Σοβαρές καταγγελίες για βία και αυθαιρεσία στη ΓΑΔΑ από τους συλληφθέντες της Νέας Σμύρνης έρχονται τις τελευταίες ώρες στη δημοσιότητα, με τις καταγγελίες να είναι σχεδόν ισάρριθμες των συλλήψεων.
Σύμφωνα δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, όλα τα άτομα που συνελήφθησαν για τα επεισόδια φέρουν σοβαρά χτυπήματα, με τις μαρτυρίες να αναφέρουν πως οι ξυλοδαρμοί δεν σημειώθηκαν μόνο κατά τη σύλληψή τους στη Νέα Σμύρνη, αλλά και στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, από άντρες της αντιτρομοκρατικής και ειδικούς φρουρούς. Μαρτυρίες από τη ΓΑΔΑ κάνουν λόγο για φωνές από ξυλοδαρμούς που έρχονται από τα κελιά όπου κρατούνταν οι συλληφθέντες της Νέας Σμύρνης, ενώ οι απειλές ήταν συνεχείς.

Ένας από τους 16 συλληφθέντες περιγράφει στην «Εφ.Συν.» µέρος όσων διαδραµατίστηκαν στη ΓΑ∆Α µετά την προσαγωγή του. Αν και αρχικά εκτιµούσε ότι σύντοµα θα αφηνόταν ελεύθερος λόγω της µη συµµετοχής του σε έκνοµες πράξεις, τελικά βρέθηκε αντιµέτωπος µε βαρύ κατηγορητήριο και αφέθηκε ελεύθερος µε περιοριστικούς όρους, όπως οι περισσότεροι συλληφθέντες.

Όπως λέει, το βράδυ της 9/3/21 προσαχθέντες από διαφορετικά σηµεία της Νέας Σµύρνης και σε διαφορετικό χρόνο µεταφέρονταν στη ΓΑ∆Α, χωρίς καµία εξήγηση για ποιον λόγο βρίσκονται εκεί και χωρίς να τους επιτρέπεται το δικαίωµα επικοινωνίας µε δικηγόρο, ενώ είχαν κατασχεθεί προσωρινά τα κινητά τηλέφωνά τους. Εκείνη την ώρα δεν γνώριζαν καν για την έκταση των επεισοδίων, ούτε για τον τραυµατισµό του αστυνοµικού, αλλά τσουβαλιάζονταν τριάντα άτοµα σε έναν µικρό χώρο στον έκτο όροφο της ΓΑ∆Α, χωρίς τη λήψη των απαραίτητων µέτρων προστασίας από την πανδηµία και ενώ κάποιοι αστυνοµικοί τούς απευθύνονταν χωρίς να φορούν µάσκες. Οι προσαχθέντες βίωσαν αστυνοµικές αυθαιρεσίες, όπως για παράδειγµα κατά την είσοδό τους στη ΓΑ∆Α που τους έλεγαν χαρακτηριστικά «Το χαρήκατε, πουτάνες, απόψε; Θέλατε νεκρό συνάδελφο;» ή όταν άνδρες της οµάδας ∆ΡΑΣΗ περνούσαν µε κατασχεθέντα (καδρόνια, πέτρες) υπονοώντας ότι θα τους τα φορτώσουν στο κατηγορητήριο. Εµφανή ήταν τα χτυπήµατα κάποιων προσαχθέντων, µερικοί από τους οποίους είχαν «ειδική µεταχείριση» σε γραφεία του έκτου ορόφου µε ανακριτικές µεθόδους που παραπέµπουν σε άλλες εποχές. Από τα δωµάτια αυτά οι περισσότεροι, όπως παρατηρεί ο συλληφθείς, έβγαιναν τροµαγµένοι, κυρίως οι ανήλικοι, ενώ κάποιοι ενήλικοι δήλωναν σωµατική και λεκτική βία.

Αυτά, όπως προσδιορίζει χρονικά, συνέβαιναν από τις πρώτες προσαγωγές περίπου στις 7.30 το βράδυ της Τρίτης µέχρι τις πρωινές ώρες της Τετάρτης, διάστηµα κατά το οποίο όσοι παρέµειναν στη ΓΑ∆Α δεν έφαγαν, δεν ήπιαν νερό και δεν κοιµήθηκαν. Το πρωί της Τετάρτης οδηγήθηκαν ενώπιον εισαγγελέα καλούµενοι να υπερασπιστούν σε αυτήν την κατάσταση τον εαυτό τους και επέστρεψαν στη ΓΑ∆Α, όπου οδηγήθηκαν σε κελιά για να παραµείνουν µέχρι την απολογία τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι παρατήρησαν τη διαφορετική, πιο ευπρεπή, µεταχείριση που είχαν µόνο κατά τη διάρκεια της µεταγωγής τους στην Ευελπίδων.

