Η Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη 1893 (Οκτώβριος 1893 – Ιανουάριος 1895) ήταν η 7η και τελευταία κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη στις αρχές της οποίας, επισημοποιήθηκε η πτώχευση της χώρας, με την ομιλία του πρωθυπουργού στην Βουλή, στις 10 Δεκεμβρίου 1893!

Μετά την αναγγελία της πτώχευσης του κράτους, ο Τρικούπης -αφού ακύρωσε το δάνειο των 100.000.000 δρχ. που είχε πάρει η προηγούμενη κυβέρνηση ως μη σύμφωνο με την ελληνική νομοθεσία, προχώρησε σε περικοπή της αξίας των ομολογιών του Ελληνικού κράτους, κατά 70%. Συγκεκριμένα, το ελληνικό κράτος θα πλήρωνε -σε χρυσό- μόνο το 30% της αξίας των τοκομεριδίων που είχαν στα χέρια τους οι ομολογιούχοι. Αυτό το μέτρο, φυσικά προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, στις ξένες χρηματαγορές, που είδαν να μηδενίζεται ουσιαστικά η αξία των τίτλων που κρατούσαν στα χέρια τους.

Η αντιπολίτευση είχε αποδυθεί σε αντι-τρικουπικό αγώνα, με αποτέλεσμα να συσπειρωθεί εναντίον του Τρικούπη όλος ο πολιτικός αλλά και επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, ο Ανδρέας Συγγρός ήταν από τους φανατικούς αντι- τρικουπικούς - και να επηρεαστεί ο λαός που άρχισε να διαδηλώνει εναντίον της κυβέρνησης. Συν τω χρόνω, και με την οικονομική ζωή της Ελλάδας να βρίσκεται σε ύφεση, οι διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια γίνονταν και συχνότερα και πιο επιθετικά.

Σε ένα από αυτά, στο συλλαλητήριο που οργανώθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1895 στο Πεδίο του Άρεως, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την απαγόρευση των εξώσεων ενοικιαστών ακινήτων , οργανώθηκε αντι-συλλαλητήριο από οπαδούς του Τρικούπη και οι δυο διαδηλώσεις συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Τα επεισόδια δεν πήραν γενικευμένη μορφή, προκάλεσαν όμως, σύγκρουση ανάμεσα στο Στέμμα και την κυβέρνηση, η οποία και παραιτήθηκε αμέσως.

Στις εκλογές που θα γίνουν, στις 16 Απριλίου του 1895, το κόμμα του Τρικούπη θα ηττηθεί κατά κράτος, ενώ ο ίδιος -με διαφορά 3 μόνο ψήφων - δεν θα καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής. Ο Τρικούπης αναχώρησε για Κάννες, όπου και πέθανε ένα χρόνο μετά.

Με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια