο σκληρής αναμέτρησης. Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας νομοθετείται ως συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου και ειδικότερα με το άρθρο 33 του νόμου αντικαθίσταται το άρθρο 47 του ν. 4547/2018.

Το εκπαιδευτικό τοπίο που θα επιχειρήσει να διαμορφώσει η κυβέρνηση με την εφαρμογή του νόμου σπαράσσεται από οξύτατες αντιθέσεις ακριβώς γιατί θίγονται τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών σε μια παιδεία κατά απόλυτο τρόπο επιτηρούμενη, χειραγωγημένη, αυταρχική, κατακερματισμένη και κατηγοριοποιημένη όπου ευνοούνται τα ταξικά συμφέροντα του κεφαλαίου και της «αγοράς», των σχολαρχών, των ιδιοκτητών ιδιωτικών εκπαιδευτικών ομίλων, των φροντιστηρίων. Είναι η ίδια ακριβώς περίοδος που προωθείται η Τράπεζα Θεμάτων και οι νέοι εξεταστικοί φραγμοί στο Λύκειο, η δραματική μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ, η Πανεπιστημιακή Αστυνομία και το σχέδιο διαγραφής δεκάδων χιλιάδων φοιτητών μέσω του περίφημου ν+2. Είναι η ίδια ακριβώς περίοδος που η κυβέρνηση, με τη συνολική πολιτική της στο θέμα της πανδημίας, οδήγησε στη μεγαλύτερη αναστολή λειτουργίας σχολείων που γνώρισε μεταπολεμικά η χώρα. Βασικός στόχος που υπηρετούν όλα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της είναι η δραστική απομαζικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, η έξωση μεγάλου μέρους του μαθητικού και φοιτητικού πληθυσμού από τα σχολεία και τις σχολές. Αυτόν τον στόχο υπηρετούν όλα τα νομοσχέδια που θα βγάλει από το συρτάρι της τις αμέσως επόμενες εβδομάδες: αυτονομία σχολικών μονάδων, αξιολόγηση εκπαιδευτικών και νέο σύστημα επιλογής στελεχών εκπαίδευσης, νόμος – πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ειδική αγωγή και εκπαίδευση, νέα κριτήρια επιλογής στελεχών.

Η αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση είναι ένας κρίσιμος κρίκος σε αυτή την αντιπαράθεση, καθώς απαιτείται η συμμόρφωση-πειθάρχηση των εκπαιδευτικών για να υπηρετήσουν τους παραπάνω στόχους, για να εξασφαλιστεί η προώθηση του φθηνού, πειθαρχημένου σχολείου των ταξικών φραγμών και του εξεταστικού μινώταυρου, του αποκλεισμού μεγάλου μέρους του μαθητικού πληθυσμού από το δημόσιο αγαθό της μόρφωσης.

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει και να εμπεδώσει την κουλτούρα και την πρακτική της αξιολόγησης, να δημιουργήσει τετελεσμένα. Απαιτεί δήλωση υποταγής των εκπαιδευτικών στα σχέδιά της για να προχωρήσει απρόσκοπτα τη νέα χρονιά μαζί με την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που προετοιμάζει με νέο νομοσχέδιο.

ΣΚΛΗΡΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Οι διαδικασίες της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης, όπως προβλέπονται από την Υ.Α. ρίχνουν και το τελευταίο «φύλλο συκής»

· Ο προγραμματισμός των σχολικών μονάδων, οι εκθέσεις εσωτερικής αξιολόγησης των σχολείων, οι εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου καθώς και οι αξιολογικές εκθέσεις των ΠΕ.Κ.Ε.Σ θα δημοσιοποιούνται σε ειδική πλατφόρμα του Ι.Ε.Π.!

· Ο Σύλλογος Διδασκόντων θα βαθμολογεί με τετράβαθμη κλίμακα τον κάθε θεματικό άξονα ενώ ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου σε δεκάβαθμη κλίμακα το κάθε σχολείο!