Οµως, όπως λέει, στα κρατητήρια η µεταχείρισή τους ήταν επιλεκτική, καθώς άλλους δεν τους άφησαν να πάνε καθόλου στην τουαλέτα ή να πιουν νερό, σε άλλους επέτρεπαν την τουαλέτα τρεις φορές τη µέρα, ενώ απαγόρευσαν την έξοδο από το κελί σε τέσσερις συλληφθέντες (δύο αγόρια και δύο κορίτσια). Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι το βράδυ της Τετάρτης, µόλις κάποιοι είχαν καταφέρει να κοιµηθούν, τους έβγαζαν ξαφνικά στον διάδροµο έναν έναν µε λαβές και τους οδηγούσαν σε δωµάτιο χωρίς κάµερες, όπου τους διέταζαν να βγάζουν τα ρούχα τους και να κάνουν βαθύ κάθισµα. Στους συλληφθέντες δεν επιστράφηκαν όλα τα προσωπικά τους αντικείµενα και έµειναν στα αζήτητα πολλά από αυτά που τους έστελναν οι οικείοι τους τις µέρες της προσωρινής τους διαµονής. Για τον λόγο αυτό εκφράζουν φόβο ότι οποιοδήποτε από αυτά τα αντικείµενα µπορεί ενδεχοµένως να χρησιµοποιηθεί εναντίον τους ανά πάσα στιγµή και δηλώνουν δηµόσια ότι σε µια τέτοια περίπτωση την ευθύνη έχει η ελληνική αστυνοµία.

«Απαγωγή και βασανισμός στη ΓΑΔΑ»

Ο 21χρονος Αρης Παπαζαχαρουδάκης µιλάει στην «Εφ.Συν.» για την απαγωγή του από αστυνοµικούς µία µέρα µετά τα επεισόδια στη Νέα Σµύρνη, καταγγέλλει πολύωρο βασανισµό του στη ΓΑ∆Α και δηλώνει ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει την αποκλειστική ευθύνη για οτιδήποτε συµβεί από εδώ και πέρα σε εκείνον ή στον συγκατηγορούµενό του που προφυλακίστηκε κατηγορούµενος για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνοµικού χωρίς, όπως λέει, να µπορεί να στηριχθεί το κατηγορητήριο.

Είστε ανάµεσα στους συλληφθέντες που οδηγήθηκαν στην ανακρίτρια το περασµένο Σάββατο και αφεθήκατε ελεύθερος µε περιοριστικούς όρους. Αρχικά αντιµετωπίζατε την κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας αστυνοµικού, αλλά δεν χρειάστηκε να απολογηθείτε γι’ αυτήν καθώς τελικά δεν σας την απέδωσαν. Πότε έγινε η σύλληψή σας και πού;
Η σύλληψή µου έγινε την επόµενη µέρα των γεγονότων στη Νέα Σµύρνη, σε απόσταση λίγων µέτρων από το κτίριο που φιλοξένησε τη συνέλευση της Αναρχικής Συλλογικότητας Μασόβκα, στην οποία είµαι µέλος. Είχα συµµετάσχει στη διαµαρτυρία ενάντια στην αστυνοµική βία, δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να µε ενοχοποιεί για κάτι ή να µε συσχετίζει µε το συµβάν. Ηταν περίπου 19.30 και θα έπαιρνα ταξί για το σπίτι µου πριν ισχύσουν τα µέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

Αρχικά σταµάτησε µπροστά µου µία µηχανή µε δύο άτοµα που φορούσαν κουκούλες, έδειξα την ταυτότητά µου, σε δευτερόλεπτα έφτασε δίπλα µου ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες και ενώ ήταν εν κινήσει µε πέταξαν στο καπό. Με έδεσαν πισθάγκωνα µε χειροπέδες, µου φόρεσαν κουκούλα και µε έβαλαν στο αυτοκίνητο µε µπουνιές και κλοτσιές. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήξερα αν έχω να κάνω µε αστυνοµικούς ή µε µαφιόζους. Απ’ ό,τι αποδείχθηκε, ίσως ήταν καλύτερο να έχω να κάνω µε µαφιόζους. Μέσα από την κουκούλα µπορούσα να διακρίνω αµυδρά, αλλά µε χτυπούσαν όποτε σήκωνα το κεφάλι. Κάποια στιγµή άκουσα έναν ασύρµατο αλλά όχι από το αυτοκίνητο και κατάλαβα ότι το αυτοκίνητο είχε συνοδεία άλλες µηχανές. Πριν από τη δική µου απαγωγή είχα ενηµερωθεί για την εξαφάνιση του κολλητού µου, αδερφικού µου φίλου, ο οποίος προφυλακίστηκε µε ένα σαθρό κατηγορητήριο.

