Ήταν σαν σήμερα το 1936 που η αστική τάξη, με όργανο της την κυβέρνηση του δικτάτορα Μεταξά, δολοφονεί εργάτες που "τόλμησαν" να διεκδικήσουν το δίκιο τους, από τους αιματορουφήχτες καπιταλιστές..

Αυτή την φορά ήταν οι εργάτες του Βόλου τα θύματα του ταξικού πολέμου. Κατεβαίνουν σε 24ωρη απεργία και δέχονται καταιγισμό πυρών από τους χωροφύλακες. Σκοτώνεται ένα εργάτης και τραυματίζονται 30.

Την επομένη ο "Ριζοσπάστης" με πρωτοσέλιδο του απαιτεί  «Να παραιτηθεί αμέσως η κυβέρνηση του δολοφόνου Μεταξά που απειλεί να ματοκυλίσει όλη την Ελλάδα» και στο ρεπορτάζ του γράφει μεταξύ άλλων:

Δεν στέγνωσε ακόμα το αίμα των δολοφονημένων εργατών της Θεσσαλονίκης. Ακόμα δεν έσβησαν οι βόγκοι κι οι αναστεναγμοί των χαροκαμένων μανάδων και των ορφανών. Και ο αρχιδολοφόνος, ο μακελάρης του ελληνικού λαού, ο χιτλερόφιλος φασίστας Μεταξάς σκόρπισε και άλλους νεκρούς, πλημμύρισε με καινούργιο εργατικό αίμα τους δρόμους και τα πεζοδρόμια του Βόλου.

Οι εργάτες ζήτησαν ψωμί. Οι υφαντουργίνες του Βόλου που δουλεύουν απεριόριστες ώρες μόνο για 10-15 δραχμές, ζήτησαν αύξηση του μεροκάματου τους, της πείνας...

Κι επειδή οι υφαντουργοί και μεταλλουργοί ζήτησαν μια αύξηση ικανοποιητική από τα εκατομμύρια που κερδίζουν ο Παπαγεωργίου, ο Γκλαβάνης και ο Σταματόπουλος, επειδή απαίτησαν να καθοριστεί ένα κατώτατο επίπεδο στα μεροκάματα πείνας που πάιρνουν, επειδή στο πλευρό των υφαντουργών και μεταλλουργών κατέβηκαν και οι καπνεργάτες γι' αυτό τους ματοκύλισαν.

Αντί για ψωμί τους έδωσαν σφαίρες,

Έτσι συνέβη στην Θεσσαλονίκη, το ίδιο συμβαίνει και στο Βόλο

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