Καταγγελίες από το «Σκυλίτσειο» και το «Σωτηρία» ● Υγειονομικοί του Νοσοκομείου Χίου κάνουν πατέντες με μάσκες στο ραφείο, αφού οι περιβόητες δωρεές ακόμα δεν έχουν φτάσει, ενώ στο Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών μιλούν για παντελή έλλειψη ενιαίου σχεδίου δράσης.

Αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αγώνας αντοχής. Κι αυτό που κρίνεται δεν είναι απλά η συμμόρφωσή μας με τα μέτρα, αλλά κυρίως η έγκαιρη στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας με προσωπικό, μέτρα ατομικής προστασίας, ανάπτυξη των διαθέσιμων δημόσιων κλινών στις ΜΕΘ και αύξηση των διαγνωστικών τεστ για την έγκαιρη ανίχνευση κρουσμάτων στον γενικό πληθυσμό.

Την ώρα που η Ε.Ε. έχει άρει όλους τους δημοσιονομικούς περιορισμούς ώστε τα κράτη-μέλη της να αντιμετωπίσουν την πανδημία, η ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπωσιασμού, όπου στηρίζει τον ιδιωτικό τομέα, αρνείται πεισματικά να βάλει το χέρι στην τσέπη για να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας και παράλληλα καλεί σε εθελοντισμό 

Οι 4.200 «προσλήψεις» υγειονομικών που διαφημίζει είναι ετήσιες για τους γιατρούς και διετείς συμβάσεις εργασίας για τους νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό. Οι επιπλέον κλίνες ΜΕΘ που προσθέτει καθημερινά είναι ιδιωτικές και θα τις πληρώσουμε όλοι μέσω του ΕΟΠΥΥ πανάκριβα, με υπερδιπλάσιο καθημερινό κόστος από αυτό που ίσχυε πριν από μία εβδομάδα. Επίσης μέσω του ΕΟΠΥΥ θα πληρώσουμε τα 30 εκατομμύρια στον ιδιωτικό τομέα για διαγνωστικά τέστ. Οσο για τα είδη ατομικής προστασίας που παραλαμβάνουν καθημερινά με τιμές και δόξες εκπρόσωποι της κυβέρνησης, αποτελούν δωρεές που μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχουν φτάσει στα νοσοκομεία.

Τους μύθους της κυβέρνησης καταρρίπτουν δύο νοσηλευτές από το Γενικό Νοσοκομείο Χίου «Σκυλίτσειο» και το Κέντρο Αναφοράς για τον κορονοϊό στην Αττική, Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών «Η Σωτηρία».

Η ακτινογραφία των δύο νοσοκομείων

«Σκυλίτσειο»: Το νοσοκομείο λειτουργεί με το 50% του προσωπικού που χρειάζεται με τα προ πανδημίας δεδομένα: προβλέπονται 210 νοσηλευτές και διαθέτει 90. Το νοσοκομείο έχει ζητήσει 44 νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό για το πρώτο στάδιο της πανδημίας στη χώρα μας και έλαβε 8, από τους οποίους μέχρι στιγμής έχουν παρουσιαστεί οι 7. Πρόβλημα αντιμετωπίζει και με την έλλειψη αναισθησιολόγων, ενώ η ΜΕΘ λειτουργούσε μόνο τα 3 από τα 7 κρεβάτια που διαθέτει λόγω έλλειψης προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής. Με δική τους πρωτοβουλία οι εργαζόμενοι μετέφεραν τα απαραίτητα μηχανήματα μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής από άλλα τμήματα και έτσι άνοιξαν και τα υπόλοιπα κρεβάτια.

«Η Σωτηρία» – Κέντρο Αναφοράς για τον κορονοϊό στην Αττική: Στο «Σωτηρία» σήμερα λειτουργούν 4 ΜΕΘ με 39 κρεβάτια, 2 ακόμα με 12 κρεβάτια είναι έτοιμες, ωστόσο δεν λειτουργούν γιατί δεν έχουν γιατρούς, ενώ 8 από τις 11 απλές κλινικές είναι έτοιμες να υποδεχτούν Covid-19. Ο χειρουργικός τομέας δεν έχει ενταχθεί, ενώ η Καρδιολογική Κλινική και η Μονάδα Εμφραγμάτων, παρ’ ότι έχουν ενταχτεί στον σχεδιασμό, δεν νοσηλεύουν λόγω έλλειψης υγειονομικών προς το παρόν, εκτός φυσικά από τις πανεπιστημιακές που προαναφέραμε. Συνολικά ο οργανισμός του νοσοκομείου καταγράφει 710 κρεβάτια, από τα οποία περίπου 600 είναι πραγματικές κλίνες νοσηλείας αφού τα υπόλοιπα είναι ημερήσιας νοσηλείας για χημειοθεραπείες κ.λπ.

Το «Σωτηρία» έχει ζητήσει για την αντιμετώπιση του κορονοϊού σε πρώτη φάση 120 νοσηλευτές. Μέχρι στιγμής έχουν φτάσει 80 με διετείς συμβάσεις, οι οποίοι χρειάζονται εκπαίδευση που η τριμελής Επιτροπή Λοιμώξεων είναι αδύνατο να κάνει, αφού μέχρι να ολοκληρωθεί θα έχει φύγει ο κορονοϊός.

«Δεν είμαστε θωρακισμένοι»

Γιάννης Κουτσοδόντης, νοσηλευτής, Γενικό Νοσοκομείο Χίου «Σκυλίτσειο»

«Ντροπή σας». Με τις δύο αυτές λέξεις κλείνουν την ανοιχτή επιστολή τους προς την Ενωση Νοσηλευτών Ελλάδος οι νοσηλευτές του νοσοκομείου της Χίου. Στο μικρό νοσοκομείο του νησιού νοσηλεύεται ήδη ένας ασθενής. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι καταφεύγουν σε πατέντες προκειμένου να προστατευτούν οι ίδιοι και οι ασθενείς τους, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα των ραφείων του νοσοκομείου που έχουν στρωθεί στο ράψιμο υφασμάτινων μασκών.«Δεν είμαστε θωρακισμένοι. Ας το πει η κυβέρνηση. Εμείς θα μπούμε μέσα στους θαλάμους που νοσηλεύουν κορονοϊό. Το έχουμε συζητήσει, το έχουμε αποφασίσει. Μη μας κοροϊδεύουν όμως».

Ο Γιάννης Κουτσοδόντης είναι νοσηλευτής στο Γενικό Νοσοκομείο Χίου «Σκυλίτσειο». Η κατάσταση που περιγράφουν οι νοσηλευτές στη Χίο στην επιστολή τους είναι τραγική. Ταυτόχρονα χαρακτηρίζουν «επιεικώς ανεύθυνους και απαράδεκτους» τους εκπροσώπους τους που, αντί «να πιέσουν την κυβέρνηση να ενταχτούν οι νοσηλευτές στα βαρέα και ανθυγιεινά, να κάνει τις απαραίτητες προσλήψεις, να μην τους αφήνει άοπλους στη μάχη με τον κορονοϊό», αντί να καταγγείλουν την οδηγία του ΕΟΔΥ που ζητά από τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζουν τον κορονοϊό με ελλιπή μέτρα προστασίας, «εσείς ποιείσθε την νήσσαν», ασκώντας «καθήκοντα εκπροσώπου Τύπου του υπουργείου, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι προτεραιότητά σας είναι η στήριξη της πολιτικής του υπουργείου και όχι του νοσηλευτικού κλάδου».

Οι εργαζόμενοι προέβλεψαν με το που ξεκίνησε η κρίση και μάζεψαν το υπάρχον υλικό, το οποίο «φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού» για μελλοντικές νοσηλείες στη ΜΕΘ, μας λέει. Το πρώτο κρούσμα στο νησί επιβεβαιώθηκε τη Δευτέρα το βράδυ. Πριν από την πρώτη διάγνωση το νοσοκομείο έχει αντιμετωπίσει 25 ύποπτα περιστατικά, με ανεπαρκείς ωστόσο προφυλάξεις αφού οι ειδικές μάσκες FFP3 δεν υπάρχουν. «Φοράμε διπλές απλές μάσκες» μας λέει ο Γ. Κουτσοδόντης, ενώ αναζητούν τα φίλτρα που έχουν οι FFP3 μήπως με κάποια πατέντα τα προσαρμόσουν στις υπάρχουσες μάσκες. «Το υπουργείο Υγείας έχει απελευθερώσει τις απευθείας αναθέσεις, έτσι ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί» προσθέτει.