Τι γνωρίζετε για τη σύλληψη του φίλου σας;
Εγινε κάτω από το σπίτι του αλλά την ώρα που βρισκόταν εν ώρα εργασίας. ∆ουλεύει ως ντελίβερι και την ώρα που έκανε διανοµή φαγητού, απήχθη στην κυριολεξία. Επειδή αργούσε να γυρίσει, επικοινώνησαν από την εργασία του µε την οικογένειά του και για πολλή ώρα φοβόµασταν ότι ήταν θύµα τροχαίου δυστυχήµατος. Ειδικά από τη στιγµή που η µητέρα του τηλεφώνησε στη ΓΑ∆Α, τη διαβεβαίωσαν ότι δεν κρατείται ο γιος της και η οικογένεια προέβη σε δήλωση εξαφάνισης στο Αστυνοµικό Τµήµα. Πού να ήξεραν ότι εκείνοι τον είχαν εξαφανίσει…

Οδηγηθήκατε στη ΓΑ∆Α;
Ναι, στο υπόγειο της ΓΑ∆Α. ∆εξιά και αριστερά διέκρινα πως ήταν παρατεταγµένοι δεκάδες αστυνοµικοί. Με έβγαλαν έξω και άρχισαν να µε χτυπάνε, µε πέταξαν στο ασανσέρ και µου έλεγαν «θα βιάσουµε µέχρι και το κουτάβι σου». Με ρώτησαν πόσων χρονών είµαι και όταν απάντησα 21, µου είπαν «δυνατά πόδια έχεις για 21» και µε βάραγαν εκεί. Με έβαλαν σε ένα δωµάτιο. Συνέχιζα να είµαι δεµένος πισθάγκωνα και να φοράω κουκούλα, σαν αιχµάλωτος πολέµου. Από το γραφείο αυτό δεν ξέρω πόσοι πέρασαν, µάλλον όλη η αστυνοµική δύναµη ανεβοκατέβαινε για να µε δέρνει. Αλλοι µε χτυπούσαν χωρίς να µιλάνε, άλλοι µε έβριζαν, µου ζητούσαν επανειληµµένα να πω ποιας οµάδας είµαι οπαδός. Τους εξηγούσα -τρόπος του λέγειν το «εξηγούσα», στην κατάσταση που ήµουν- ότι δεν είµαι ούτε οπαδός ούτε χούλιγκαν και πήρα την απάντηση: «Στ’ αρχίδια µας, θα πεις µια οµάδα». Κάποια στιγµή έσβησαν τα φώτα και τότε το µόνο φως που µπορούσα να διακρίνω ήταν όταν ανοιγόκλεινε η πόρτα για να µπει κάποιος να µε χτυπήσει. Για ένα πεντάλεπτο µε άφησαν να πάρω ανάσα. Τότε κοπανάγανε τα θρανία και άκουγα ήχους εργαλείων και φερµουάρ και να µε ρωτάνε «είσαι έτοιµος;». Απαντούσα αρνητικά, ήταν σαν περιβάλλον εικονικής εκτέλεσης. Ενας κοπάνησε µε βία το πρόσωπό µου στο θρανίο.

Αυτές οι συνθήκες ψυχολογικού και σωµατικού βασανισµού, που περιγράφετε, πόσο διήρκεσαν;
Δεν υπήρχε σηµείο του σώµατός µου που να µη χτυπηθεί επί ένα οκτάωρο. Συµπέρανα ότι ήµουν στον 13ο όροφο όταν κάποια στιγµή µε κατέβασαν από τα σκαλιά στον κάτω όροφο και µπόρεσα να διακρίνω ένα λογότυπο που έλεγε ∆ΑΕΕΒ. Πλέον ήµουν στον 12ο όροφο και είχε µόλις τελειώσει ο πρώτος γύρος βασανισµού µου. Ο δεύτερος ξεκίνησε δείχνοντάς µου ένα παράθυρο και λέγοντάς µου: «Αν θες να λυτρωθείς, δεν θα σε εµποδίσει κάποιος. Αλλιώς σε τέσσερις µέρες από τώρα θα πας φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνοµικού και εκεί θα έχεις την ευκαιρία να µετράς τα λάικ στα ποστ σου».

