Η ιστορία του στηθόδεσμου 30 Μαΐου του 1889

Η ιδέα της κάλυψης και συγκράτησης του γυναικείου στήθους γεννήθηκε για πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια, στην Ελλάδα. Στη Μινωική Κρήτη, πριν από 4.500 χρόνια, εμφανίστηκαν τα πρώτα φορέματα με ενσωματωμένο ένα είδος στηθόδεσμου, που συγκρατούσε το στήθος. Όμως, όχι μόνο δεν το κάλυπτε, αλλά αντιθέτως το αναδείκνυε, αφήνοντάς το εκτεθειμένο στην κοινή θέα.

Ένα άλλο είδος στηθόδεσμου, που ονομαζόταν απόδεσμος ή μαστόδετον, χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα από τις γυναίκες που συμμετείχαν σε αθλητικούς αγώνες, όπου αυτό επιτρεπόταν, όπως στη Σπάρτη. Λέγεται ότι εφευρέθηκε από τους άντρες, προκειμένου το γυναικείο σώμα να μοιάζει περισσότερο με το αντρικό, περιορίζοντας το στήθος.

Από τον 5o έως τον 2o αιώνα π.Χ. η μόδα σε Ελλάδα και Ρώμη ήθελε τις γυναίκες με μικρό στήθος. Για να εμποδίσουν την ανάπτυξή του, έδεναν σφιχτά το σώμα τους με μία ζώνη, η οποία αιώνες αργότερα μετεξελίχθηκε στον κορσέ.

Παρότι άκομψος και άβολος, ο στηθόδεσμος που δημιούργησε το 1859 ο αμερικανός Χένρι Λέσερ από το Μπρούκλιν ήταν ο πρώτος που είχε ως στόχο να τονίσει και να μορφοποιήσει το γυναικείο στήθος.

Ο πρώτος σύγχρονος στηθόδεσμος -ένα εσώρουχο, αποτελούμενο από δύο μέρη- δημιουργήθηκε τριάντα χρόνια αργότερα, στις 30 Μαΐου του 1889, από τη γαλλίδα Ερμίν Καντόλ. Το κάτω μέρος ήταν ένας κορσές για τη μέση, ενώ το πάνω στήριζε το στήθος με δύο υφασμάτινες λωρίδες που δένονταν στους ώμους. Από το 1907 το πάνω μέρος άρχισε να πωλείται ανεξάρτητα, με το όνομα soutien-gorge (στήριγμα στήθους).

Παρότι το όνομα παραμένει το ίδιο έως σήμερα, η εξέλιξη του σουτιέν υπήρξε μεγάλη, αλλά προκαλούσε και αντιδράσεις

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1968, μια ομάδα γυναικών βγήκε στους δρόμους του Νιου Τζέρσι των ΗΠΑ διαδηλώνοντας κατά του διαγωνισμού ομορφιάς Miss America. Οι φεμινίστριες είχαν οργανώσει τη διαδήλωση έξω από το χώρο που διοργανώνονταν τα καλλιστεία. Είχαν πάρει έγκριση από τις τοπικές αρχές, αλλά απαγορευόταν αυστηρά να ανάψουν φωτιές ή να προκαλέσουν οποιαδήποτε δολιοφθορά. Θεωρούσαν την Μις Αμερική «κινητή διαφήμιση για τους σπόνσορες». «Εκπροσωπεί ό,τι πρέπει να είναι μια γυναίκα: Άκακη, ήπια, απολιτίκ. Αν είσαι περισσότερα ή λιγότερα κιλά από αυτά που ο άνδρας λέει ότι πρέπει να είσαι, ξέχασέ το», αναφέρει η Robin Morgan, μία από τις διοργανώτριες

Οι περίπου 400 διαδηλώτριες που συγκεντρώθηκαν, ξεδίπλωσαν ένα τεράστιο πανό που έγραφε: “Απελευθέρωση των Γυναικών” και γέμισαν ένα κάδο σκουπιδιών που τον ονόμασαν «Freedom Trash Can» ρίχνοντας μέσα στον κάδο αυτά που θεωρούσαν συμβολικά ως φεμινιστικά σκουπίδια. Η ιδέα ήταν το συμβολικό πέταγμα αντικειμένων που καταπιέζουν τις γυναίκες. Αντικείμενα που απευθύνονταν μόνο σε γυναίκες.

Τέτοια ήταν σφουγγαρίστρες, κραγιόν, ψηλοτάκουνα παπούτσια, καλλυντικά, σουτιέν, κορσέδες και καλσόν τα οποία κατά τη γνώμη τους κρατούσαν τις γυναίκες φυλακισμένες σε μια στείρα και καταπιεστική διαδικασία.