Σημειώνεται ότι οι μάσκες FFP3 είναι και αυτές μιας χρήσης, παρόλο που όπου υπάρχουν μοιράζονται με το όνομα του γιατρού ή νοσηλευτή που θα τη φορέσει τουλάχιστον για μία βάρδια, αν όχι για περισσότερες. Την ίδια ώρα οι FFP2 και οι απλές χειρουργικές μάσκες δεν προστατεύουν από τον κορονοϊό. «Τα στάνταρντ είχαν εκπέσει πριν φτάσει η επιδημία στη χώρα μας, με τον ΕΟΔΥ να εκδίδει οδηγία πώς να διαχειριστούμε το ύποπτο κρούσμα με απλή μάσκα», μας λέει και διερωτάται τα περί «θωράκισης» της κυβέρνησης της Ν.Δ.

Στα ραφεία του νοσοκομείου οι ράφτρες φτιάχνουν υφασμάτινες μάσκες για το προσωπικό που είναι στα μετόπισθεν. Για να γίνει αυτό χρειάστηκαν τα φώτα των γιατρών και των νοσηλευτών της δεκαετίας του ‘60, με τους οποίους επικοινώνησαν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία. Οι παλιότεροι γιατροί μοιράστηκαν τις γνώσεις τους, αλλά προειδοποίησαν ότι το μόνο από το οποίο είναι ικανές να προστατεύσουν είναι… η σκόνη. Οπως προκύπτει, κεντρικά το υπουργείο Υγείας δεν προχώρησε στη δέσμευση όλου του προστατευτικού υλικού. Και μπορεί να παραλαμβάνει συνέχεια μάσκες από δωρεές -π.χ. πρεσβεία Κίνας, Ιδρυμα Ωνάση-, αυτές όμως δεν φτάνουν στα νοσοκομεία.

Προβληματισμό προκαλεί και η ύπαρξη μόνο ενός πτητικού μέσου στη χώρα για τη μεταφορά, όταν χρειαστεί, περιστατικού στην Αθήνα. Το ίδιο και η καθυστέρηση στα αποτελέσματα των ύποπτων περιστατικών, αφού τα δείγματα ταξιδεύουν με το καράβι για την Αθήνα και τα αποτελέσματα έρχονται μετά από τρεις μέρες. Στο μεσοδιάστημα ωστόσο «σπαταλιούνται ανθρώπινοι πόροι, προστατευτικά μέσα, αφού οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αντιμετωπιστούν ως κρούσματα» επισημαίνει και τονίζει την ανάγκη για διεξαγωγή τεστ και από το ίδιο το νοσοκομείο

«Τι θα γίνει με τους ανθρώπους αυτούς, αρκετοί από τους οποίους έχουν υποκείμενα νοσήματα (νεφροπαθείς, διαβητικοί), όταν κολλήσουν τη νόσο που φυσικά θα μπει απέξω» διερωτάται με αγωνία Γ. Κουτσοδόντης, αναφερόμενος στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης προσφύγων στη ΒΙΑΛ όπου φιλοξενούνται 5.000 άνθρωποι και εργάζονται 100-150 άνθρωποι που πηγαινοέρχονται από όλα τα μέρη του νησιού.

«Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει»

Σταυρούλα Πατερογιάννη, τομεάρχης Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, Κέντρο Αναφοράς για τον κορονοϊό στην Αττική, Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών «Η Σωτηρία»

SOS εκπέμπει το νοσοκομείο που δίνει τη μάχη με τον κορονοϊό από την πρώτη στιγμή. Με απόντες διοίκηση και κεντρικό σχεδιασμό, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Η διοίκηση είναι ανύπαρκτη, μας λέει η Στ. Πατερογιάννη, που ως τομεάρχισσα έχει την πλήρη εικόνα του νοσοκομείου.