Καθοδηγητικό νήμα των κυβερνητικών σχεδιασμών αποτελούν οι εκθέσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ αλλά και οι διαπιστώσεις της έκθεσης Πισσαρίδη για την εκπαίδευση, που επισημαίνουν ως κομβικό πρόβλημα την «Έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δομών και του εκπαιδευτικού προσωπικού». Η έκθεση Πισσαρίδη προτείνει συγκεκριμένα για την αντιμετώπιση της παραπάνω «αγκύλωσης» τα εξής: «Συνεχής αξιολόγηση με βάση κριτήρια όπως οι επιδόσεις των μαθητών, το ποσοστό εισαγωγής των μαθητών στα Πανεπιστήμια, οι ειδικές προκλήσεις κάθε σχολείου. Σύνδεση της χρηματοδότησης των σχολείων με την επίτευξη εκπαιδευτικών στόχων. Δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων και σύγκριση μεταξύ των σχολείων με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών «διαχείρισης μεγάλων δεδομένων» (big data)».

Πρόκειται για μια σκληρή και τιμωρητική αξιολογική διαδικασία που ποσοτικοποιεί, καταμετρά, κατανέμει και κατηγοριοποιεί τις σχολικές μονάδες με βάση το πανοπτικό σύστημα του Ι.Ε.Π. Δηλαδή, η εκπαιδευτική λειτουργία τεμαχίζεται, ποσοτικοποιείται, καταγράφεται. Και με βάση αυτή την καταγραφή οι σχολικές μονάδες βαθμολογούνται σε δεκαβάθμια κλίμακα και κατηγοριοποιούνται ανάλογα στην ψηφιακή πλατφόρμα του ΙΕΠ. Και σε αυτή τη διαδικασία μας καλούν να γίνουμε συνεργοί! Συνεπώς, είναι γελοίες και εξοργιστικές οι όποιες αναφορές των «αξιολογητών» και των «αρίστων» για «βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, του εκπαιδευτικού έργου και των σχολείων».

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας είναι το πρώτο βήμα

Θα ακολουθήσει ο νόμος για την ατομική αξιολόγηση. Με δεδομένο ότι έχουμε μπροστά μας το πιο σκληρό θεσμικό πλαίσιο αξιολόγησης σχολικής μονάδας που θεσπίστηκε ποτέ, με άμεση σύνδεση της εσωτερικής και της εξωτερικής αξιολόγησης όπως επιτάσσει η αγγλοσαξονική αντιεκπαιδευτική παράδοση που ακολουθούν οι κυβερνώντες, μια «παράδοση» που όπου κι αν εφαρμόστηκε οδήγησε σε πραγματική διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, κατανοούμε όλοι/ες τι θα περιλαμβάνει ο νόμος της ατομικής αξιολόγησης και τι μας περιμένει εάν αυτά τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια γίνουν πραγματικότητα.

Η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση είναι μάχη για το δημόσιο σχολείο

Η αξιολόγηση θα φέρει ένα πιο εχθρικό σχολείο για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Θέλουν:

· Να σηκώσουν τείχος ελέγχου, πειθάρχησης και τρομοκράτησης του κλάδου υλοποιώντας την αξιολογική περικύκλωσή του.

· Να «μεταλλάξουν» τον εκπαιδευτικό σε πειθήνιο ιμάντα μεταβίβασης των μαύρων αντιδραστικών σχεδίων του συστήματος και των κυβερνήσεών του.

· Να διασπείρουν τον ιό του ανταγωνισμού, του διαχωρισμού, της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών.

· Να ρίξουν την ευθύνη για όλα τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιουργούν στον καθηγητή, στον δάσκαλο, στον νηπιαγωγό.

· Να μετακυλήσουν την ευθύνη της οικονομικής λειτουργίας των σχολείων στις πλάτες των γονιών.

· Διαμορφώνουν ένα νέο μοντέλο ενός υπεραντιδραστικού αυταρχικού σχολείου, του οποίου στόχος είναι οι δεξιότητες και οι μετρήσιμοι στόχοι. Ένα σχολείο που το κράτος από τη μία πλευρά αποποιείται των ευθυνών του για την παροχή του καθολικού δικαιώματος στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση μετακυλίοντας το βάρος στις πλάτες εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών και ενοχοποιώντας τους ταυτόχρονα για την πιθανή αποτυχία. Από την άλλη θα επισείει τη διαρκή απειλή για τιμωρία όσων δεν «συμμορφωθούν προς τα υποδείξεις».