Σε ποια ανάρτησή σας αναφέρονταν;
Είχα σχολιάσει στο facebook -ακόµα αναρτηµένο είναι- ότι πρόκειται για αστείους Κλουζό που αποδίδουν µαφιόζικες κατηγορίες, αναφερόµενος στη σύλληψη του νεαρού που έχασε το πορτοφόλι του, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά. Εµένα µου ζητούσαν συνεχώς ονόµατα, οποιουδήποτε, µου έλεγαν να δώσω πολιτικούς αγωνιστές. Ελεγα ότι δεν γνωρίζω και δέχτηκα αγκωνιές στη σπονδυλική στήλη. Νόµιζα ότι θα έµενα παράλυτος. Προσπαθούσα και ευχόµουν να λιποθυµήσω για να µε µεταφέρουν στο νοσοκοµείο ή να πεθάνω. Εχανα τις αισθήσεις µου, έπεσα από την καρέκλα και µε σήκωσαν τραβώντας µε από τις χειροπέδες. Ξαφνικά κάποιος µου τράβηξε την κουκούλα. Είπα «δεν νιώθω καλά» και µου απάντησαν «γιατί δεν είσαι καλά; Χτύπησες κάπου;». Τότε µου ζήτησαν να υπογράψω τη σύλληψή µου και οφείλω να αναγνωρίσω ότι τα κατασχεθέντα ήταν ό,τι είχα πάνω µου, τίποτε περισσότερο. ∆εν ήθελα να δώσω δακτυλικά αποτυπώµατα φοβούµενος κάποιο κατασκευασµένο κατηγορητήριο µετέπειτα και όταν ανέφερα την περίπτωση της Ηριάννας, µου είπαν «µη βλέπεις πολύ Netfl ix». Τελικά µου απέσπασαν τα δακτυλικά αποτυπώµατα διά της βίας και παρά τη συναίνεση µου. Στη συνέχεια οδηγήθηκα σε ένα κελί στον έβδοµο όροφο.

Στον 7ο όροφο υπήρχαν άλλοι συλληφθέντες;
Στο κελί αρχικά ήµουν µόνος µου, αλλά φώναξα το όνοµα του φίλου µου και εκείνος ανταποκρίθηκε. Μετά µας έβαλαν στο ίδιο κελί σε διαφορετικό καθεστώς από τους υπόλοιπους, εµείς ήµασταν σε πλήρη αποµόνωση. Ούτε νερό ούτε τουαλέτα. Η µόνη βοήθεια ήταν των παιδιών που συνελήφθησαν στη Νέα Σµύρνη, αυτοί µας έβαλαν στα κάγκελα µπουκάλια µε νερό. Αυτό ήπιαµε και στη συνέχεια εκεί κατουρούσαµε. Ξαπλώναµε στο τσιµέντο, ούτε στρώµα ούτε κουβέρτα, τίποτα. ∆ύο µέρες δεν είχαµε πρόσβαση στην τουαλέτα. ∆εν µας επέτρεπαν να µιλήσουµε µε δικηγόρο, κάποια στιγµή µας άφησαν να επικοινωνήσουµε µε τις οικογένειές µας για 30 δευτερόλεπτα και µας έδειχναν το κλοµπ να ξέρουµε τι µας περιµένει αν ξεπεράσουµε τον χρόνο του µισού λεπτού. Ακόµα και στην Ευελπίδων, δίπλα στη δικηγόρο µας ήταν η Αντιτροµοκρατική.

Ζητήσατε να πάτε σε νοσοκοµείο ή αναφέρατε στην ανακρίτρια όσα καταγγέλλετε;
Αρνήθηκα να ζητήσω ιατρική περίθαλψη για λόγους αξιοπρέπειας. Η ανακρίτρια µπορούσε να διαπιστώσει τα σηµάδια στο πρόσωπό µου. Ο φίλος µου και εγώ είµαστε πολιτικοί κρατούµενοι και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο εκείνος προφυλακίστηκε. Οι συνοµιλίες που επικαλούνται το µόνο που αποδεικνύουν είναι την παράνοµη παρακολούθησή µας. Ακόµα και σήµερα φοβάµαι για τη ζωή µου και τη δική του. ∆ηλώνω δηµόσια ότι για οτιδήποτε µας συµβεί, την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό θα έχει «ο κύριος Μιχάλης της Νέας ∆ηµοκρατίας», όπως άκουγα στον 12ο όροφο κάποιους να τον προσφωνούν όταν του µιλούσαν προσωπικά στο τηλέφωνο.