«Με δυο λόγια ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, ελλείψει ενιαίου σχεδίου δράσης» λέει και αναφέρει ενδεικτικά το παράδειγμα των πανεπιστημιακών πνευμονολογικών κλινικών που μέχρι στιγμής έχουν επιλέξει να μη νοσηλεύουν κορονοϊό, αλλά και των πανεπιστημιακών κλινικών παθολογίας και ογκολογίας που δημιούργησαν Ειδικό Κέντρο Λοιμώξεων χωρίς σχεδιασμό ή προγραμματισμό, παίρνοντας από υπάρχουσες κλινικές προσωπικό, χωρίς όμως να μπορούν να το λειτουργήσουν αφού δεν διαθέτει υλικοτεχνική υποδομή.

«Είμαστε όλοι σε πολύ δύσκολη θέση, οι πολίτες αλλά και οι εργαζόμενοι» λέει η Σταυρούλα Πατερογιάννη. Το υπάρχον προσωπικό ήταν ανεπαρκές προ κρίσης, μας λέει, ενώ μέσα στην κρίση έγιναν προσλήψεις «δεν ξέρω με τι διαδικασίες και τι κριτήρια». Και εξηγεί ότι πρόκειται για νέα παιδιά που δεν έχουν εργαστεί ή ανθρώπους χωρίς εμπειρία που είναι δύσκολο να εκπαιδευτούν αυτή τη δύσκολη ώρα και δεν μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικά. Το υπάρχον προσωπικό εργάζεται με υπερπροσπάθεια και αυτοθυσία «χωρίς τα επαρκή προστατευτικά μέτρα που θα το βοηθήσουν να ανταποκριθεί στη μάχη να μη γίνει διασπορά σε ασθενείς ή άλλους ή συναδέλφους ή στο συγγενικό τους περιβάλλον».

Οι προστατευτικές μάσκες δίνονται με το σταγονόμετρο, ενώ δεν υπάρχουν σκούφοι που χρησιμοποιούνται στις ΜΕΘ, ποδονάρια και ρόμπες.

Ο επικίνδυνος εθελοντισμός

Ανεύθυνη και επικίνδυνη είναι η επιλογή του εθελοντισμού από την κυβέρνηση ως λύση για τη στήριξη του ΕΣΥ και μάλιστα την ώρα της πανδημίας, πριν καν προχωρήσει σε μαζικές μόνιμες προσλήψεις, επίταξη των ιδιωτικών θεραπευτηρίων κ.ο.κ. Κι ενώ οι νοσηλευτές στο πεδίο της μάχης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, η Ενωση Νοσηλευτών Ελλάδας διαφήμισε το κάλεσμα του υπουργείου Υγείας αφιερώνοντας ολόκληρη ανακοίνωση, που μετέφερε τα λόγια του υπουργού, θυμίζοντας απλώς στο τέλος ότι η κίνηση αυτή «σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τις πάγιες θέσεις της σε ό,τι αφορά τις μόνιμες προσλήψεις νοσηλευτών-τριών, όπως άλλωστε έχει δεσμευτεί και το ίδιο το υπουργείο Υγείας».

«Είδαμε την ανακοίνωση και εξοργιστήκαμε. Η ΕΝΕ δεν είχε βγάλει άχνα μέχρι σήμερα για τις ελλείψεις σε προσωπικό και σε μέσα ατομικής προστασίας», μας λέει ο Γ. Κουτσοδόντης. «Στον χώρο της υγείας ο εθελοντισμός είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Δεν μιλάμε για μια διοικητική υπηρεσία, αλλά για ανθρώπους που έχουν συνταξιοδοτηθεί και εκτίθενται σε μεγάλο κίνδυνο» λέει η Σταυρούλα Πατερογιάννη και αναφέρει το παράδειγμα γιατρού που μπήκε στο σύστημα μέσω του εθελοντισμού και σήμερα νοσεί.

Οι εθελοντές είναι συνταξιούχοι που απέχουν τα τελευταία 10-15 χρόνια και επιστρέφουν εν μέσω πανδημίας. Ανησυχία επικρατεί ακόμα και για την υγεία τού εν ενεργεία προσωπικού, που λόγω των μηδενικών προσλήψεων την τελευταία δεκαετία έχει μέσο όρο ηλικίας τα 50 (κι ενίοτε έχει υποκείμενα νοσήματα) και κινδυνεύει: ήδη πανελλαδικά 101 υγειονομικοί νοσούν, ένας έχει καταλήξει και 500 έχουν τεθεί σε καραντίνα.

Πηγή: Ντάνι Βέργου – efsyn.gr