Ήταν 7 Σεπτεμβρίου του 1999. Ένας ισχυρός σεισμός αναστάτωσε την Αθήνα.

Δεκαπέντε δευτερόλεπτα κλόνισαν την αντοχή της Αθήνας, ξυπνώντας στους παλαιότερους μνήμες του 1981, και σηματοδοτούσαν τον δεύτερο πιο φονικό σεισμό στην Ελλάδα μετά από εκείνον του 1953 στα νησιά του Ιονίου. Έχασαν τη ζωή τους 143 άνθρωποι και κατέρρευσαν δεκάδες κτίρια.

Ο σεισμός της Πάρνηθας του 1999, ευρύτερα γνωστός ως σεισμός της Αθήνας του 1999, με μέγεθος 5,9 στην Κλίμακα Ρίχτερ, έλαβε χώρα στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, 14:56:50 τοπική ώρα. 

Προκάλεσε ζημιές που έφτασαν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ.

Είναι ο φονικότερος σεισμός των τελευταίων 50 ετών και η φυσική καταστροφή με το μεγαλύτερο κόστος σε υλικές ζημιές που έχει συμβεί ποτέ στην Ελλάδα.

Ο σεισμός, αν και όχι ιδιαίτερα ισχυρός και με συνολική διάρκειά μόλις 15 δευτερόλεπτα, προκάλεσε πολλές καταστροφές εξαιτίας της εγγύτητάς του στην Αθήνα, με επίκεντρο 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, ανάμεσα στις Αχαρνές και τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, καθώς και του μικρού εστιακού βάθους, από 9 μέχρι 14 χιλιόμετρα.

Στην επιφάνεια του εδάφους υπήρξαν ελάχιστες ρηγματώσεις και ήταν δύσκολο να βρεθεί η προέλευση του σεισμού.

Το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ανακοίνωσε αρχικά πως ο σεισμός προκλήθηκε από ρήγμα μήκους 15 χιλιομέτρων που καλύπτει την περιοχή μεταξύ Πεντέλης και Πάρνηθας.

Με βάση τη μελέτη δορυφορικών δεδομένων που εξετάζουν την παραμόρφωση καθ’ ύψος του εδάφους που επιβεβαιώθηκε αργότερα από σεισμολογική μελέτη, και έγινε το 2008 αποδεκτή και από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο βρέθηκε ότι έγιναν δύο σεισμοί, μεγέθους 5,8 και 5,5 Ρίχτερ, σε διαφορετικά ρήγματα και με διαφορά 3,5 δευτερολέπτων ο ένας από τον άλλο.

• 80.000 οικογένειες έμειναν προσωρινά άστεγες, 6.000 οικογένειες διέμεναν σε κτίρια που κατέρρευσαν ή έπρεπε να κατεδαφιστούν.

Το τμήμα του πληθυσμού που επηρεάστηκε περισσότερο ζούσε στην περιοχή όπου παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη ένταση και ανέρχεται σε 150.000 κατοίκους.

Στους τέσσερις δήμους (Άνω Λιόσια, Φυλή, Αχαρνές και Θρακομακεδόνες), οι οποίοι επλήγησαν περισσότερο το 10% και 40% των κατοικιών χαρακτηρίστηκαν ως κόκκινα και κίτρινα κτίρια αντίστοιχα.

Σε άλλους δήμους του Λεκανοπεδίου, τα ποσοστά των κόκκινων και των κίτρινων αντίστοιχα ήταν σημαντικά μικρότερα, 0.3% και 5.2% αντίστοιχα.

Τα κτίρια της Αττικής κατά την περίοδο του σεισμού ανέρχονταν σε 650.000 και στην Αθήνα ζούσε το 35% του πληθυσμού της Ελλάδας. Ο σεισμός έπληξε το 7% των κτιρίων αυτών.

Τα κτίρια που υπέστησαν βλάβες κατά το σεισμό του 1999 ήταν τετραπλάσια του 1981.

Η τραγωδία της Ρικομέξ

Η υπόθεση της κατάρρευσης του εργοστασίου της Ρικομέξ στο Μενίδι έγινε συνώνυμο της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας.

Στο χάρτινο κτίριο παραβιάστηκαν όλοι οι κανόνες της οικοδομικής και της νομιμότητας, αλλά κανείς δεν μπήκε φυλακή.

Οι ποινές στο τέλος μετατράπηκαν σε πλημμέλημα και οι 39 νεκροί δεν δικαιώθηκαν πότε.

Θαμμένη ζωντανή για δύο ημέρες έμεινε η 31χρονη Εύη Σοφίλου, που κατορθώνοντας να επιζήσει πάνω από 46 ώρες εγκλωβισμένη στα συντρίμμια του εργοστασίου «ΡΙΚΟΜΕΞ», ξαναείδε το φως του ήλιου στις 9 Σεπτεμβρίου.

ΠΗΓΗ: topontiki.gr