Θα αποτελέσει μοχλό για το σχολείο των λίγων και εκλεκτών, για τον άγονο και καταστροφικό ανταγωνισμό ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και σε σχολεία, για τον διχασμό του εκπαιδευτικού σώματος, για την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, για την κατάργηση της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής προαγωγής, για διαθεσιμότητες και απολύσεις και την υπαγωγή των σχολείων στους Δήμους.

Ένας δρόμος υπάρχει: Αγώνας μέχρι τη νίκη!

Οι αγώνες για την αποτροπή του Π.Δ. 152, του ν. 4024/2001 και του ν.2525/97 αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη. Δείχνουν ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε τη θέλησή μας ακόμα και απέναντι σε ψηφισμένους νόμους. Ας θυμηθούμε τους εκβιασμούς και τις απειλές που είχαμε δεχθεί στην τελευταία αναμέτρηση ενάντια στην αξιολόγηση το 2014: ότι η απεργία-αποχή είναι παράνομη μορφή, ότι όσοι την υλοποιούμε θα έχουμε συνέπειες, ότι κινδυνεύει το εργασιακό μέλλον των αναπληρωτών που θα κάνουν απεργία-αποχή. Ξέρουμε πολύ καλά, από την ίδια μας την πείρα, ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν επαληθεύτηκε. Επίσης, ολόκληρος μισθός δεν είναι εφικτό να περικοπεί, καθώς η απεργία-αποχή, αφορά μόνο στην αποχή από συγκεκριμένο καθήκον. Ξέρουμε πως πολλές φορές οι αγώνες απαιτούν θυσίες και έχουν κόστος, έχουμε όμως αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στη συλλογική μας δύναμη.

Όπως επιδείξαμε σοβαρή αντίσταση και βάλαμε σοβαρό πρόβλημα σε μια σειρά κινήσεις της κυβέρνησης (κάμερες στην τάξη, πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις με τις εκλογές – παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια -95% αποχής-, «απεργοσπασία» με τις τηλε-απουσίες στις μαθητικές καταλήψεις), όπως σπάσαμε τις απαγορεύσεις των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων με τη μαζική μας συμμετοχή, έτσι και τώρα μπορούμε να ακυρώσουμε και να ανατρέψουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Συμμετέχουμε μαζικά – αποφασιστικά στην απεργία – αποχή, ώστε να μην περάσει η αυτοαξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολείων

Η απεργία – αποχή αποτελεί μορφή αγώνα με την οποία απέχουμε, εντός του ωραρίου μας, από συγκεκριμένο έργο και στην προκειμένη περίπτωση από τις αξιολογικές διαδικασίες. Έχει αξιοποιηθεί πολλές φορές από το εκπαιδευτικό κίνημα με καθολική συμμετοχή και αποτελεσματικότητα. Αποτέλεσε όπλο του κινήματος στην μάχη ενάντια στην αξιολόγηση του 2014 όπως και το 2017, αλλά και στην πρόσφατη θωράκιση των συναδέλφων στην μάχη της αποτροπής της ζωντανής μετάδοσης της διδασκαλίας από την σχολική τάξη. Εδώ και ενάμιση χρόνο πάνω από 80 εκπαιδευτικοί σύλλογοι στην Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση κήρυξαν απεργία-αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης και απαίτησαν από τις Ομοσπονδίες να πάρουν ανάλογη απόφαση για να καλύψουν όλον τον κλάδο.

Τα συγκεκριμένα βήματα της απεργίας-αποχής:

1. Καλούμε όλους τους/τις συναδέλφους/φισσες να δηλώσουν, με την έναρξη της διαδικασίας, ότι συμμετέχουν στην απεργία-αποχή και επομένως, δεν συμμετέχουν στη συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά ούτε και σε καμία αξιολογική διαδικασία (συγκρότηση ομάδων δράσης, συνεδρίαση για τη σύνταξη έκθεσης «Εσωτερικής και Εξωτερικής Αξιολόγησης», κλπ.) - Κανένας Σύλλογος Διδασκόντων ΔΕΝ οφείλει να προχωρήσει στην υλοποίηση της Υπουργικής Απόφασης. ΔΕΝ υποχρεούται να προχωρήσει, αυτή τη στιγμή, σε κανένα βήμα εφαρμογής της (π.χ. συγκρότηση ομάδων δράσης). Οι οποιεσδήποτε συνεδριάσεις πρόκειται να πραγματοποιηθούν έχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα. Καλούμε τα στελέχη εκπαίδευσης να συνταχθούν με τις αποφάσεις του κλάδου συμμετέχοντας στην απεργία – αποχή.

2. Υπενθυμίζουμε ότι, με βάση το θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία του Συλλόγου Διδασκόντων για να υπάρχει απαρτία στο όργανο, πρέπει οι παρόντες να είναι περισσότεροι από τους απόντες. Οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στην απεργία-αποχή θεωρούνται απόντες. Συγκεκριμένα, όπως ορίζεται από την Υ.Α. Αριθ. Φ.353.1/324/105657/Δ1/2002, ΦΕΚ 1340/16-10-2002 Άρθρο 37, π.13, «Ο σύλλογος των διδασκόντων βρίσκεται σε νόμιμη απαρτία και οι αποφάσεις του είναι έγκυρες, όταν τα παρόντα μέλη είναι περισσότερα από τα απόντα». Για παράδειγμα, σε έναν Σύλλογο Διδασκόντων με 10 μέλη, απαιτείται η συμμετοχή 6 μελών για να υπάρχει απαρτία. Επισημαίνουμε, ότι στην ατζέντα του Συλλόγου για το σχολικό έτος 2020-21, υπάρχει αναλυτική αναφορά για το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του Σ.Δ. Επομένως, με την έναρξη της συνεδρίασης, τίθεται θέμα απαρτίας του Συλλόγου Διδασκόντων.

3. Εάν δεν υπάρχει απαρτία, η συνεδρίαση λύεται, δεν συντάσσεται και δεν υπογράφεται κανένα πρακτικό στο βιβλίο πρακτικών του Συλλόγου Διδασκόντων (αυτονόητα στο βιβλίο πρακτικών καταγράφονται οι αποφάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων όταν υπάρχει απαρτία).

4. Εάν υπάρχει απαρτία, το πρακτικό ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ από τους συμμετέχοντες στην απεργία-αποχή. Επιπλέον, κάθε συνάδελφος/ισσα, ακόμα και αυτοί που συμμετείχαν στην ως άνω διαδικασία, μπορεί στη συνέχεια να συμμετάσχει ατομικά στην απεργία-αποχή και να μην συμμετάσχει σε καμία από τις επόμενες αξιολογικές διαδικασίες (συγκρότηση ομάδων κλπ.).

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ έχει προχωρήσει στην ενεργοποίηση της απεργίας – αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, που ψηφίστηκε μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου και στην τελευταία Γενική Συνέλευση Προέδρων (Σεπτέμβρης 2020).

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και για την καλύτερη ενημέρωση των συναδέλφων, έχει ανακοινώσει πρόγραμμα διαδικτυακών συσκέψεων.

Πρέπει να καλεστεί άμεσα Γενική Συνέλευση, αλλά και να προχωρήσουμε σε πανελλαδικό συντονισμό με τους Συλλόγους ΠΕ και τις υπόλοιπες ΕΛΜΕ για την ευρύτερη οργάνωση της δράσης σε πανελλαδικό επίπεδο.

Σε αυτή τη μάχη κανένας εκπαιδευτικός να μη μείνει μόνος του! Απευθυνόμαστε στο Σωματείο μας για οποιαδήποτε πίεση υπάρχει για την εφαρμογή της αξιολόγησης!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Απέναντι στη συνολική επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης, χρειάζεται συγκρότηση κεντρικού αγώνα για την αναχαίτιση αυτής της πολιτικής. Ο κλάδος πρέπει να απαντήσει άμεσα και απεργιακά στην προώθηση της αξιολόγησης αλλά και του συνολικού αντιδραστικού πλαισίου. Με οργάνωση από τα κάτω, γενικές συνελεύσεις, κεντρικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, με αιχμές την ακύρωση των νόμων της αξιολόγησης, να οξύνουμε την αντιπαράθεση στο πεδίο που μπορούμε να πετύχουμε την ανατροπή τους, στον δρόμο από τον κόσμο του αγώνα!

ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

(ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, ΑΡΕΝ Πειραιά, Συνεργαζόμενοι)